Bartosz Opania

Bartosz Michał Opania jest polskim aktorem teatralnym, filmowym i telewizyjnym oraz żołnierzem obrony narodowej. Artysta przyszedł na świat 6 grudnia 1970 roku w Warszawie. Urodził się jako syn Anny i aktora Mariana Opani. Jego dziadek Julian Opania, porucznik AK, ps. “Zych", zginął w Powstaniu Warszawskim. Bartosz wychowywał się z siostrą Magdaleną. 
W szkole podstawowej miał kłopoty z czytaniem na głos i pisaniem, okazało się, że jest leworęcznym dyslektykiem. Gdy nauczył się gry na gitarze, chciał zostać muzykiem rockowym, przez pewien czas szukał możliwości wypowiadania się w pisaniu i komponowaniu piosenek. Brał także udział w konkursach piosenki, próbował zdawać na wydział wokalny szkoły muzycznej. Na aktorstwo postawił świadomie w ostatnich klasach szkoły podstawowej.
Debiutanckie rolę jako aktor filmowy zagrał w filmie politycznym Jacka Bromskiego “1968. Szczęśliwego Nowego Roku" (1992), gdzie wystąpił u boku Krzysztofa Kolbergera i Piotra Machalicy oraz w filmie psychologicznym Magdaleny Łazarkiewicz “Białe małżeństwo" (1992) z Jolantą Fraszyńską, Teresą Budzisz-Krzyżanowską i Janem Englertem.
Swój debiut jako aktor serialowy miał również u Jacka Bromskiego w “Kuchni polskiej" w 1992 roku. W 1993 roku artysta został absolwentem na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, a dwa lata później obronił dyplom.

Aktor zagrał postać homoseksualisty w dramacie Piotra Łazarkiewicza “Pora na czarownice" z 1993 roku, następnie w 1994 roku zadebiutował w roli Cypriana w sztuce Witolda Gombrowicza “Iwona księżniczka Burgunda" w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza i Macieja Wojtyszki na scenie Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie, z którym związał się na stałe. 
Później można go było także zobaczyć na innych deskach teatrów warszawskich, takich jak na Woli im. Tadeusza Łomnickiego (1995), Narodowym (1998) i Sceny Prezentacje (1999, 2002, 2008). Okazjonalnie występował również ze swoim ojcem na estradzie, na przykład w widowisku muzycznym “Co nam zostało z naszej miłości" (1999), na które składały się piosenki Charlesa Treneta. Jest laureatem nagrody im. Tadeusza Łomnickiego.
Oprócz tego Bartosz Opania zagrał w ponad dwudziestu przedstawieniach Teatru Telewizji, między innymi w: “Mamucie" (1993), “Cydzie" (1995), “Wyspie róż" (1998), “Przetargu" (2000) czy “Szczęściu Frania" (2001). W 1997 roku na III Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej otrzymał wyróżnienie jury za rolę Elego w spektaklu Juliana Stryjkowskiego “Przybysz z Narbony" w Teatrze Telewizji.
Wystąpił w filmie Krzysztofa Zanussiego pod tytułem “Cwał" w 1995 roku, zagrał w nim z Mają Komorowską, następnie jeszcze tego samego roku można go było zobaczyć w komedii Kazimierza Kutza “Pułkownik Kwiatkowski" z tytułową rolą Marka Kondrata i w 1997 roku w melodramacie kryminalnym “Taekwondo". 
Później w melodramacie Barbary Sass “Jak narkotyk" w 1999 roku można go oglądać w roli męża głównej 18-letniej bohaterki, początkującej poetki, granej przez Magdalenę Cielecką. W 2000 roku w komedii familijnej “Świąteczna przygoda" pojawił się jako Mikołaj. W komedii romantycznej Piotra Wereśniaka “Zakochani" jeszcze tego samego roku wcielił się w postać Mateusza, zakochanego w posiadającej dar rozkochiwania w sobie każdego mężczyzny Zosi (Magdalena Cielecka).
W dramacie Jana Jakuba Kolskiego “Daleko od okna" (2000) był mężem bezpłodnej kobiety. W filmie Michała Rosy zatytułowanym “Cisza" w 2001 roku zagrał dręczonego poczuciem winy z przeszłości kolejarza. Aktor znalazł się również w obsadzie komedii “Statyści" w 2006 roku. Opania zagrał też drugoplanową rolę wydawcy, Bartka Wróblewskiego w popularnym serialu “Teraz albo nigdy!" z 2008 roku. W serialu “Na dobre i na złe" wcielił się w postać doktora Witolda Latoszka.

Aktor za rolę Józefa Andryszka zwanego Pierwszym z kowalskiego rodu w historycznej baśni filmowej Jana Jakuba Kolskiego “Historia kina w Popielawach" (1998) zdobył nominację do nagrody Orła za najlepszą rolę męską.
Oprócz kariery aktora serialowego i filmowego Bartosz Opania użyczał swojego głosu w takich produkcjach, jak: “Batman" (1996), “Batman i Robin" (1997), “Harry Potter i Insygnia Śmierci: Część I" (2010) czy “Harry Potter i Insygnia Śmierci: Część II" (2011). 
W 2018 roku aktor złożył przysięgę wojskową, jest żołnierzem 61 batalionu lekkiej piechoty w Grójcu, wchodzącego w skład 6 Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej.

Żoną Bartosza Opani jest Agnieszka, z którą aktor ma czworo dzieci, trzech synów: Filipa (ur. 1990), Jakuba (ur. 1998), Maksymiliana (ur. 2006) i córkę Julię (ur. 2004). W 2019 roku stwierdzono u Bartosza Opani depresję. Choroba spowodowała, że na dwa lata wycofał się z publicznej działalności. Aktor regularnie korzysta z pomocy terapeuty.