Grażyna Szapołowska

Szapołowska po maturze przez dwa lata grała we Wrocławskim Teatrze Pantomimy, w 1977 roku ukończyła warszawską PWST i do 1984 roku występowała w stołecznym Teatrze Narodowym.

W czasie studiów grywała epizodyczne role w serialach telewizyjnych. Jej debiutem na wielkim ekranie była rola Jagody w polsko-jugosłowiańskim dramacie psychologicznym "Zapach ziemi" (1977). Wybitną i odważną rolę lesbijki Livii zagrała w 1982 roku w węgierskim filmie "Inne spojrzenie". W tym samym roku zagrała obok Jana Nowickiego w "Wielkim Szu". Przełom w jej karierze nastąpił w 1983, wraz z występem w popularnej komedii muzycznej "Lata dwudzieste... lata trzydzieste".

W latach 80 współpracowała z Krzysztofem Kieślowskim, co zaowocowało rolami w "Bez końca" (1984) oraz "Krótkim filmie o miłości" (1988). Za kreację w tym ostatnim filmie otrzymała nagrodę Srebrnego Hugo na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago, została też laureatką nagrody za najlepszą rolę kobiecą na 13. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

W latach 90. Grażyna Szapołowska stworzyła ważne kreacje, m.in. jako matka w "Kronikach domowych" w 1997 oraz Telimena w ekranizacji "Pana Tadeusza" w 1999 roku. Rola Telimeny została nagrodzona Polską Nagrodą Filmową - Orłem za najlepszą rolę kobiecą w 2000 roku.

Aktorka występowała także za granicą, głównie w filmach węgierskich, włoskich i niemieckich.

Obecnie występuje w serialu "Układ Warszawski" oraz w "Rezydencji".