Danuta Szaflarska

Po studiach rozpoczęła karierę artystyczną w Teatrze na Pohulance w Wilnie (1939-1941). W ciągu dwóch lat zagrała około dwudziestu ról. W latach 1942-43 grała w Teatrze Podziemnym.

"Teatr Podziemny powstał z inicjatywy Bohdana Korzeniewskiego, który jako delegat rządu polskiego w Londynie odpowiadał za sprawy kultury. Placówką kierowali Leon Schiller i Edmund Wierciński. Teatr Podziemny miał za zadanie przygotować repertuar, który gralibyśmy zaraz po zakończeniu wojny. Próby odbywały się w wielu domach prywatnych, m.in. w mieszkaniu Teresy Roszkowskiej na Saskiej Kępie. Czesław Miłosz tłumaczył Szekspira, a Jarosław Iwaszkiewicz sztuki Giraudoux" - opowiadała po latach artystka.

W kolejnych latach wojny aktorka występowała w Teatrze Frontowym AK.

"Teatr Frontowy Armii Krajowej prowadził Józef Wyszomirski. W zespole znajdowali się tacy aktorzy, jak Tadeusz Fijewski, Jan Ciecierski, Tadeusz Cygler czy Andrzej Łapicki. Wystąpiliśmy nawet dwa razy w Warszawie, przede wszystkim dla władz Biura Informacji Propagandy Komendy Głównej AK. Na jednym ze spektakli był Czesław Miłosz, który po wojnie napisał o naszym teatrze bardzo piękną recenzję" - wspomina Szaflarska.

Podczas wojny Danuta Szaflarska poślubiła Jana Ekiera, z którym miała córkę Marysię. Wojnę wspomina jako okres niebezpieczny, nie raz udawało jej się cudem ujść z życiem - zdołała uciec z łapanki, w czasie Powstania (pełniła rolę łączniczki) omal nie trafił ją snajper.

Po wojnie, występowała w Starym Teatrze w Krakowie (1945-1946), a następnie w w Teatrze Kameralnym w Łodzi. W 1949 przeniosła się do Warszawy. Do 1957 roku występowała w Teatrze Współczesnym, potem w Narodowym (1954-1966). Od 1966, do emerytury w roku 1985, pracowała w Teatrze Dramatycznym. Potem, gościnnie, występowała na scenach niemal wszystkich warszawskich teatrów.

Tuż po wojnie Danuta Szaflarska zdobyła popularność jako aktorka filmowa. Zagrała w takich przebojach, jak: "Zakazane piosenki" (1946) i "Skarb" (1948) Leonarda Buczkowskiego. W obu filmach partnerował jej Jerzy Duszyński.

Szybko rozstała się z mężem, który często namawiał ją do porzucenia aktorstwa. Niechęć męża do zawodu, jaki uprawiała Szaflarska była również powodem rozpadu jej drugiego małżeństwa, z którego ma córkę Agnieszkę.

Danuta Szaflarska zagrała m.in. w "Ludziach z pociągu" (1961) Kazimierza Kutza, w serialu "Lalka" (1977) Ryszarda Bera, "Dolinie Issy" (1982) Tadeusza Konwickiego, "Korczaku" (1990) Andrzeja Wajdy, "Diabłach, diabłach" (1991) Doroty Kędzierzawskiej i "Pożegnaniu z Marią" (1993) Filipa Zylbera.

W 2007 roku zagrała główną rolę w filmie Doroty Kędzierawskiej "Pora umierać", za którą otrzymała Orła, Złota Kaczkę oraz Złote Lwy.