Quentin Tarantino

Ojciec opuścił rodzinę krótko po narodzinach Quentina, więc był wychowywany przez matkę, która imię nadała mu na cześć Quinta, pół Indianina, odgrywanego przez Burta Reynoldsa w serialu "Gunsmoke".

Tarantino już od najmłodszych lat chodził do kina. W wieku 10 lat obejrzał brutalny film "Uwolnienie" Johna Boormana i sądząc po jego późniejszych dokonaniach reżyserskich, obraz ten wywarł na niego ogromny wpływ - nawiązania do "Uwolnienia" można dostrzec chociażby w najgłośniejszym filmie Tarantino - "Pulp Fiction" (1994).

Zafascynowany kinem młody Quentin większość czasu spędzał na oglądaniu filmów, co przekładało się na fatalne wyniki w nauce. Chłopak interesował się jedynie historią, którą traktował niemalże jak gotowe scenariusze filmowe.

W wieku 16 lat rzucił szkołę i rozpoczął naukę aktorstwa w James Best Acting School, a chcąc zarobić na utrzymanie, podjął pracę biletera w kinie porno, skąd szybko go wyrzucono kiedy wydało się, że jest nieletni. Mając 22 lata zatrudnił się w wypożyczalni kaset video w Manhattan Beach California gdzie pracował wraz z późniejszym reżyserem, scenarzystą i producentem, Rogerem Avarym (jest współscenarzystą "Pulp Fiction", napisał też scenariusz do "Wybranego", "Silent Hill" czy "Beowulfa"). Było to wymarzone miejsce pracy dla kinomana, gdyż jako pracownik mógł być na bieżąco z nowościami, jak i klasykami czy produkcjami niszowymi.

Mimo że Tarantino oglądał wszystko, co wpadło mu w ręce, gdyż jak twierdził, każdy film przedstawia jakąś wartość, miał też swoje ulubione gatunki - najbardziej lubił krwawe kino klasy B, filmy karate z Brucem Lee, kino samurajskie i japońską animację.

Krokiem milowym w rozpoczęciu kariery filmowca był jednak "Człowiek z blizną" Briana de Palmy, który natchnął Tarantino do stworzenia swojego pierwszego obrazu. Pracując w wypożyczali cały czas pisał własne scenariusze, dwa z nich udało mu się sprzedać. Na ich podstawie powstali "Urodzeni mordercy" Olivera Stone'a i "Prawdziwy romans" Tony'ego Scotta".

Tarantino nie był co prawda zadowolony ze zmian wprowadzonych przez Stone'a do "Urodzonych Morderców", jednak pieniądze które zarobił, pozwoliły mu realnie myśleć o swoim pierwszym, własnym filmie. Były to "Wściekłe psy" (1992) z Harveyem Kitelem, Michaelem Madsenem i Stevem Buscemim w rolach głównych, aktorami, z którymi w przyszłości będzie jeszcze wielokrotnie współpracował.

Dwa lata później do kin trafił "Pulp Fiction", film którym ugruntował swoją pozycję wśród hollywoodzkich scenarzystów i reżyserów i stworzył jeden z najsłynniejszych duetów w historii kina, obsadzając w rolach głównych Johna Travoltę i Samuela L. Jacksona. "Pulp Fiction" przyniósł Tarantino Złotego Globa za scenariusz oryginalny, Złotą Palmę za najlepszy film i nominację do Oscara za reżyserię.

Następnie artysta wyreżyserował jeden z segmentów nowelowych "Czterech pokoi" (1995) oraz swoisty hołd dla kina blaxploitation "Jackie Brown" (1997).

Po latach przerwy powrócił z dylogią "Kill Bill" (2003, 2004), będącą wyrazem jego młodzieńczych fascynacji krwawym kinem azjatyckim i japońską animacją.

Najnowszy jego film to quasi-remake "Bohaterów z piekła" Enzo G. Castellariego z 1978 roku, czarna komedia "Bękarty wojny" (2009), która przyniosła mu nominacje do Oscara za scenariusz i reżyserię.

Tarantino bardzo często pracuje wspólnie z reżyserem Robertem Rodriguezem. Zagrał niewielką rolę w "Desperado" (1995), jest autorem scenariusza do "Od zmierzchu do świtu" (1996), wyreżyserował fragment filmu "Sin City - Miasta Grzechu" (2005).

Obaj panowie charakteryzują się podobnym stylem, przejawiają również te same fascynacje czemu wyraz dali w 2007 roku, kręcąc widowisko "Grindhouse", będące hołdem dla kina exploitation na które złożyły się dwa filmy pełnometrażowe ("Planet Terror" w reżyserii Rodrigueza i "Death Proof" w reżyserii Tarantino) oraz zwiastuny fikcyjnych filmów wyreżyserowane przez Roba Zombiego, Eli Rotha, Edgara Wrighta i Jasona Eisnera.

Tarantino wraz z Eli Rothem wyprodukował również serię krwawych horrorów "Hostel", zapoczątkowaną w 2005 roku. Do współpracy zaprosił także kontrowersyjnego japońskiego reżysera, Takashiego Miike, który w "Hostelu" zagrał samego siebie. Dwa lata później Tarantino zrewanżował się Miikemu, przyjmując epizodyczną rolę w jego filmie "Sukiyaki Western Django", będącym swoistym pastiszem spaghetti westernów.

Quentin Tarantino obecnie pracuje nad zapowiadaną od lat trzecią częścią "Kill Billa".

Do Tarantino po sukcesie "Wściekłych psów" i "Pulp Fiction" przylgnęła łatka cudownego dziecka Hollywood, która czasami bardzo mu przeszkadza, zdarza się bowiem, że fani nie doceniają jego nowszych filmów, uważając, że nie są w jego stylu. Kiedy chcąc uzyskać możliwość wyreżyserowania "Wściekłych psów" podjął staż reżyserski w Sundance Institute, wśród jego wykładowców znaleźli się m.in. Sydney Pollack i Terry Gilliam.

Według tygodnika Variety, Tarantino był pierwszym z nowej generacji reżyserów - artystów, którzy swoją wiedzę wynieśli nie ze szkoły filmowej, tylko własnego doświadczenia nabytego przez oglądanie ogromnych ilości filmów z najróżniejszych gatunków.

W 2005 roku czytelnicy Empire Magazine uznali go za Filmową Ikonę Dziesięciolecia.