George Lucas

Ciężki wypadek samochodowy, jakiego doznał w 1962 roku, zmienił jego spojrzenie na świat. Zainteresował się filmem i zdecydował się na studia w szkole filmowej na University of Southern California. Jego pełnometrażowym debiutem był dramat science-fiction "THX 1138" z 1971 roku, opowiadający o świecie, w którym komptutery kontrolują ludzi. Główny bohater próbuje zbuntować się przeciwko systemowi. Kolejnym filmem Lucasa było "Amerykańskie graffiti" (1973), komedia obyczajowa, która była nominowana do Oskara w pięciu kategoriach (w tym za najlepszą reżyserię). Jednak prawdziwym przełomem były "Gwiezdne Wojny: Część IV - Nowa nadzieja" (1977), do których napisał scenariusz, wyreżyserował i jeszcze był producentem wykonawczym. Film zdobył 6 Oskarów, lecz sam Lucas musiał się zadowolić nominacjami za najlepszą reżyserię i scenariusz. Co ważniejsze, film okazał się wielkim przebojem kasowym. Krótko potem Lucas zrealizował dwie kolejne części gwiezdnej sagi ("Imperium kontratakuje", "Powrót Jedi"), jednak zadowolił się rolą scenarzysty i producenta. W latach 80. i przez większość 90. nie zajmował się reżyserią. Nie oznacza to, że nie miał filmowych sukcesów. Założona przez niego w 1975 roku firma Industrial Light & Magic zajmowała się efektami specjalnymi ze znakomitym efektem. Wystarczy wspomnieć przemianę wróżki w "Willow", płynnego robota w "Terminatorze 2" czy Forresta Gumpa, ściskającego rękę prezydenta Kennedy'ego. Lucas wspólnie ze Spielbergiem wymyślił też postać archeologa-awanturnika Indiany Jonesa. W 1999 roku wrócił do reżyserii. W ciągu sześciu lat nakręcił trzy brakujące części "Gwiezdnych Wojen", imponujące pod względem wykorzystania efektów technicznych.

Żoną George'a Lucasa była Marcia Lucas (nazwisko panieńskie Griffin), montażystka (nawiasem mówiąc, dostała Oskara za "Gwiezdne Wojny: Część IV"). Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1983 roku. Twórca "Gwiezdnych Wojen" ma troje adoptowanych dzieci.