Córka wielkiej francuskiej pisarki George Sand zakochuje się bez pamięci w kochanku matki, genialnym kompozytorze Fryderyku Chopinie, i nie cofnie się przed niczym, aby go matce odebrać. Z drugiej strony syn George, Maurycy, pozbawiony talentu malarz, zazdrosny o miłość matki i geniusz Chopina, nie cofnie się przed niczym, aby zniszczyć ich szczęście. Ten rodzinny dramat, wtopiony w muzykę Chopina, ukazuje, jak strasznie niszczącą siłą jest pragnienie miłości i zazdrość o sławę.
Paryż. Jest rok 1837. Po wielu latach miłosnych skandali, wywołujących krańcowe emocje mieszkańców Paryża, George Sand zakochuje się szaleńczo w Chopinie, który jest ulubieńcem salonów paryskich, szybko zmierzającym do szczytów sławy. George postanawia związać z nim swoje życie, aby odbudować poszarpane rodzinne więzy.
Niestety prawie od samego początku ich wielkie uczucie naznaczone jest piętnem niepowodzenia, które rozciągnie się na długich osiem lat: od nieszczęśliwego wyjazdu na Majorkę zakończonego rozdźwiękiem kochanków, do lat, jakie Chopin spędził w Nohant, rodzinnym majątku George Sand. Sprawy stają się jeszcze bardziej bolesne i drażliwe, kiedy dzieci George Sand, zaniedbywane w przeszłości, dorosły i zaczęły upominać się o miłość, której nigdy nie otrzymywały od matki. Maurycy, pozbawiony talentu malarskiego, chory na epilepsję, niekochany przez ojca, odpychany w dzieciństwie przez George, nie może pogodzić się, że geniusz, noszony na rękach przez Paryż, zabrał mu matkę i jej miłość.
Rozpoczyna z Chopinem walkę na śmierć i życie. W desperacji, aby zdobyć uczucie matki, chce odebrać sobie życie. Jest to punkt zwrotny w stosunkach matki z synem. Od tej chwili, mając do wyboru: Chopin albo Maurycy, George wybiera syna. W miejsce George wdziera się Solange. Młoda. Zaborcza. Tak jak Maurycy, odpychana w młodości przez matkę. Postanawia złączyć swoje życie z Chopinem. Powstaje sytuacja nie do zniesienia, kończąca się wyjazdem Chopina z Nohant.
W dwa lata później Chopin umiera.
Jest to ponadczasowa opowieść o niemożności porozumienia się między ludźmi, o desperackim pragnieniu miłości, którą w życiu tak trudno zdobyć, a tak łatwo stracić. W konsekwencji, wszyscy bohaterowie przegrywają. Zwycięża nieśmiertelna muzyka Fryderyka Chopina.
(Jerzy Antczak i Jadwiga Barańska)
