Ta choroba była plagą w show-biznesie: Gwiazdy, które zmarły na AIDS

Rock Hudson, hollywoodzki gwiazdor lat 50. i 60., był ucieleśnieniem amerykańskiego snu i wzorem męskości. Kiedy w 1985 roku, tuż przed śmiercią wyznał, że jest homoseksualistą i cierpi na AIDS, świat przeżył szok. Był jednym z pierwszych znanych aktorów, którzy zmarli wskutek choroby, spowodowanej przez wirusa HIV.

O tym, że ma AIDS dowiedział się przypadkowo w czerwcu 1984 roku. Lekarze stwierdzili, że wirusem HIV musiał zarazić się już kilka lat wcześniej. Informację o chorobie aktor starał się trzymać w tajemnicy. Kiedy jednak 21 lipca 1985 roku stracił przytomność w paryskim Hotelu Ritz, jego rzecznik wydał oświadczenie, w którym Rock Hudson przyznał, że cierpi na AIDS. Był pierwszą osobą publiczną, która przyznała otwarcie, że cierpi na tę chorobę. To wywołało szok.

Zmarł we śnie w swoim domu w Beverly Hills 2 października 1985 roku. Miał wówczas niespełna 60 lat. Po śmierci jego ciało poddano kremacji, a prochy wrzucono do morza.

O tym, że ma AIDS, Freddie Mercury (posłuchaj!) dowiedział się w 1987 roku. Krótko po tym zaprosił do studia śpiewaczkę operową Montserrat Caballé i spełnił swoje marzenie łącząc rocka z operą i wydając album "Barcelona" (później piosenka została motywem przewodnim Olimpiady w Barcelonie w 1992 roku - posłuchaj!). W 1989 roku zadebiutowała płyta Queen "The Miracle", która miała być ostatnim albumem zespołu. Freddie jednak znalazł w sobie siłę, by nagrać jeszcze jedną płytę. Było nią wydane na kilka miesięcy przed śmiercią muzyka "Innuendo". Promowały ją teledyski, w których wyniszczony chorobą Freddie próbował ukrywać bardzo zły stan swojego zdrowia. 

W ostatnich tygodniach życia opiekowali się nim partner Jim Hutton oraz przyjaciele - asystent Peter Freestone czy piosenkarz Dave Clark. 22 listopada 1991 roku Freddie podjął decyzję o poinformowaniu świata o chorobie. Wtedy też w porozumieniu z menedżerem Jimem Beachem pojawiła się krótka informacja o chorobie muzyka. Freddie czuł ponoć wielką ulgę po przedstawieniu tej informacji światu. Wcześniej był nagabywany przez dziennikarzy, którzy stali pod bramą jego rezydencji Garden Lodge w sercu Londynu. Informacja pojawiła się w prasie dopiero nazajutrz o ósmej rano, przez co w rzeczywistości Freddie zmarł niecałe 24 godziny od poinformowania świata o swojej śmiertelnej chorobie. 

Wladziu Valentino Liberace, znany pod pseudonimem scenicznym "Liberace", był amerykańskim artystą estradowym pochodzenia polsko-włoskiego (ojciec Włoch Salvatore Liberace, matka Polka Frances Zuchofski).

Utalentowany i ekscentryczny pianista i showman, znany był przede wszystkim z ekstrawaganckich kostiumów, biżuterii oraz kiczowatej oprawy swych występów, podczas których na swym fortepianie zawsze stawiał świecznik, na scenę często wjeżdżał luksusowym samochodem.

Zdobył niebywałą popularność, grając głównie transkrypcje utworów muzyki poważnej. Miał własny show w Las Vegas, stał się jednym z najlepiej zarabiających artystów w USA. Tajemnicą poliszynela był ukrywany przed światem jego homoseksualizm. Mimo iż oficjalnie przyczyną śmierci Liberacego było zapalenie płuc, pogarszający się stan zdrowia artysty był wynikiem AIDS.

Derek Jarman był reżyserem, malarzem i poetą. Był jednym z pionierów filmowego postmodernizmu oraz tzw. nowego kina queerowego, które na początku lat 90. poszukiwało nowej estetyki do opowiadania o mniejszościach seksualnych i wszelkiej odmienności. Do jego najbardziej znanych filmów należą: "Caravaggio", "Ostatni Anglicy" oraz "Blue". 

Jarman kręcił też teledyski m.in. dla grupy Sex Pistols.

Jarman zmarł w 1994 r. w wyniku powikłań związanych z AIDS. Pomimo postępujących problemów ze wzrokiem, tworzył niemal do końca swojego życia. Ponoć ostatnim kolorem, który widział, był błękitny - stąd tytuł jego ostatniego filmu - "Blue".

Amerykański aktor Anthony Perkins przeszedł do historii kina dzięki demonicznej roli właściciela hotelu w głośnej "Psychozie" Alfreda Hitchcocka. Zanim pojawił się na kinowym ekranie jako Alan Bates, aktor był już rozpoznawalny w branży dzięki nominacjom do nagrody Tony oraz Złotego Globu.

Mimo iż miewał związki zarówno z kobietami, jak i mężczyznami - wśród jego partnerów był m.in. wybitny kompozytor Steven Sondheim - Perkins, nie bez poczucia winy, uważał siebie za homoseksualistę. 

Podczas zdjęć do filmu "Psychoza IV: Początek (1990), Perkins przechodził lecenie związane z porażeniem nerwu twarzowego. Według relacji żony aktora, pielęgniarka, która się nim opiekowała, w sekrecie pobrała próbkę krwi Perkinsa i przetestowała ją na obecność wirusa HIV. Kiedy wynik okazał się pozytywny, zamiast poinformować o tym chorego, udała się do tabloidu "The National Enquirer". O tym, że ma AIDS, Perkins dowiedział się, stojąc w kolejce do sklepu spożywczego. 

Zmarł dwa lata później z powodu wywołanego przez wirus HIV zapalenia płuc. Tuż przed śmiercią przygotował oświadczenie, w którym przyznał, że w czasie choroby dowiedział się więcej o "miłości, bezinteresowności i współczuciu" niż przez całe dotychczasowe życie.

Bradowi Davisowi popularność przyniosła rola w filmie Alana Parkera "Midnight Express", opowiadającym o Amerykanach torturowanych w tureckim więzieniu. Mimo iż był heteroseksualny, Davis nie bał się wcielać na ekranie w role gejów. Postaci homoseksualistów stworzył m.in. w sztuce Larry'ego Kramera "Normalne serce" oraz głośnym filmie Rainera Wernera Fassbendera "Querelle".

W trakcie burzliwej młodości aktor nie stronił od narkotyków, co - według jego żony - było przyczyną zakażenia wirusem HIV. O tym, że ma AIDS, Davis dowiedział się w 1985 roku - nie podał wiadomości o chorobie do publicznej wiadomości z obawy przed utratą zawodowych propozycji. Zmarł sześć lat później w wieku 41 lat. Żona aktora ujawniła, że Davis podjął decyzję o zakończeniu życia przez wspomagane samobójstwo.  

Znany dzięki udziałowi w reality-show MTV "The Real World" Pedro Zamora dowiedział się, że ma AIDS w wieku 17 lat. Był pierwszą w historii osobą z pozytywnym testem na obecność wirusa HIV, która pojawiła się na antenie amerykańskiej telewizji.

W "The Real World" Zamora tworzył parę z edukatorem seksualnym Seanem Sasserem. Ich telewizyjny ślub był pierwszą transmitowaną w amerykańskiej telewizji homoseksualną ceremonią ślubną. Zamora zmarł kilka godzin po emisji finałowego odcinka programu.

W 2008 roku Zamora został bohaterem biograficznego filmu "Pedro" autorstwa laureata Oscara Dustina Lance'a Blacka. 

Gia Carangi określana była mianem "pierwszej supermodelki" po tym, jak przed ukończeniem 23 lat pojawiła się na okładkach czterech międzynarodowych wydań "Vogue'a", pięciu edycji "Cosmopolitan" oraz wystąpiła w kampaniach reklamowych Armaniego, Versace'a i Diora. Nie kryła się z homoseksualizmem, wdając się w głośne romanse z fotografkami, makijażystkami i projektantkami.

Mając zaledwie 26 lat stała się jedną z pierwszych celebrytek, które zmarły wskutek powikłań po zakażeniu wirusem HIV. Tajemnicą poliszynela było narkotykowe uzależnienie modelki, AIDS załapała najprawdopodobniej od brudnej strzykawki.

W 1998 roku zrealizowano biograficzny film "Gia", który okazał się trampoliną do kariery dla Angeliny Jolie. Początkująca aktorka została nagrodzona za rolę Carangi Złotym Globem.

Zobacz również:

Nie żyje Irena Laskowska

Will Smith zawieszony przez Akademię na 10 lat!

Hans Zimmer wystąpi w Łodzi i Krakowie

Polski erotyk na Netfliksie! Jest pierwszy zwiastun!

Więcej newsów o filmach, gwiazdach i programach telewizyjnych, ekskluzywne wywiady i kulisy najgorętszych premier znajdziecie na naszym Facebooku Interia Film