"Rimini" Ulricha Seidla i "Takie lato" Denisa Côté na Nowych Horyzontach
Ulrich Seidl, najlepszy przewodnik po piwnicach naszej podświadomości oraz Denis Côté, który specjalizuje się w opowiadaniu historii o niecodziennych przypadkach jednostek orbitujących poza nawiasem społeczeństwa, to twórcy doskonale znani nowohoryzontowej publiczności. Choć różnią ich styl i sposób prowadzenia narracji, to tym razem Austriak i Kanadyjczyk zdecydowanie mogą podać sobie rękę.
Ich najnowsze filmy - prezentowane na Berlinale "Rimini" Seidla i "Takie lato" Côté - łączą fascynujące portrety postaci, które wypadły z życiowych torów i podejmują (bardziej lub mniej udane) próby powrotu na właściwą trasę. Wszystko zaś zostało przyprawione, między innymi, porcją kontrolowanej perwersji czy błyskotliwą analizą ludzkiej seksualności.
Najnowszy film Ulricha Seidla - "Rimini" - na pozór niespecjalnie różni się od repertuaru, do jakiego reżyser przyzwyczaił nas w ostatnich latach. Austriak znowu stawia na emocjonalny heavy metal, w którym roi się od seksu, śmierci i heil Hitler. Trudno zresztą wyobrazić sobie inną estetykę dla opowieści o przygodach upadłego zapiewajły - żigolaka o pseudonimie Richie Bravo (doskonały Michael Thomas). Odpowiednio czułe ucho usłyszy jednak w Rimini także subtelniejsze tony. Oskarżany o mizantropię, reżyser tym razem nie ogranicza się do wykpiwania słabostek Richiego, który w tytułowym włoskim kurorcie żeruje na naiwności podstarzałych matron. Austriak zdobywa się na to, by sportretować swojego bohatera ze szczerym współczuciem i pokorą. Seidl nie ma bowiem wątpliwości, że Richie - zawodny kochanek, niewdzięczny syn i wyrodny ojciec - jest tylko nieco bardziej ekstremalną i obciachową wersją nas samych. W końcu wszyscy śpiewamy czasem fałszywie, bywamy egoistami i za nic w świecie nie chcemy przyznać się do błędów - pisze Piotr Czerkawski.
Z kolei "Takie lato" Denisa Côté przeniesie nas w duszną atmosferę gorącego lata, gdzie w odizolowanym od świata domku nad jeziorem spotkamy trzy kobiety cierpiące na hiperseksualność.
Brzmi jak prosty przepis na skandal? Niekoniecznie, oglądamy przecież film Denisa Côté, jednego z najbardziej nowohoryzontowych twórców współczesnego kina i mistrza w grze z oczekiwaniami widza. Kanadyjczyk z całą pewnością nie szuka prostych podniet, ani tanich sensacji. Zamiast tego - kolejny raz w karierze - z fascynacją przygląda się jednostkom, które znalazły się na obrzeżach społeczeństwa. Co właściwie wyniknie ze spotkania nadpobudliwej Eugénie, prowokacyjnej Gaëlle i zamkniętej w sobie Léonie? Czy dziewczyny, które dzieli niemal wszystko, a łączy niecodzienna przypadłość, staną się dla siebie raczej przyjaciółkami, czy rywalkami? Jaką rolę w ich życiu odegra eksperymentalna terapia, prowadzona pod nadzorem psycholożki i pracownika socjalnego? Côté nie spieszy się z udzieleniem odpowiedzi na te pytania, pozwalając widzom, by spróbowali przewidzieć przebieg wydarzeń, angażując w ten proces własne fobie, lęki oraz marzenia - opisuje nowy film kanadyjskiego reżysera Piotr Czerkawski.
22. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Nowe Horyzonty odbędzie się w dniach 21-31 lipca we Wrocławiu. O tydzień dłużej, do 7 sierpnia, trwać będzie online’owa odsłona wydarzenia.
Zobacz również:
Alain Delon żegna się ze światem. Wzruszające słowa
Cary Fukanaga: Reżyser "Bonda" w Ukrainie. "To jest prawdziwe"
Johny Depp kontra Amber Heard. Proces będzie transmitowany w telewizji
Will Smith zrezygnował z członkostwa w Akademii Filmowej
Więcej newsów o filmach, gwiazdach i programach telewizyjnych, ekskluzywne wywiady i kulisy najgorętszych premier znajdziecie na naszym Facebooku Interia Film.
