GEORGE MILLER (reżyser / scenarzysta / producent)
W 2007 roku zdobył Oscara za najlepszy film animowany za przebój kasowyHappy Feet: Tupot małych stóp z udziałem Elijah Wooda, Robina Williamsa, Brittany Murphy, Hugh Jackmana, Nicole Kidman i Hugo Weavinga. Dzięki obrazowi Happy Feet: Tupot małych stóp Miller otrzymał również nagrodę BAFTA za najlepszy film animowany i wiele innych wyróżnień, w tym nagrody Los Angeles Film CriticsAssociation i New York Film CriticsCircle, także za najlepszy film animowany. Amerykański Instytut Filmowy okrzyknął Happy Feet: Tupot małych stóp jednym z dziesięciu najlepszych filmów roku.
Miller był również trzykrotnie nominowany do Oscara. Został uhonorowany nominacjami w kategorii najlepszy film i najlepszy scenariusz adaptowany za pracę jako producent i scenarzysta nad familijnym hitem Babe- świnka z klasą. Film zdobył w sumie siedem nominacji do Oscara, jak również Oscara za najlepsze efekty wizualne. Ponadto produkcja Babe - świnka z klasą zdobyła cztery nominacje do nagrody BAFTA, w tym dwie dla Millera za najlepszy film i najlepszy scenariusz adaptowany oraz Złoty Glob dla najlepszego filmu komediowego. Miller otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny za poruszający dramat Olej Lorenza, w którym zasłużył się jako współautor scenariusza, reżyser i producent. W filmie zagrali nominowana do Oscara dla najlepszej aktorki Susan Sarandon oraz Nick Nolte.
Pierwszym reżyserskim debiutem Millera był międzynarodowej sławy film Mad Max. George nie tylko wyreżyserował ten obraz, ale także miał swój wkład w tworzenie scenariusza. Mad Max był debiutem Mela Gibsona i doczekał się dwóch sequeli: Mad Max 2 - Wojownik szos i Mad Max pod Kopułą Gromu. Miller pracuje obecnie nad filmem Mad Max: Fury Road, zamierzając przywrócić Mad Maxa na duży ekran.
Oprócz tego, że artysta wyreżyserował, wyprodukował i napisał scenariusz do filmów Babe - świnka z klasą i Babe - świnka w mieście, Miller przyczynił się też do powstania wielu innych filmów, takich jak Czarownice z Eastwick z Jackiem Nicholsonem, Cher, Susan Sarandon i Michelle Pfeiffer oraz części horroru Strefa mroku pod tytułem "Nightmareat 20,000 Feet". Miller wyprodukował filmy The Year My Voice Broke i Randka na przerwie Johna Duigana, jak również thriller Martwa cisza Philipa Noyce'a, w którym zadebiutowała Nicole Kidman. W 1995 roku George wyprodukował film Video Fool for Love, a następnie zajął się scenariuszem, reżyserią, produkcją i narracją dokumentu40,000 Years of Dreaming, który był australijskim wkładem w międzynarodowe obchody stulecia kina.
Pochodzący z Australii Miller uzyskał dyplom w dziedzinie medycyny na University of New South Wales w Sydney. Podczas warsztatów filmowych poznał Byrona Kennedy'ego i stworzyli razem krótkometrażowy horror Violence In the Cinema, Part 1, który zdobył dwie nagrody Australijskiego Instytutu Filmowego (AFI). Po tym sukcesie Miller i Kennedy stworzyli w 1972 roku wytwórnię Kennedy Miller Productions. Od tamtego czasu wytwórnia zdobyła ponad 25 nagród AFI, 10 nagród Logie (australijski odpowiednik Emmy) oraz liczne nagrody międzynarodowe.
W 1982 roku Miller napisał scenariusz, wyreżyserował i był producentem wykonawczym sześciogodzinnego mini serialu The Dismissal, który w Australii stał się przebojem wszechczasów. Wytwórnia Millera i Kennedy'ego wyprodukowała również kilka seriali telewizyjnych, takich jak Bodyline: It's Not Just Cricket, CowraBreakout, Wietnam,The Dirtwater Dynasty i Bangkok Hilton, ponownie z udziałem Nicole Kidman.
Miller jest kluczową postacią australijskiej branży filmowej oraz patronem festiwali filmowych w Sydney, Australijskiego Instytutu Filmowego i międzynarodowych festiwali w Brisbane. W latach 1988 i 1999 był członkiem jury na festiwalu filmowym w Cannes. W 1996 roku otrzymał order Australii za wybitne zasługi dla australijskiego kina.
PAUL LIVINGSTON (scenarzysta)
Jest scenarzystą i komikiem o pseudonimie Flacco. Występuje w Australii i wielu innych krajach, między innymi na festiwalach komediowych w Edynburgu i Montrealu. Produkcje filmowe z udziałem Paula to Nawigator: Odyseja Średniowieczna Vincenta Warda, Aż na koniec świata Wima Wendersa, Sweecie JaneCampion, Mroczne miasto Alexa Proyasa oraz Babe- świnka z klasą i Babe - świnka w mieście George'a Millera. Paul występował również w teatrze, między innymi w sztukach "Rewizor" Nikołaja Gogola i "Jak wam się podoba" Williama Szekspira, wyprodukowanych przez Sydney Theatre Company. Obydwa spektakle wystawiane były na deskach Sydney Opera House. Livingston napisał scenariusze do ośmiu słuchowisk dla ABC Radio National oraz do sztuki teatralnej "Emma's Noise", którą wyreżyserował Neil Armfield w BelvoirStTheatre.
Publikacje Livingstona obejmują "Flacco'sBurnt Offerings" wydawnictwa Penguin Books oraz jego pierwszą powieść "The Dirt Bath" z 1998 roku, także wydaną przez Penguin Books. W 2003 roku wydawnictwo Allen &Unwin wydało przewodnik satyryczny Paula "Releasing the Imbecyle Within", zaś w roku 2011 Penguin Books opublikuje scenariusz Paula do filmu Happy Feet: Tupot małych stóp 2. Do jego licznych dokonań telewizyjnych zaliczają się scenariusze odcinków programu Good News Week (2008-2011) stacji Network Ten. Obecnie Livingston pracuje nad scenariuszami do dwóch animowanych filmów: How Kate Beat the Blues produkcji Jamie'ego Hiltona, Michaela Petroniego i piosenkarza Bena Lee oraz Truck Dogs opartego na powieści Graeme Base.
WARREN COLEMAN (scenarzysta)
Jest scenarzystą, reżyserem i aktorem, absolwentem Australijskiego Instytutu Sztuk Dramatycznych.
Jego scenariusze filmowe, teatralne i telewizyjne, a także scenariusze słuchowisk radiowych oraz książki cieszą się ogromną popularnością. Niektóre z jego licznych osiągnięć filmowych i telewizyjnych to obraz Red Star opracowany w ramach warsztatów produkcyjnych w Australijskim Instytucie Sztuk Dramatycznych i nominowany do nagrody dla debiutujących nowojorskich dramaturgów, oraz film The Castanet Club - A Movie YouCan Dance To, w którym Coleman również zagrał. Produkcje z udziałem Warrena to między innymi Człowiek, który procesował się z Bogiem, Młody Einstein, Criossing, The Devil's Playground, serial ABC Bad Cop Bad Cop, mini serial Wietnam wytwórni Kennedy-Miller, Romeo i Julia, spektakl "The School for Scandal" Judy Davis dla Sydney Theatre Company oraz "Picasso at the Lapin Agile" Steve'a Martina dla Belvoir ST Theatre.
Wśród dzieł wyreżyserowanych przez Colemana znalazły się spektakle "The Venetian Twins" i "The Mystery of Irma Vep" dla StateTheatre Company of South Australia, "Jack" (SacredFools Theater w Los Angeles), spektakl "Buzz" (Belvoir St Theatre w Sydney), który współtworzył i w którym występował, "Tall Dog and the Under Poppy" (Studio w Sydney Opera House), "Effie...Just Quietly" (telewizja SBS) oraz przebojowy show "Rent". Coleman wyreżyserował również australijski spektakl "The Real Live Brady Bunch" oraz jego amerykańską wersję na potrzeby tournée po USA.
Livingston brał również udział w tworzeniu scenariusza i reżyserowaniu nagrodzonego Oscarem filmu animowanego Kennedy-Miller Happy Feet: Tupot małych stóp (reżyserii George'a Millera) z Robinem Williamsem, Elijah Woodem i Brittany Murphy.
Ponadto pracował jako konsultant kreatywny podczas realizacji filmu animowanego Legendy sowiego królestwa: Strażnicy Ga'Hoolei współtworzył scenariusz Happy Feet: Tupot małych stóp 2.
Obecnie Coleman realizuje animowany projekt Mutt wytwórni Film Victoria i wraz ze Stephenem Abbottem pracuje nad filmową adaptacją bestsellerowej powieści "The Infernal Optimist" Lindy Jaivin. Duet Coleman-Abbott napisał też scenariusz do serialu telewizyjnego stacji Southern Star, a w najbliższej przyszłości stworzy filmową adaptację powieści "The Day We Lost the H-Bomb" Barbary Moran.
GARY ECK (scenarzysta)
Jest komikiem, aktorem, scenarzystą i reżyserem z szerokim zakresem doświadczeń w filmie, telewizji i radiu.
Eck współtworzył i wystąpił w filmie Przerwać serię oraz zagrał u boku Micka Molloya i Glena Robbinsa w filmie Boy Town.
Gary opracował i wyreżyserował kilka filmów krótkometrażowych: Tragic Love, ByeBye Tim, Final Call oraz The Money. Ten ostatni film jest zwycięzcą największego na świecie festiwalu filmów krótkometrażowych Tropfest.
Eck napisał scenariusze kilku produkcji telewizyjnych, w których również wystąpił: The Nation (Channel 9), The 50 Foot Show (Comedy Channel) i Live at Jongluers (Wielka Brytania, Gold Network).
Na początku swojej kariery Eck opracowywał słuchowiska komediowe dla stacji radiowej 2DayFM, gdzie również odtwarzał swoje skecze i pisał dowcipy do porannego programu. Obecnie wraz z Richardem Gloverem prowadzi program Thank God It's Friday na antenie ABC 702.
Eck jest znakomitym komikiem - występował na festiwalach komedii w Melbourne, Sydney i Edynburgu. Wydał też dwie płyty CD ze swoimi występami - "Hollywood Motel" i "Gary Eck Live!"
DOUG MITCHELL (producent)
Jest partnerem biznesowym George'a Millera. W 2007 roku zdobył Oscara dla najlepszego filmu animowanego za przebój Happy Feet: Tupot małych stóp z udziałem Elijah Wooda, Robina Williamsa, Brittany Murphy, Hugh Jackmana, Nicole Kidman i Hugona Weavinga.
Mitchell urodził się w Kolumbiii kształcił w szkockich szkołach z internatem. Po uzyskaniu kwalifikacji biegłego rewidenta w Londynie przeniósł się do Sydney, gdzie został protegowanym nieżyjącego już Byrona Kennedy'ego i połączył swą wiedzę z zakresu finansów z artystycznymi poczynaniami Kennedy'ego i Millera.
Brał udział w produkcji takich obrazów jak Babe - świnka z klasą, Babe - świnka w mieście, Olej Lorenza z Nickiem Nolte i Susan Sarandon, Martwa cisza z Samem Neillem, Nicole Kidman i Billym Zane'em, Mad Max pod Kopułą Gromu z Melem Gibsonem i Tiną Turner, Randka na przerwie z Noah Taylorem, Thandie Newton, Nicole Kidman i Naomi Watts, The Year My Voice Broke z Noah Taylorem, Bangkok Hilton z Nicole Kidman i Hugonem Weavingiem, Dirtwater Dynasty z Hugonem Weavingiem, Wietnam z Nicole Kidman, CowraBreakout, Bodyline: It's Not Just Cricket z Hugonem Weavingiem, The Riddle of the Stinson, Czysta machina, Fragments of War: The Story of DamienParer i Video Fool for Love.
Obecnie Mitchell bierze udział w preprodukcji kolejnego filmu z serii Mad Max - Mad Max: Fury Road.
BILL MILLER (producent)
Wraz z bratem George'em Millerem i wspólnikiem Dougiem Mitchellem zrealizował film Happy Feet: Tupot małych stóp 2 - sequel nagrodzonego Oscarem przeboju kasowego Happy Feet: Tupot małych stóp.
Ponadto Bill wraz z George'em Millerem i Mitchellem zostali uhonorowani nominacją do Oscara za produkcję przeboju familijnego Babe - świnka z klasą. W 1996 roku film ten zdobył nominację w kategorii "Najlepszy film", a ponadto otrzymał w sumie siedem nominacji do Oscara i Oscara za najlepsze efekty wizualne. Obraz został również nagrodzony Złotym Globem dla najlepszego filmu komediowego i otrzymał nominację do nagrody BAFTA dla najlepszego filmu.
Po sukcesie komedii Babe - świnka z klasą Miller wyprodukował jej sequel Babe - świnka w mieście.
Miller z wykształcenia jest prawnikiem, ale podobnie jak George, który zrezygnował z praktyki medycznej, żeby zostać reżyserem, zarzucił karierę prawniczą na rzecz współpracy z George'em Millerem i Dougiem Mitchellem.
Pracował u boku George'a Millera i nieżyjącego już Byrona Kennedy'ego nad produkcją wczesnych filmów krótkometrażowych. Jednym z nich był obraz Violence in the Cinema, Part One - 14-minutowa parodia brutalnych filmów z lat 70., która zdobyła dwie nagrody Australijskiego Instytutu Filmowego i zainspirowała całe trio do realizacji bardziej ambitnych projektów.Następnie Miller pracował jako asystent producenta podczas realizacji pierwszego filmu Mad Max z Melem Gibsonem.
CHRISDEFARIA (producent wykonawczy)
Produkuje oraz nadzoruje rozwój i produkcję efektów wizualnych i animacji pełnometrażowej dla wytwórni Warner Bros. Ostatnie projekty Chrisa to filmy o Harrym Potterze, najnowsze filmy o Batmanie, filmy Jestem legendą, Gdzie mieszkają dzikie stwory, Watchmen Strażnicy, Sherlock Holmes, Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street, Starcie tytanów, trylogia Matrix, a także SuckerPunch i Green Lantern.
Jako pionier w dziedzinie innowacyjnych technologii animacji i filmów fabularno-animowanych, DeFaria odegrał kluczową rolę w produkcjach 300, Gnijąca panna młoda i Happy Feet: Tupot małych stóp, a ostatnio pełnił funkcję producenta wykonawczego pierwszego animowanego obrazu Zacka Snydera pod tytułem Legendy sowiego królestwa: Strażnicy Ga'Hoole.
Wcześniej DeFaria wyprodukował hit Psy i koty oraz fabularno-animowaną komedię sensacyjną LooneyTunes znowu w akcji.
Jest laureatem trzech regionalnych nagród Emmy oraz dwóch nagród NATPEIris. Jego bogaty dorobek telewizyjny obejmuje wiele filmów dokumentalnych, programów i seriali, a w tym: In Concert Against AIDS, W rękach obcego NBC, Amityville 5, Amityville 6 oraz Wstrząsy II.
GRAHAM BURKE (producent wykonawczy)
Jest dyrektorem zarządzającym Village Roadshow Limited. Dorobek Burke'a jako producenta wykonawczego obejmuje nagrodzony Oscarem obraz animowany George'a Millera Happy Feet: Tupot małych stóp, film fantasy Charlie i fabryka czekolady Tima Burtona z Johnny Deppem oraz film akcji o wyścigach motocyklowych pod tytułem Torque: Jazda na krawędzi.
Oprócz produkcji filmowej i dystrybucji Burke zajmował się strategicznym rozwojem wytwórni Village Roadshow, kreując wizerunek firmy w sieciach kin, stacjach radiowych i parkach rozrywki. W 1968 roku Burke i RocKirby utworzyli spółkę Roadshow Distributors. Graham był także pierwszym dyrektorem stacji radiowej 2DayFM.Ponadto artysta był przez cztery lata członkiem Australijskiej Komisji Filmowej.
BRUCE BERMAN (producent wykonawczy)
Jest prezesem i dyrektorem naczelnym wytwórni Village Roadshow Pictures, która stale współpracuje z Warner Bros. Pictures przy produkcji wielu filmów, w tym wszystkich filmów rozpowszechnianych na całym świecie przez Warner Bros., a w niektórych regionach przez Village Roadshow Pictures.
Pierwszymi filmami powstałymi w ramach tej współpracy były takie hity jak Totalna magia z Sandrą Bullock i Nicole Kidman, Depresja gangstera z Robertem De Niro i Billym Crystalem, Matrix z Keanu Reevesem i Laurence'em Fishburne'em, Złoto pustyni z George'em Clooneyem, Kosmiczni kowboje w reżyserii i z udziałem Clinta Eastwooda oraz Miss Agent z Sandrą Bullock i Benjaminem Brattem.
Pod szyldem Village Roadshow Pictures Berman pracował jako producent wykonawczy takich światowych hitów jak Dzień próby, za który Denzel Washington otrzymał Oscara; Ocean's Eleven: Ryzykowna gra i dwie pozostałe części tej serii; Dwa tygodnie na miłość z Sandrą Bullock i Hugh Grantem; Rzeka tajemnic Eastwooda z laureatami Oscara Seanem Pennem i Timem Robbinsem; Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje; Charlie i fabryka czekolady Tima Burtona z Johnny Deppem; nagrodzony Oscarem film animowany George'a Millera Happy Feet: Tupot małych stóp; przebój kasowy Jestem legendą z Willem Smithem; oraz doceniony przez krytyków dramat Gran Torino w reżyserii i z udziałem Clinta Eastwooda. Berman pracuje również nad produkcją filmu Sherlock Holmes: Gra cieni, który jest sequelem detektywistycznego obrazu Guya Ritchie'ego Sherlock Holmes. W filmie wystąpią Robert Downey Jr i Jude Law.
Bruce rozpoczął karierę w przemyśle filmowym, pracując z Jackiem Valentim w MPAA i jednocześnie studiując w Georgetown Law School w Waszyngtonie. Po ukończeniu studiów w 1978 roku podjął pracę w Casablanca Films. Następnie przeniósł się do studia Universal, gdzie w 1982 roku objął stanowisko wiceprezesa ds. produkcji.
W 1984 roku Berman dołączył do Warner Bros. jako wiceprezes ds. produkcji i cztery lata później został awansowany na stanowisko starszego wiceprezesa ds. produkcji. We wrześniu 1989 roku został mianowany prezesem ds. produkcji kinowej, a w roku 1991 został prezesem światowej produkcji kinowej i piastował tę funkcję do maja 1996 roku. Pod jego egidą wytwórnia Warner Bros. Pictures wyprodukowała i rozpowszechniła filmy takie jak Uznany za niewinnego, Chłopcy z ferajny, RobinHood: Książę złodziei, laureat Oscara dla najlepszego filmu Wożąc panią Daisy, Batman Forever, Liberator, Malcolm X, Bodyguard, JFK, Ścigany, Dave, W sieci, Raport Pelikana, Epidemia, Klient, Czas zabijania i Twister.
W maju 1996 roku Berman założył Plan B Entertainment - niezależną wytwórnię filmową należącą do Warner Bros. Pictures, a w lutym 1998 roku został mianowany prezesem i dyrektorem naczelnym Village Roadshow Pictures.
SAVION GLOVER (choreograf)
Ponownie współpracuje z George'em Millerem, tworząc sekwencje taneczne do filmu Happy Feet: Tupot małych stóp 2. Artysta jest też autorem choreografii do nagrodzonego Oscarem obrazu Happy Feet: Tupot małych stóp.
W 1996 roku zdobył nagrodę Tony za choreografię do przebojowego broadwayowskiego hitu "Bring in 'Da Noise, Bring in 'Da Funk". Jest również laureatem Drama Desk Award 1996, Outer Critics Circle Award, dwóch nagród Obie i dwóch nagród Fred Astaire za choreografię i występ w spektaklu "Bring in 'Da Noise, Bring in 'Da Funk", a także laureatem nagrody Dance Magazine 1996 dla choreografa roku.
Glover zadebiutował na Broadwayu w wieku 12 lat w spektaklu "The Tap Dance Kid".Kolejne broadwayowskie produkcje z jego udziałem to Black and Blue oraz Jelly'sLast Jam z Gregorym Hinesem.Na dużym ekranie Glover zadebiutował w wieku 13 lat w filmie Złapać rytm z Gregorym Hinesem i Sammym Davisem Jr.Z kolei na małym ekranie artysta występował w pięciu sezonach programu Ulica Sezamkowa, w filmie Havana Kenny'ego G. oraz w teledysku "All About the Benjamins" Puffa Daddy'ego. Ponadto Glover wyprodukował i opracował choreografię do programu Savion Glover's Nu York kanału ABC. Zagrał też w filmie Showtime The Wall i stworzył choreografię do filmu HBO Ludzie rozrywki. W roku 2000 odbył cykl występów "Footnotes: the Concert", które zadedykował mistrzom stepowania takim jak Jimmy Slyde, Buster Brown i Diane Walker, a także zagrał w filmie Spike'a Lee Wykiwani.
DAVID PEERS (reżyser/reżyser obrazu)
Pracuje z George'em Millerem, odkąd wspólnie zrealizowali animowany przebój Happy Feet: Tupot małych stóp. Jest jednym z członków-założycieli wytwórni Dr D Studios, która pracuje obecnie nad obrazem Happy Feet: Tupot małych stóp 2.
Peers rozpoczynał karierę jako operator kamery, a następnie podjął współpracę z wytwórnią Cutting Edge, w której założył dział komputerowej technologii obrazu (CGI) i pracował jako kierownik ds. efektów wizualnych przy produkcji licznych teledysków i reklam. Peers współpracuje również z wytwórnią Kennedy'ego, Millera i Mitchella, w której założył dział odpowiedzialny za realizację scen do projektu JusticeLeague: Mortal i nadchodzącego filmu Mad Max: Fury Road.
Jego praca przyniosła mu liczne nagrody, w tym złotą nagrodę Australia Cinematographers Society za film dokumentalny Rainforest: Beneath the Canopy, która dzieli Erykiem Whippem.
ROB COLEMAN (reżyser animacji)
Był dwukrotnie nominowany do Oscara za animacje do filmów Gwiezdne Wojny: Część I - Mroczne widmo i Gwiezdne Wojny: Część II - Atak klonów. Był również dwukrotnie nominowany do nagrody BAFTA za pracę przy realizacji filmów Faceci w czerni i Gwiezdne Wojny: Część I - Mroczne widmo.
Coleman przez 14 lat pracował dla wytwórni IndustrialLight& Magic będącej częścią Lucasfilm Animation, gdzie ściśle współpracował z George'em Lucasem. Został uznany za jedną z najbardziej kreatywnych postaci w przemyśle rozrywkowym, kiedy w 2002 roku pojawił się w rankingu magazynu Entertainment Weekly jako najlepszy twórca cyfrowych postaci, po tym jak stworzył cyfrowego mistrza Yodę. Coleman jest członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej oraz Visual Effects Society.
JOHN POWELL (kompozytor)
W 2008 roku zdobył nominację do nagrody Grammy dzięki ścieżce dźwiękowej do filmu Happy Feet: Tupot małych stóp.
Otrzymał też Oscara i nagrodę BAFTA za muzykę do filmu Kung Fu Panda 2 oraz cztery nagrody Ivor Novello od British Academy of Composers and Songwriters za najlepszą ścieżkę dźwiękową do filmów Shrek (2001), Epoka lodowcowa 2: Odwilż (2006), Epoka lodowcowa 3:Eradinozaurów (2010) i Jak wytresować smoka (2011).
Powell skomponował również muzykę do filmów Rio, Czysta gra i Wybuchowa para.
