"Duże dzieci": O PRODUKCJI

Na pomysł scenariusza opowiadającego o facecie, który ma wrażenie, że on i jego rodzina stracili poczucie tego, co w życiu najważniejsze wpadł aktor / producent Adam Sandler. Jego bohater Lenny Feder musi niespodziewanie pojechać do rodzinnego miasta i decyduje, że to właśnie może być jedyna okazja, aby powrócić do korzeni i ponownie wprowadzić rodzinę na odpowiednie tory. Dlatego też wynajmuje domek nad jeziorem i zaprasza na weekend starych przyjaciół wraz z rodzinami.

"To był naprawdę atrakcyjny projekt," mówi reżyser Dennis Dugan. "Przyjaciele spoza ekranu spotykają się, aby zrealizować film o przyjaciołach spędzających lato nad jeziorem. Chociaż jest to raczej słodko-gorzkie spotkanie, ponieważ odszedł ich trener, bohaterowie filmu są jednocześnie naprawdę szczęśliwi mogąc się spotkać. Poznają swoje rodziny - żony, narzeczone, dzieci i psy - w chwili, kiedy każdy z nich znajduje się w okresie przejściowym w życiu."

Niezwykły urok tej opowieści okazał się być kluczem do zgromadzenia na planie wyjątkowych aktorów. "Scenariusz, który Adam napisał wspólnie z Fredem Wolfem jest naprawdę bardzo dobry," mówi grający jednego z przyjaciół Rob Schneider. "Zabawny i pełen interesujących postaci. W trakcie zdjęć Dennis (reżyser) zachęcał nas do jak największej swobody. Mówił - bawcie się, niech wszystko będzie naturalne."

Kiedy Sandler i Fred Wolf skończyli pisanie scenariusza, stanęli przed zadaniem zgromadzenia gwiazd na planie. Okazało się to nadzwyczaj łatwe. "Zamysłem Adama było to, aby każdy z nas przywiózł ze sobą rodzinę i abyśmy spędzili urocze lato nad jeziorem," wspomina Dugan. "To był jeden z najlepszych wyjazdów w moim życiu. Ponieważ wszyscy znamy się od dawna, realizacja filmu była jak sprawiała wrażenie dobrej imprezy. Adamowi zależało na tym, żeby taka właśnie atmosfera była odczuwalna na ekranie."

"Adam zorganizował dla nas coś wyjątkowego," mówi Salma Hayek. "Nasze dzieci, głównie dziewczynki, są prawie w tym samym wieku i natychmiast się ze sobą zaprzyjaźniły. Idealna rodzinna atmosfera."

Prawdziwa chemia między aktorami przeniosła się także na postaci, które zagrali. Tak naprawdę większość gwiazd filmu Duże dzieci zna się od lat. Spotkali się na planie programu 'Saturday Night Live' lub tak jak Chris Rock i Adam Sandler 20 lat temu podczas występu Sandlera w Comic Strip w Nowym Yorku.

"Kiedy przebywasz w otoczeniu komików lub aktorów komediowych, zauważasz, że ci ludzie często ze sobą rywalizują: 'opowiedział dowcip, to teraz ja muszę opowiedzieć lepszy,'" mówi Dugan. "Ale na planie wszyscy byli dosyć zrelaksowani, częściowo prawdopodobnie dlatego, że to Adam ich tam zgromadził. Wszyscy przyjechali z pozytywnym nastawieniem."

Bohaterowie filmu, a przynajmniej piątka głównych postaci powinni posiadać pewien talent do gry w koszykówkę, ponieważ jako dzieci wygrali lokalne mistrzostwa. Aktorzy zgadzali się co do jednego: tylko Sandler i James potrafili grać, Spade i Schneider jakoś dawali sobie radę, a Rock niestety zamykał stawkę. "Nie jestem atletą," przyznaje Rock. "Czy potrafię grać? Nie. Nie potrafiłem też grać, kiedy byłem dzieciakiem, ale wtedy przynajmniej szukałem innych sposobów na branie udziału w grze. Teraz, kiedy jestem starszy jestem do kitu. To straszne."

Aby przygotować się do meczu koszykówki, który zamyka film, realizatorzy zaangażowali byłego gracza NBA Pooha Richardsona, aby popracował z aktorami nad ich umiejętnościami.

Zadanie zrównoważenia talentów aktorskich, a także zrealizowania wizji filmu zawartej w scenariuszu przypadło Dennisowi Duganowi, częstemu współpracownikowi firmy produkcyjnej Happy Madison. "Straciłem już rachubę co do tego, ile filmów zrobiłem z Adamem," żartuje. "Zrealizowałem cztery filmy z Robem Schneiderem, trzy z Davidem Spade, trzy z Chrisem Rockiem, a to jest mój drugi z Kevinem Jamesem."

Nie jest łatwo dyrygować pracą na planie filmu, w którym występuje 18 głównych postaci. Oto jeden z przykładów: "Logistyka sceny pogrzebu," wspomina Dugan. "Każdy z pięciu głównych bohaterów musi mieć osobne ujęcie. Każdy z nich musi przywitać się ze wszystkimi. Na planie było około 600 statystów i trzeba było podtrzymywać wszystkich na duchu przez pełne 6 dni, kiedy ta sama scena była kręcona raz za razem, abyśmy mogli zarejestrować wszystkie zbliżenia i otrzymać potrzebny materiał. A ponieważ to ta właśnie scena znajduje się na początku filmu, kiedy widzowie poznają bohaterów, trzeba udać się do montażowni i sprawić, aby wszystko było krótsze, zabawniejsze i bardziej żywotne. To było prawdziwe szaleństwo."