Krzysztof Zanussi

Po maturze przez cztery lata studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim, później przez trzy lata filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wreszcie zdecydował się na reżyserię na łódzkiej "Filmówce", którą ukończył w 1966 roku.

Jego pełnometrażowym debiutem była "Struktura kryształu" (1969). Najważniejszy okres w jego twórczości to lata 70. Wtedy to powstały "Za ścianą" (1972), "Iluminacja" (1973) i "Barwy ochronne" (1977). Stał się wiodącą postacią kina "moralnego niepokoju".

W latach 80. Zanussi realizował sporo filmów zagranicą (RFN, Włochy, Francja, Szwajcaria). W 1984 roku za "Rok spokojnego słońca" otrzymał Złotego Lwa na festiwalu w Wenecji. Film miał szansę na Oskara, jednak Polska wycofała go z przyczyn politycznych (władze uznały, że w filmie jest karykatura I sekretarza KC PZPR, Wojciecha Jaruzelskiego). Był to też pewnego rodzaju odwet za to, że w 1981 roku zrealizował "Z dalekiego kraju", opowieść o życiu papieża Jana Pawła II.

Najsłynniejszym filmem Zanussiego z lat 90. jest zrealizowany w 1996 roku na poły autobiograficzny "Cwał". Szereg nagród otrzymały też późniejsze dzieła Zanussiego: "Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową" (2000), "Suplement" (2002), "Persona Non Grata" (2005) i francusko-włoskie "Czarne słońce" (2007).

Obecnie jest dyrektorem Studia Filmowego "TOR", wcześniej (od 1980) był jego kierownikiem. Wykłada na kilku uczelniach, od 1992 roku jest profesorem zwyczajnym.

Zanussi działa jako producent filmowy ("Weiser", "Pręgi", "Boisko bezdomnych"). Jest też twórcą filmów dokumentalnych, napisał kilka książek. Laureat licznych nagród filmowych.