„Na sofie hrabiny może leżeć pies, nawet koń może być pieszczony dłonią młodej damy. Sługa jednak…"
Stary Hrabia wyjeżdża zostawiając w domu piękną córkę Julitę. Załamana zerwanymi zaręczynami wdaje się w romans z lokajem ojca. Jan to dziwny mężczyzna. Przystojny i pewny siebie. Przez wiele lat obserwował i pragnął jej. Od tego czasu rozpoczyna się pełen napięć okrutny flirt dwojga wciąż nie rozumiejących siebie kochanków, w którym duma i bezkompromisowość wciąż oddalają spełnienie.
"Kiedy zrobisz film, który się spodoba proponują ci później sporo pracy. Filmy, które kocham to ‘Zostawić Las Vegas’ (‘Leaving Las Vegas’), ‘The Loss of Sexual Innocence’ i ‘Namiętność Panny Julity’ (‘Miss Julia’). Wszystkie zostały nakręcone na taśmie 16 mm, wszystkie wydawały się być bardzo niekomercyjne na papierze. Musiałem naprawdę walczyć o to, by zdobyć na nie pieniądze. Kiedy już powstanie w mojej głowie pomysł na zrealizowanie jakiegoś projektu bardzo ciężko jest mi się z nim rozstać. Nieważne ile czasu może zabrać jego realizacja. Przez pięć lat próbowałem znaleźć odpowiednie środki potrzebne do nakręcenia ‘Namiętności Panny Julity’. Miałem idealne wytłumaczenie, aby porzucić ten zamysł. Ale później przeczytałem scenariusz jeszcze raz, tym razem z aktorem i zdałem sobie sprawę jak wspaniały jest ten tekst. ‘Namiętność Panny Julity’ stanowiła dla mnie intelektualne wyzwanie, a poza tym była kręcona w jednej tylko lokalizacji w Londynie, co bardzo mi pasowało. Zdecydowałem, że będziemy kręcić zgodnie z zasadami Dogmy. Pracowałem nad tym tekstem parę lat, więc znam go na pamięć. Jedyne moje odstępstwa od Dogmy to to że użyłem oświetlenia oraz muzyki, gdyż dla mnie jest ona bardzo ważna. Ale zgadzam się z podstawowymi zasadami - kamera z ręki, żadnego sprzętu, niezbyt dużo ujęć. Kiedy wyczerpywał się budżet i czas, nigdy się nie martwiłem. Atmosfera w biurze była wręcz jowialna, więc kiedy ktoś przynosił złe wiadomości było to traktowane jak żart. Byłem tylko wściekły, na to, że przemysł filmowy pokłada tak słabą wiarę w moją reputację. Ale pomyślałem - Mam to gdzieś - zrobię ten film nawet gdybym miał go zrobić sam. Skutek jest taki, że ‘Namiętność Panny Julity’ nie jest filmem jednego ze studiów. To po prostu bardzo osobisty projekt".
Mike Figgis - Londyn, kwiecień 1999
Casting do filmu rozpoczął się w styczniu: "Wyzwaniem było znaleźć aktorów, którzy poradziliby sobie ze Strindbergowskimi postaciami," przyznaje Figgis. Do...
Prawie cała akcja rozgrywa się w kuchni domu należącego do ojca Julity. Figgis bardzo szybko podjął decyzję, by nie wychodzić na zewnątrz. "W filmach,...
