Makrokosmos - Podniebny taniec

"Potem Bóg rzekł: Niech się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba! Tak stworzył Bóg […] wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju". Księga Rodzaju (1,20-21) „Przystąpiliśmy do kręcenia filmu jakby wbici w ziemię, patrząc na ptaki lecące po niebie. Chcieliśmy pójść dalej, wyżej, znaleźć się bliżej ptaków, bliżej gwiazd. Jak to zrobić? Człowiek śni o ptakach od zarania dziejów. Skąd przyszła ta myśl, że jako jedni z pierwszych zdołamy przekształcić to powszechne marzenie w rzeczywistość? Wciąż mam w pamięci chwilę, w której po raz pierwszy nam się to udało... Operator wodził kamerą za ewolucjami wyczynianymi przez bernikle, jego asystent jedną ręką odganiał ptaki, które podlatywały zbyt blisko: wyszła pełna szpula taśmy... Popatrzyli na mnie wilgotnymi oczami, cali rozpromienieni, bez słowa, bez jednego gestu. Nie liczyła się technika ani osiągnięty wynik, tylko to, że przez chwilę byli złączeni z ptakami w locie. A gdyby tak na jeden rok przestać myśleć o zmieniających się porach roku i wybrać się w najniezwyklejszą z możliwych podróży: raz opuścić nasze miasta i wsie, i odbyć podróż dookoła świata? Gdyby tak uświadomić sobie, że nie ma granic, że Ziemia jest jedną niepodzielną przestrzenią? Gdybyśmy nauczyli się być wolni jak ptaki?” Jacques Perrin Makrokosmos to kolejny film, po słynnym Mikrokosmosie, zrealizowany przez zafascynowanego światem przyrody francuskiego producenta – Jacques’a Perrina. Tym razem bohaterami filmu nie są owady, lecz majestatyczni władcy przestworzy. Makrokosmos to niezwykła opowieść o wyznaczanych przez biologiczny zegar, cyklicznych ptasich wędrówkach. Dzieło urzeka przepięknymi zdjęciami, realizowanymi przez najlepszych operatorów w wielu miejscach na świecie, a także nastrojową muzyką, będącą doskonałym uzupełnieniem obrazu. Dzięki zaawansowanej technice i zaangażowaniu twórców filmu, po raz pierwszy możemy tak wnikliwie przyglądać się stworzeniom, które podbiły przestworza. Wyjątkowy film przenosi nas w naturalne środowisko wielu gatunków ptaków, by uczynić z nas towarzyszy wielkich, ptasich podróży. Makrokosmos to film o pięknie i tajemnicy życia, które pojawiło się przed milionami lat na naszej planecie. To nie tylko perfekcyjnie zrealizowany obraz podniebnego świata naszych „braci mniejszych”, ale przede wszystkim opowieść o poszanowaniu życia i prawach nim rządzących; to wzruszający, niekiedy zabawny, a przede wszystkim ponadczasowy hołd złożony fenomenom świata zwierząt. Rozstania – powroty, miłość – walka, życie – śmierć są tematem filmu, w którym bohaterami nie są ludzie, lecz ptaki. Makrokosmos to traktat o zamkniętym kręgu życia społeczności i ich przedstawicieli. Wzrusza scena ze starą kobietą, wychodzącą z chaty na ukraińskim stepie, by nakarmić wędrowne żurawie. Oburza obraz wieczornej ciszy przerwanej odgłosem strzałów i bezsensownej śmierci jednego z podniebnych podróżników. Bawi korowód gęsi wędrujących niezgrabnie przez łąkę. Sfilmowane zachowania zwierząt oczarowują swą prostotą i pięknem, które stanowią nadrzędną wartość również w świecie ludzi. Realizatorzy zwracają naszą uwagę na drapieżny rozwój naszej cywilizacji, który nie może odbywać się kosztem pierwotnego świata natury. Według opinii Zbigniewa Czeczota-Gawraka, historyka sztuki filmowej, profesora Polskiej Akademii Nauk: „Makrokosmos to dzieło sztuki filmowej o wartościach edukacyjno rozrywkowych...”. Będąc fabularyzowanym obrazem przyrodniczym jest niezwykle atrakcyjnym narzędziem przydatnym w nauczaniu.