Ludzie, których znam

W życiu liczy się to, kogo znasz, a nie kim jesteś. Eli Wurman (Al Pacino), legendarny nowojorski spec od PR, czuje, że jego życie zaczyna rozłazić się w szwach. Lata świetności, kiedy wszyscy zabiegali o jego względy, należą już do przeszłości. Żyje złudzeniami i wspomnieniami czasów, gdy dobijały się do jego drzwi osobistości życia publicznego i gwiazdy show biznesu, kiedy miał wpływ na media, politykę i towarzyskie układy. Teraz zagubił się w chaosie mediów, do którego powstania sam wybitnie się przyczynił. Alkohol i leki przytępiają zmysły i przynoszą chwilową ulgę, ale nie pozwalają całkowicie uciec przed ponurą świadomością, że utknął na mieliźnie, a życie przeciekło mu przez palce. Jest 2:30 w nocy, gdy Eli Wurman płaci w areszcie kaucję za temperamentną gwiazdkę (Tea Leoni). Wyświadcza tym przysługę Cary’emu Launerowi (Ryan O’Neal), sławnemu gwiazdorowi, będącemu ostatnim znaczącym klientem Wurmana. W kilka godzin później gubi się w niejasnościach, wplątany w polityczne gierki i morderstwo, bezszelestnie zatuszowane przez niewidzialne siły. Wypadki te odciągają go od sprawy priorytetowej, jaką jest zorganizowanie imprezy dobroczynnej na rzecz bezprawnie przetrzymywanych w więzieniu Nigeryjczyków. Wciąż wierny swoim politycznym przekonaniom z młodości, zagrzewany wspomnieniami swojej politycznej aktywności w latach 60-tych, napędzany niemodnym idealizmem, nakłania, uwodzi i przekonuje wpływowych ludzi, których zna, aby przyszli na imprezę. Na jego liście znajdują się między innymi: Launer, ostrzący sobie zęby na fotel senatora, wielebny Lyle Blunt - ksiądz z Harlemu o wywrotowych poglądach, Elliot Sharansky - miliarder, który ma coś do ukrycia. Jednak gorączkowe wysiłki Wurmana nie przynoszą spektakularnych rezultatów i bezlitośnie odsłaniają smutną prawdę, że wypada z gry. I właśnie w chwili, gdy Wurman zaabsorbowany jest organizacją imprezy, pojawia się Victoria Gray (Kim Basinger), która uświadamia mu pustkę w jakiej żyje. Proponuje mu ucieczkę z tego absurdalnego, sztucznego świata i wyjazd do Wirginii. To bardzo kusząca oferta dla Eli’ego, zmęczonego nieustającą grą pozorów. Jednak nie tak łatwo jest odejść, zostawiając za sobą całe życie.