Jurassic Park III

Całe swoje życie poświęcił badaniom dinozaurów, ale nawet w najśmielszych oczekiwaniach nie przypuszczał, że jeszcze raz będzie musiał stanąć z nimi twarzą w twarz... Jeden ze światowych autorytetów paleontologii, Dr Alan Grant (Sam Neill) bardzo sceptycznie odniósł się do zaproszenia, które otrzymał osiem lat temu od przemysłowca Johna Hammonda. Mając nadzieję na uzyskanie poparcia ze strony Granta, Hammond zaproponował mu, jak również grupie jego współpracowników udział w wycieczce na przepiękną, położoną niedaleko Kostaryki Wyspę Nublar (Isla Nublar) i zapoznanie się z oferowanymi tam atrakcjami turystycznymi. Za sprawą wykorzystywanej przez firmę Hammonda - InGen inżynierii genetycznej, w unikalnym na skalę światową Parku Jurajskim zwiedzający mogli oglądać prehistoryczne gady. Ale dla wszystkich, którzy mieli okazję towarzyszyć wtedy Hammondowi w jego wyprawie, naukowe doświadczenie szybko przerodziło się prawdziwy koszmar. Sklonowane Velociraptory, Tyrannosaurusy i inne prehistoryczne stwory potraktowały park rozrywki jako swój własny teren. Unikając o mały włos śmierci, Grant obiecał sobie, że nigdy więcej nie weźmie udziału w podobnym paranaukowym szaleństwie. Przykre doświadczenia nie zmieniły jednak jego emocjonalnego podejścia i zaangażowania w badania nad dinozaurami. Od czasu wcześniejszych wydarzeń minęło już osiem lat. Porażka InGen, jak również polityczny i ekonomiczny klimat zaczęły zbierać swoje żniwo w dziedzinie badań paleontologicznych - wyczerpały się zarówno publiczne, jak i prywatne fundusze przeznaczane na ten cel. Zdesperowany Grant, poszukujący środków na nowe badania nad teorią inteligencji Velociraptorów, mięknie nieco kiedy zwraca się do niego z pewną propozycją zamożny podróżnik Paul Kirby (William H. Macy) i jego żona Amanda (Tea Leoni). Są oni gotowi otworzyć przed naukowcem swoją książeczkę czekową pod warunkiem, że będzie im towarzyszył w podróży lotniczej na Wyspę Sorna (Isla Sorna), będącej drugim obszarem eksperymentalnym firmy InGen. Znajdująca się w pobliżu znanej Grantowi Wyspy Nublar, Sorna stała się zarówno pierwotnym obszarem wylęgu stworów Johna Hammonda, jak i magnesem dla poszukujących wrażeń turystów, pragnących chociaż raz w życiu zobaczyć na żywo prehistoryczne zwierzęta. Grant, udający się na lotniczą wyprawę w towarzystwie swojego protegowanego (Alessandro Nivola) zaczyna podejrzewać, że coś jest nie tak, kiedy to pilot wbrew wcześniejszym ustaleniom szykuje się do lądowania na wyspie. Zdenerwowany i zaniepokojony Grant zaczyna ostro protestować, ale jest już zdecydowanie za późno - jak spod ziemi wyrasta na drodze samolotu ogromnej wielkości dinozaur i praktycznie zmusza go do awaryjnego lądowania w koronach drzew. Historia zaczyna się powtarzać - wydaje się, że Grant po raz kolejny wpadł w poważne tarapaty na wyspie zamieszkałej przez sklonowanie genetycznie dinozaury. Naukowiec zaczyna się w końcu domyślać, że powód zaproszenia go do uczestnictwa w ‘lotniczej’ wyprawie nie był taki jak go pierwotnie przedstawiono. Wyprawa nigdy nie miała mieć w mniemaniu jej organizatorów celu stricte naukowego, ale miała być misją poszukiwawczo-ratunkową. Państwo Kirby, jak się okazuje to nie ekscentryczni multimilionerzy, ale średniozamożna, rozwiedziona para, podejmująca wspólny wysiłek odnalezienia swojego 14-letniego syna Erica (Trevor Morgan). Chłopak zaginął jakiś czas temu podczas wakacji odbywanych w towarzystwie narzeczonego Amandy. Świadomi poprzedniej wyprawy Granta do Parku Jurajskiego, jak również jego obecnych finansowych trudności, Paul i Amanda desperacko spreparowali plan wyprawy, mając nadzieję, że doświadczony naukowiec będzie ich przewodnikiem na drodze dotarcia do chłopca. Ich uwadze umknął jedynie fakt, iż poprzednia wyprawa Granta odbyła się na Wyspie Nublar, nie Sorna. Pozostawieni samym sobie ‘przymusowi podróżnicy’ starają się zlokalizować miejsce przebywania Erica, walcząc jednocześnie o pozostanie przy życiu ze wszystkimi przeciwnościami losu i siłami natury (dinozaurami). Na ich drodze pojawiają się bowiem wyprowadzone przez InGen na wolność ogromnych rozmiarów Spinosaurusy, żerujące na lądzie i pod wodą, jak również fruwające Pteonadony. Dr Grant zmuszony jest w ten sposób do naocznego zapoznania się z przerażającymi konsekwencjami wysuwanej przez siebie teorii inteligencji gadów.