Zabójcze ciało Amandy Seyfried
Regularnie pojawia się na szczycie kolejnych list najpiękniejszych gwiazd Hollywood. Obdarzona charakterystyczną urodą, nie boi się sięgać po skrajnie różne role - od głupiutkich czirliderek, nieśmiałych kujonek, dziewczyn bez skazy, do gwiazd porno. Chociaż na dużym ekranie jest obecna już 12 lat, wciąż czeka na rolę swego życia. 3 grudnia Amanda Seyfried kończy 30 lat. Z tej okazji przypominamy jej najważniejsze filmy oraz przybliżamy plany na przyszłość.
"Wredne dziewczyny" (2004)
Karierę w show-biznesie Seyfried rozpoczęła jako modelka, a później aktorka w operach mydlanych. W 2003 roku starała się o rolę Reginy, przywódczyni tytułowych „Wrednych dziewczyn”, którą ostatecznie otrzymała Rachel McAdams. Seyfried zagrała jej przyjaciółkę, niegrzeszącą inteligencją Karen. Komedia o grupie popularnych uczennic szkoły średniej okazała się sporym sukcesem kasowym. Seyfried, wspólnie z McAdams, Lacey Chabert i Lindsay Lohan otrzymała nagrodę MTV dla najlepszej filmowej drużyny.
"Trzy na jednego" (2006-2011)
Po sukcesie „Wrednych dziewczyn” Seyfried starała się o tytułową rolę w serialu „Weronika Mars”, jednak znów przypadła jej rola drugoplanowa. Wcieliła się w postać Lilly, zamordowanej przyjaciółki Weroniki, która pojawiała się wyłącznie w retrospekcjach. W 2006 roku otrzymała rolę w serialu HBO „Trzy na jednego”, opowiadającym o rodzinie Mormonów praktykujących poligamię. Seyfried wcieliła się w Sarah, najstarszą córkę głównego bohatera, która stara się pogodzić z religią swych najbliższych. Jej postać zyskała dużą popularność, szczególnie po trzecim sezonie. Seyfried opuściła serial w trakcie czwartego sezonu, chcąc skupić się na swojej karierze filmowej. Do „Trzech na jednego” wróciła gościnnie w odcinku finałowym.
"Mamma Mia!" (2008)
Pierwszą główną rolę Seyfried zagrała w musicalu „Mamma Mia!”, w którym wcieliła się w córkę bohaterki granej przez Meryl Streep. Młoda aktorka sama zaśpiewała wszystkie swe piosenki. Film, mimo mieszanych recenzji, zarobił ponad 600 milionów dolarów, stając się tym samym piątym najbardziej dochodowym filmem 2008 roku. Uzyskał także dwie nominacje do Złotego Globu, w tym dla najlepszej komedii lub musicalu.
"Zabójcze ciało" (2009)
W „Zabójczym ciele” Seyfried zagrała niepopularną kujonkę, której najlepsza przyjaciółka – czirliderka – zostaje opanowana przez demona, zmuszającego ją do mordowania męskiej części klasy licealnej. Komedio-horror według scenariusza Diablo Cody („Juno”) spotkał się z mieszanymi opiniami recenzentów. Sama Seyfried była zadowolona z zagrania postaci, która, wedle jej słów, „nie musi ciągle wyglądać atrakcyjnie”.
"Wciąż ją kocham" (2010)
W melodramacie będącym adaptacją książki Nicholasa Sparksa Seyfried i Channing Tatum wcielili się w parę młodych kochanków, którzy zostają rozdzieleni przez jego wstąpienie do armii. W czasie rozłąki zakochani piszą do siebie listy. „Wciąż ją kocham” nie zyskało przychylności recenzentów, nie okazało się także kasowym hitem. Seyfried otrzymała jednak dobre opinie za swój występ oraz nominacje do nagród MTV i Teen Choice.
"Chloe" (2010)
Rolę w thrillerze erotycznym Atoma Egoyana otrzymała przypadkiem, po zrezygnowaniu z niej przez inną aktorkę. Wcieliła się w tytułową call-girl, która staje się uczestnikiem konfliktu małżeństwa, granego przez Liama Nessona i Julianne Moore. Bardziej doświadczeni aktorzy nie szczędzili jej pochwał. Mimo że sam film nie otrzymał najlepszych ocen, Seyfried uważa, że od jego premiery zerwała z wizerunkiem aktorki z filmów dla młodzieży i zaczęła otrzymywać bardziej interesujące oferty.
"Les Miserables. Nędznicy" (2012)
W filmowej adaptacji popularnego musicalu Seyfried wcieliła się w nastoletnią Cosette, córkę postaci granej przez Anne Hathaway, która zakochuje się w uczestniku paryskiego powstania republikanów z 1832 roku. Prócz niej w obsadzie znaleźli się m.in. Hugh Jackman, Russell Crowe oraz Eddie Redmayne. Film okazał się sporym sukcesem, otrzymał między innymi trzy Złote Globy (w tym dla najlepszej komedii lub musicalu) i osiem nominacji do Oscara (z czego dwie zostały zamienione na statuetki). Seyfried wraz z partnerującymi jej aktorami otrzymała nominację dla najlepszej obsady od Gildii Aktorów Filmowych.
"Królowa XXX" (2013)
Największym filmowym wyzwaniem w karierze Seyfried okazała się rola Lindy Lovelace, aktorki znanej z udziału w filmie dla dorosłych „Głębokie gardło”, która później została aktywistką przeciwko pornografii. Biografia ta nie okazała się jednak sukcesem. Po premierze podczas festiwalu w Sundance film wszedł do kin kilka miesięcy później w ograniczonej liczbie kopii. Krytycy chwalili Seyfired, jednocześnie nazywając „Królową XXX” „zawodem” i „zbiorem kreskówkowych scenek”.
Ted 2 (2015)
W 2014 roku Seyfried wystąpiła w kloacznym westernie Setha MacFarlane’a „Milion sposobów jak zginąć na zachodzie”. Rok później zagrała w jego kolejnej komedii, drugiej części przygód ożywionego wulgarnego pluszaka. Wcieliła się w prawniczkę Samanthę L. Jackson, która reprezentowała Teda i przy okazji związała się z jego najlepszym przyjacielem, granym przez Marka Wahlberga. Ponownie, mimo niezadowolenia krytyki, film odnotował zadowalający wynik finansowy.
W 2015 roku Seyfried zagrała małą rolę matki tytułowego bohatera w filmie „Piotruś. Wyprawa do Nibylandii”, w grudniu oglądać będziemy ją zaś mogli w komedii "Kochajmy się od święta".
Mimo ogromnego strachu przed występami na scenie, w czerwcu Seyfried debiutowała w teatrze w sztuce „The Way We Get By” Neila LaBute’a. Obecnie natomiast znajduje się na planie kontynuacji „Miasteczka Twin Peaks”, w której wcieli się w zupełnie nową postać. Przygotowuje się także do udziału w kilku projektach, w tym „The Last Word”, w którym wystąpi u boku Shirley MacLaine.
Sama przyznaje, że chciałaby, aby jej życie wyglądało tak jak teraz – może tylko z nieco mniejszą ilością stresu i pracy.
