Pokazy filmu o Kurcie Cobainie

Reżyserem filmu, prezentowanego na tegorocznych festiwalach Sundance i Berlinale, jest Brett Morgen, nominowany do Oscara za dokument o młodych bokserach "On the Ropes" (1999), w dorobku mający też m.in. "Crossfire Hurricane" (2012), czyli opowieść o zespole The Rolling Stones.

Od śmierci lidera Nirvany minęło 21 lat. Rok temu, w 20. rocznicę samobójstwa Cobaina, w jego rodzinnym Aberdeen, a także w Seattle i innych miastach na całym świecie - wszędzie tam, gdzie znaleźli się fani Nirvany - odbyły się koncerty i wieczory wspomnień. W Aberdeen odsłonięto pomnik muzyka. Opłakiwano wokalistę, okrzykniętego przez prasę "głosem pokolenia", który nie mógł znieść sławy i uciążliwości egzystencji. Cobain zastrzelił się 5 kwietnia 1994 r. w swoim domu w Seattle, w wieku 27 lat.

Stał się ikoną popkultury i symbolem umęczonego artysty, którego sztukę zniszczył wielki biznes. Ponaddwugodzinny film wyreżyserowany przez Morgena kończy się pożegnaniem Cobaina z publicznością podczas akustycznego koncertu, nagranego dla MTV. "Nie chodziło mi o celebrowanie śmierci. To miał być film o życiu" - podkreślał reżyser podczas styczniowej premiery na amerykańskim festiwalu Sundance.

Obraz Morgena wypełniają fragmenty "domowych filmów", nakręconych przez Cobaina i jego żonę Courtney Love, wokalistkę rockowej grupy Hole. Ścieżka dźwiękowa do filmu złożona jest z fragmentów niepublikowanych dotąd utworów-szkiców muzycznych Cobaina.

Wdowa po muzyku dała Morgenowi dostęp do wszelkich materiałów archiwalnych, jakie znalazł w jej piwnicy. Dzięki temu publiczność może zobaczyć lidera Nirvany np. zdmuchującego świeczki na swoim urodzinowym torcie, a także zdjęcia nastoletniego Cobaina. W filmie znalazło się też miejsce na nagranie rozmowy Cobaina z Buzzem Osbornem, wokalistą The Melvins, o tym, jak beznadziejnie puste i nudne jest życie w Aberdeen.

Portret młodego, wrażliwego Cobaina malują członkowie rodziny, przyjaciele i byłe dziewczyny. W filmie brakuje jednak wypowiedzi Dave'a Grohla, perkusisty Nirvany - Morgen sfilmował wywiad z muzykiem krótko przed premierą swojego dokumentu i nie zdążył umieścić go w materiale.

Tytuł nawiązuje do taśm magnetofonowych, "składaków", które Cobain komponował z różnymi piosenkami i dźwiękami. Na takich taśmach, obok fragmentu piosenek duetu Simon and Garfunkel czy zespołu The Beatles, znalazły się odgłosy spuszczania wody w toalecie, niewyraźne głosy z audycji radiowej, Jimi Hendrix mówiący do widowni podczas koncertu w Monterey czy Daniel Johnston wykrzykujący o szatanie.

Filmowy psychologiczny portret Cobaina splata wiele wątków w chaotycznej konstrukcji, są niedokończone fragmenty piosenek, tekstów i rysunków, a także "przebitki" z koncertów i telewizyjnych programów. Między te elementy "bycia gwiazdą rocka" wplecione zostały zdjęcia z codziennego życia muzyka.

Zdjęcia zabaw z małą córeczką pokazują Cobaina nie jako "głos pokolenia" i największą gwiazdę rocka na świecie, ale jako kochającego ojca i wrażliwego człowieka z krwi i kości. Nad obrazem domowej idylli unosi się jednak dobrze znany, tragiczny koniec tej historii. Jego zapowiedzi pojawiają się nienachalnie - choćby pod postacią napisu "Idź, zabij się" - nabazgranego w notatniku Cobaina. Muzyk obsesyjnie powtarza zdanie, zapełniając nim całą stronę.

Morgen, pytany w jednym z wywiadów o swoją ulubioną scenę z tego filmu, wybrał rozmowę Cobaina i Love w łazience. "To obraz Kurta, jakiego nikt jeszcze nie widział. Mógłbym oglądać tę scenę cały dzień. Jestem szczęśliwy, że ta taśma istnieje, ponieważ pokazuje nam, jacy byli Kurt i Courtney, kiedy nie było obok żadnej kamery. To nie kamery MTV ich kręcą. Są nadzy! Zastanawiasz się w pewnym momencie: zaraz, tam jest kamera?!" - mówił reżyser.

Producentką filmu "Cobain: Montage of Heck" jest Frances Bean Cobain, córka Kurta Cobaina.

Ciekawi Cię, co w najbliższym czasie trafi na ekrany - zobacz nasze zapowiedzi kinowe!

Chcesz obejrzeć film? Nie możesz zdecydować, który wybrać? Pomożemy - poczytaj nasze recenzje!