Pogrzeb Zofii Kucówny. Kto przyszedł pożegnać wybitną aktorkę?
Dzisiaj odbył się pogrzeb Zofii Kucówny, wybitnej aktorki filmowej i teatralnej, znanej pisarki i cenionego pedagoga. W swojej karierze artystka zagrała w ponad 140 produkcjach. Mszę żałobną odprawiano w Bazylice Świętego Krzyża w Warszawie. "Zgodnie z wolą pani Zosi, trumna zostanie złożona na cmentarzu przy domu w Skolimowie" - poinformowano.
Zofia Kucówna - aktorka, pedagog oraz pisarka, znana m.in. z ról w filmach "Wiano" Jana Łomnickiego, "Spirala" Krzysztofa Zanussiego i "Deszczowy lipiec" Leonarda Buczkowskiego, a także z seriali "Egzamin z życia" i "Dom nad rozlewiskiem", zmarła 6 kwietnia w wieku 90 lat. Miała na swoim koncie blisko 140 ról filmowych, telewizyjnych i teatralnych. Przez wiele lat angażowała się w działalność na rzecz Domu Aktora w Skolimowie.
Jak napisano w mediach społecznościowych Fundacji Artystów Weteranów Scen Polskich, wolą Kucówny było spocząć "między swemi na Cmentarzu w Skolimowie w Kwaterze Artystów ZASP". Msza święta żałobna odprawiana została w Bazylice Świętego Krzyża na Krakowskiem Przedmieściu w Warszawie. Aktorka została pochowana na Cmentarzu Parafialnym w Skolimowie. Na pogrzeb artystki przyszło wiele osobistości ze świata kina i teatru, była rodzina, przyjaciele oraz fani aktorki. Wiele osób postanowiło ją pożegnać i towarzyszyć jej w "ostatniej drodze".
Wśród żegnających ją gwiazd można było dostrzec m.in. Ewę Wiśniewską, Teresę Lipowską czy Irenę Santor.
Zofia Kucówna urodziła się 12 maja 1933 roku w Warszawie. W 1955 ukończyła Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Występowała m.in. w warszawskim Teatrze Powszechnym, Teatrze Ateneum, Teatrze Narodowym i Teatrze Współczesnym.
Dorobek telewizyjny Kucówny to kilkadziesiąt ról w Teatrze Telewizji, z którym zaczęła współpracę w 1959 roku. Jedną z jej pierwszych ról na małym ekranie była Manduła we fragmentach "Zawiszy Czarnego" Słowackiego w reżyserii Hanuszkiewicza (1959). Potem wystąpiła w jego następnych przedstawieniach, m.in. w "Białej" Adolfa Rudnickiego w roli Flory (1960), jako Zosia w "Panu Tadeuszu" Adama Mickiewicza (1966) oraz tytułowa Panna Julia z dramatu Augusta Strindberga (1971).
Stworzyła również kilkanaście ról filmowych i serialowych. Pierwszą z nich zagrała w obyczajowym filmie Leonarda Buczkowskiego "Deszczowy lipiec" (1957). Potem była jeszcze m.in. Bronką w tragedii miłosnej "Wiano" Jana Łomnickiego (1963), Teresą w telewizyjnym dramacie obyczajowym "Bariery dźwięku" Zbigniewa Kuźmińskiego (1968) i lekarką Marią w "Spirali" Krzysztofa Zanussiego (1978). Wystąpiła w tytułowej roli w "Sabinie", psychologicznym filmie w reżyserii Kazimierza Tarnasa (1998).
Oglądać ją można było także w serialach, m.in. "Barwy szczęścia", "Egzamin z życia", "Dwie strony medalu", "Dom nad rozlewiskiem".
Znana była również jako wykonawczyni piosenek Agnieszki Osieckiej oraz piosenek z "Kabaretu Starszych Panów", m.in. "Kaziu, zakochaj się".
Uznawana była również za jedną z najlepszych recytatorek poezji. Przez długie lata wprowadzała w tajniki tej sztuki studentów warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.
W 2003 odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. 22 grudnia 2008 otrzymała Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".
