"Noce i dnie": Wyjątkowe wydarzenie poświęcone filmowi Jerzego Antczaka

"Była to przygoda życia, dar losu, przed którym należy pochylić z pokorą głowę" - powiedział Jerzy Antczak, reżyser "Nocy i dni".  Produkcja spotkała się z gorącym przyjęciem publiczności i była jednym z najgłośniejszych wydarzeń filmowych lat 70. XX wieku.

Podczas wydarzenia, na które składa się pokaz filmu, spotkanie z aktorami i twórcami, wystawa "Moje noce, moje dni. Maria Dąbrowska w 50. rocznicę śmierci" oraz koncert Warszawskiej Orkiestry Sentymentalnej, chcemy przeżyć tę przygodę ponownie! - deklarują organizatorzy dwudniowej imprezy.

"Życia jest wciąż tak dużo (...). Wszystko mija, a nic się, nic się nie zmienia. Po złotym tle wciąż płyną szare obłoki" - pisze Maria Dąbrowska w "Nocach i dniach", swoim najsłynniejszym dziele, poświęconym przemijaniu. Czterotomowa saga, przepełniona melancholijnymi refleksjami głównej bohaterki - Barbary Niechcic - stanowić musiała ogromne wyzwanie dla ludzi kina. Napisana w okresie międzywojennym powieść doczekała się adaptacji filmowej dopiero w 1975 roku, a niezwykle trudnego zadania przełożenia prozy Dąbrowskiej na ekran podjął się Jerzy Antczak. Reżyser zrealizował na podstawie "Nocy i dni" 12-odcinkowy serial oraz czterogodzinny film fabularny, który do dziś zaliczany jest do ważniejszych dzieł polskiego kina.

O filmie z uznaniem pisała zarówno polska, jak i zagraniczna prasa. Tragiczną historię niespełnionej młodzieńczej miłości Barbary Niechcic - która musiała pogodzić się ze swoim losem i zaakceptować przynależną jej rolę - w mistrzowski sposób odegrała Jadwiga Barańska. Rola nieobytego towarzysko, acz gospodarnego Bogumiła, okazała się natomiast życiową kreacją Jerzego Bińczyckiego.

Podobnie jak powieść, film nie ogranicza się jednak do dwóch wspaniałych portretów psychologicznych, lecz przedstawia panoramę społeczeństwa polskiego na przełomie XIX i XX wieku. Twórcy ukazują proces deklasacji polskiej szlachty, która wskutek popowstaniowych represji lub zwyczajnej nieudolności traciła majątki i przenosiła się do miasta lub była zmuszona do dzierżawy swojej ziemi. Przyglądając się egzystencji Niechciców w Serbinowie, w którym bohaterzy podporządkowują się cyklowi dni i nocy, śmierci i narodzin, widzimy ponadto ogromny wpływ  rytmu natury na życie człowieka.

"Noce i dnie" nominowane były do kilkunastu nagród, zdobyły m.in. nominację do Oscara w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego, Nagrodę Specjalną - Nagrodę Międzynarodowej Unii Krytyki Filmowej (UNICRIT), Srebrnego Niedźwiedzia dla Jadwigi Barańskiej oraz trzy Złote Lwy Gdańskie (w tym za najlepszy film roku, ex aequo z Ziemią obiecaną Andrzeja Wajdy).

Przygotowana przez Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza wystawa przypomina postać pisarki, pokazuje najważniejsze momenty jej biografii i drogi pisarskiej oraz wskazuje najistotniejsze tematy twórczości. Jej zamysłem jest przedstawienie Dąbrowskiej jako postaci o różnych obliczach i niejednoznacznej. Ważną częścią wystawy są plansze dotyczące powieści Noce i dnie i jej ekranizacji. W warstwie ilustracyjnej wykorzystane zostały fotosy filmowych bohaterów, komentarz zaś odsyła do osób z kręgu rodziny i znajomych, które stały się ich powieściowymi pierwowzorami.

Wystawa powstała w oparciu o materiały z archiwum Dąbrowskiej: oryginalne dokumenty, rękopisy, m.in. Dzienników, teksty publicystyczne, prozatorskie i korespondencję oraz materiały fotograficzne i prace plastyczne pochodzące z Archiwum Pisarki i Studia Filmowego "Kadr". Narracja została oparta na wypowiedziach zaczerpniętych z Dziennika, publicystyki i korespondencji. Autorką wystawy jest  Katarzyna Jakimiak z Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, a za opracowanie graficzne odpowiada Marzena Strzemecka-Piłko. Na wystawę zapraszamy do 14 marca 2022 roku do kina Iluzjon.

Warszawska Orkiestra Sentymentalna gra muzykę Warszawy, filmu rewii i kabaretu lat 20. i 30. Piosenki z repertuaru Adama Astona, Wiery Gran czy Mieczysława Fogga, aranżacje Henryka Warsa i Rostworowskiego, wykonania orkiestr Golda i Petersburskiego, Karasińskiego i Kataszka, nieustannie ich inspirują. Walce, tanga, fokstroty, rumby i slow-foxy - Warszawska Orkiestra Sentymentalna wybiera to, co najlepsze wśród bogactwa sceny i ekranu dwudziestolecia i czasów powojennych i przywraca do życia ze współczesną wrażliwością muzyczną, zachowując styl i ponadczasowy urok dawnych melodii. 

Zobacz również:

Polska seksbomba porzuciła aktorstwo. Co robi dziś?

Rozenek-Majdan bez cenzury. Gwiazda TVN w erotycznych scenach

Młoda polska aktorka nago na planie. Starszy partner zawstydzony

Więcej newsów o filmach, gwiazdach i programach telewizyjnych, ekskluzywne wywiady i kulisy najgorętszych premier znajdziecie na naszym Facebooku Interia Film.