Najlepszy musical wszech czasów

Akcja "Deszczowej piosenki" rozgrywa się w Hollywood w 1927 roku. Don Lockwood (Gene Kelly) jest gwiazdorem niemego kina. Jego kolejne filmy biją rekordy popularności, a on sam nie może opędzić się od oszalałych fanek. Chcąc podtrzymać zainteresowanie mediów aktorem, pracownicy zatrudniającego go studia Monumental Pictures rozpuszczają plotkę, że Don zakochany jest w towarzyszącej mu często na dużym ekranie aktorce Linie Lamont (Jean Hagen). Don zaprzecza temu, kiedy tylko może, ale Lina - której bystrość pozostawia wiele do życzenia - żyje w przekonaniu, że jest narzeczoną Dona.

Kiedy na ekrany kin wytwórnia Warner Bros. wprowadza film "Śpiewak jazzbandu" - pierwszy dźwiękowy obraz w historii - z dnia na dzień kariery Dona i Liny stają pod znakiem zapytania. Widzowie nie chcą już bowiem oglądać filmów niemych i domagają się takich, w których mogą usłyszeć wypowiadane przez aktorów kwestie, zamiast czytać je na planszach.

Szefowie studia Monumental Pictures postanawiają zatem udźwiękowić najnowszy film duetu Lockwood-Lamont. Niestety, sprawa okazuje się bardzo trudna. Lina Lamont ma bowiem fatalny głos, którego nie jest w stanie poprawić nawet najlepszy logopeda. Próbny pokaz pierwszej udźwiękowionej wersji filmu kończy się katastrofą, a producenci i aktorzy zaczynają poważnie obawiać się o swoją przyszłość.

Wtedy najlepszy przyjaciel Dona - Cosmo Brown (Donald O'Connor) - wpada na pomysł, by kwestie Liny Lamont nagrała początkująca aktorka Kathy Selden (Debbie Reynolds) - przyjaciółka Lockwooda, która na dodatek nie jest mu obojętna. Co więcej, cała trójka przekonuje szefa studia R.F. Simpsona (Millard Mitchell) by w postprodukcji przerobić film na musical i zaskoczyć widzów czymś, czego jeszcze w kinie nie było - produkcją muzyczną.

Prace nad filmem idą znakomicie. Niestety, o całej intrydze dowiaduje się Lina Lamont, która jest zazdrosna nie tylko o talent Kathy, ale przede wszystkim o to, że właśnie ją, a nie Linę, Don obdarzył swoim uczuciem. Zdesperowana gwiazda postanawia zrobić wszystko, żeby rozbić ich związek i zrujnować karierę początkującej aktorki.

Dziś mało kto o tym pamięta, ale "Deszczowa piosenka" jest filmem, który powstał na zasadzie recyclingu. Odpowiedzialne za jego produkcję studio MGM miało w swoich zasobach mnóstwo piosenek, które wykorzystało w swoich wcześniejszych filmach, ale - mimo dużego potencjału - nie utkwiły one w pamięci widzów (przykładowo, tytułowa "Deszczowa piosenka" po raz pierwszy została wykonana jeszcze w 1929 roku w komedii "Hollywood Revue"). Gene Kelly i Stanley Donen poświęcili wiele czasu, by wybrać z nich kilkanaście utworów, które wykorzystali w swoim filmie.

Jednak nie tylko piosenkom musical dał drugie życie. Podczas realizacji "Deszczowej piosenki" wykorzystano bowiem bardzo wiele dekoracji i elementów scenografii, które znajdowały się w magazynach studia MGM i były już wcześniej użyte (m.in. w głośnej "Symfonii zmysłów" z 1926 roku z Gretą Garbo w roli głównej).

Pomysł realizacji obrazu opowiadającego o przemianach, jakie nastąpiły w Hollywood i branży filmowej po wynalezieniu filmu dźwiękowego, wyszedł od scenarzystów Betty Comden i Adolpha Greena. Jednak artystą, który uczynił z "Deszczowej piosenki" arcydzieło okazał się Gene Kelly. Ten niezwykle utalentowany aktor i tancerz praktycznie w pojedynkę przygotował choreografię do całego filmu, w tym słynną sekwencję "Broadway Ballet", w której wystąpił z Cyd Charisse oraz niezapomniany taniec w deszczu, podczas którego wykonuje tytułową piosenkę.

Legenda głosi, że Gene Kelly zrealizował tę scenę w jednym ujęciu, ale to nieprawda. W rzeczywistości zdjęcia tylko do tej jednej sekwencji trwały 3 dni, podczas których Gene Kelly miał 39 stopni gorączki, a wełniane garnitury, które nosił na planie pod wpływem wody, nieustannie się kurczyły. Z kolei próby do wspomnianej już sceny z Cyd Charisse trwały miesiąc, a jej realizacja pochłonęła 2 tygodnie pracy oraz 600 tysięcy dolarów, co stanowiło prawie 1/5 całego budżetu filmu.

Premiera "Deszczowej piosenki" odbyła 27 marca 1952 roku, a film został entuzjastycznie przyjęty przez widzów i krytyków. W samych tylko Stanach obraz zanotował przychody w wysokości 3 milionów dolarów stając się jednym z największych filmowych przebojów roku. Ponadto obraz zdobył dwie nominacje do Oscarów: dla najlepszej aktorki drugoplanowej (Jean Hagen) oraz za najlepszą muzykę (Lennie Hayton). Z kolei Donald O'Connor za rolę Cosmo Browna otrzymał Złoty Glob dla najlepszego aktora w musicalu lub komedii.

Dziś "Deszczowa piosenka" jest niekwestionowanym arcydziełem. Wydawany przez Brytyjski Instytut Filmowy magazyn "Sight & Sound" aż dwukrotnie umieszczał ją na liście najlepszych filmów wszech czasów (w latach 1982 oraz 2002), a w 2008 roku magazyn "Empire" umieścił musical na 8. miejscu w stworzonej przez siebie liście 500 najwspanialszych filmów wszech czasów. "Deszczowa piosenka" kilkakrotnie pojawiała się na wysokich miejscach w różnorodnych rankingach tworzonych przez Amerykański Instytut Filmowy, a w 1989 roku znalazła się w gronie pierwszych 25 filmów, które umieszczono na liście National Film Registry - przechowywanym w Bibliotece Kongresu katalogu filmów budujących kulturalne dziedzictwo USA.

"Deszczowa piosenka" ukaże się w odnowionej cyfrowo wersji z obrazem w wysokiej rozdzielczości, a towarzyszyć mu będą godziny wyjątkowych dodatków specjalnych, wśród nich m.in: komentarze do filmu Stanleya Donena, Debbie Reynolds, Donalda O'Connor, Cyd Charisse, Kathleen Freeman, scenarzystów Betty Comden i Adolpha Green, reżysera Baza Luhrmanna oraz historyka Rudy'ego Behlmera a także premierowy dokument o filmie "Singin' in the Rain: Raining on a New Generation". Fani musicali znajdą też w dodatkach dokument telewizji PBS poświęcony producentowi i autorowi piosenek Arthurowi Freedowi oraz reportaż "Jak powstawała Deszczowa piosenka?".

Dystrybutorem DVD i Blu-ray z jubileuszowym wydaniem filmu "Deszczowa piosenka" jest Galapagos Films.