W drodze do domu

Film ma charakter nowelowy, ale składa się nie tyle z oddzielnych, lecz przeplatających się ze sobą historii, które tworzą na ekranie ciekawą mozaikę ludzkich typów i zachowań. Hamer portretuje świat wnikliwie, ale w sposób stonowany i spokojny. Zachowując poważny ton nie stroni jednak od ironii. Tragizm miesza z komedią, melancholię z frywolnością, a smutek i nostalgię z nadzieją oraz radością. A wszystko po to, aby wydobyć z tych historii optymistyczne przesłanie, choć nie zawsze jest w tym wypadku powód do śmiechu. Jednak film nie tylko niesie, niczym wigilijna kolęda, pozytywny stosunek do świata, ale także prowokuje do refleksji nad ludzkimi relacjami. Pokazując czym jest życie na różnych jego etapach - od narodzin aż po śmierć - staje się również przypowieścią na temat miłości i przyjaźni.