4. piętro

4. piętro
Tytuł oryginału
Planta 4ª
Reżyser
Antonio Mercero
Gatunek
komediodramat
Obsada
Juan Jose Ballesta, Luis Angel Priego, Gorka Moreno więcej
Produkcja
Hiszpania (2003)
Premiery
Kino 5 listopada 2004, DVD 21 marca 2005
Dystrybucja
Kino - Best Film, DVD - Best Film
Czas trwania
100 min
Wersje
2D
3,3
Oceń
Głosy
32

O filmie

Grupa piętnastolatków dzieli specyficzne „podwórko”; są pacjentami oddziału chirurgii urazowej. Dzięki pozytywnemu nastawieniu do świata i wewnętrznej radości Miguel Ángel (Juan Jose Ballesta), Izan (Luis Angel Priego), Dani (Gorka Moreno) i Jorge (Alejandro Zafra) mogą wyzwać swoje przeznaczenie i stawić mu czoła. Nie poddają się, dzięki czemu ich pobyt w szpitalu staje się całkiem znośny. W tym mikrokosmosie rządzącym się prawami ustalanymi przez kobiety i mężczyzn w białych fartuchach, życie toczy się dalej, swoim rytmem. Przyjmuje się niskosodowe diety, trzeba zaznajomić się z nowymi pacjentami, pożartować z pielęgniarek, udać się na nocny wypad po szpitalnych korytarzach, zagrać w kosza czy powalczyć z drużyną z San Pablo. W tym ich dorastaniu najważniejsze są przyjaźń i akceptacja grupy. Bez nich ani rusz, kiedy w zaciszu czterech ścian na własnej skórze odczuwa się „zalety” wieku dojrzewania. Z jednej strony przyglądamy się, jak chłopcy funkcjonują wewnątrz grupy, z drugiej poznajemy ich indywidualną tożsamość. Każdego z nich inaczej reaguje na sytuację, w której się znalazł, każdy inaczej sobie z nią radzi. Miguel Angel, pod płaszczykiem niezależności i samowystarczalności usiłuje ukryć samotność, Jorge boi się diagnozy, którą postawi lekarz, Izana żyje wspomnieniami, a Dani swoją pierwszą, młodzieńczą miłością... Oddział ma swoje własne zwyczaje, hierarchię, język i gospodarkę. Mimo to, ostatecznie, jest odzwierciedleniem świata. Są tu dobrzy ludzie, tacy jak doktor Marcos (Monti Castinera), i ludzie źli, jak doktor Gallego (Miguel Foronda). Chwile gorzkie i chwile radości i szczęścia. Raz jest pod wiatr, raz z wiatrem. Antonio Mercero, reżyser filmu „Czwarte piętro” podchodzi do tematu w jedyny sensowny sposób, w jaki można do niego podejść i w jaki mogą podejść bohaterowie filmu do okoliczności, w jakich się znaleźli. To dzięki uśmiechowi na twarzy człowiek ma siłę stawić czoło przeznaczeniu i umie śmiać się z niego, kiedy sprawy przybierają zły obrót. Humor młodych bohaterów filmu jest ich siłą napędową. Ich i całego, opartego na doświadczeniach autora scenariusza, Alberta Espinozy, filmu. Uśmiech na twarzy powoduje, że ból się ulatnia a samotność staje się bardziej znośna. Sala do ćwiczeń rehabilitacyjnych zmienia się w dyskotekę, gasną światła, słychać muzykę Estopy, otwierają się butelki, zaczyna taniec... „Czwarte piętro” w finałowej scenie daje nam następującą lekcję: święto życia trwa.

Obsada

Wiadomości

  • "4. piętro": OD REŻYSERA

    Walczyć z bólem Pisarz i filozof, José Antonio Marina, napisał, że „głównym, największym zadaniem rozumu jest walka z bólem. To właśnie robią młodzi...

  • "4. piętro": ROZMOWA Z REŻYSEREM FILMU

    Jak narodził się pomył zrealizowania projektu „4. piętro”? Pracowałem właśnie nad innym pomysłem, kiedy, niespodziewanie, do moich rąk...

  • "4. piętro": WYWIAD Z JUANEM JOSE BALLESTĄ

    Jak to się stało, że wylądowałeś w świecie filmu? Co popchnęło Cię, aby pójść na pierwszy casting? Mama z ciocią poszły zapisać na casting moją siostrę i...

  • "4. piętro": O REŻYSERZE

    Antonio Mercero Urodził się w Lasarte (Guipúzcoa) 7 marca 1936 roku. W 1958 roku ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie w Valladolid a w 1962 roku...