"To film o miłości, o małżeństwie, o tym jak można odmienić swoje życie", mówi Nora Ephron o tym, co zmotywowało ją do napisania scenariusza i nakręcenia prezentowanego filmu "Julie i Julia". "Ja sama mam obsesję na punkcie jedzenia, to niewątpliwie była istotna inspiracja przy powstawaniu projektu filmu. Ale było przynajmniej osiem innych powodów, dla których czułam, że muszę nakręcić ten film, między innymi ten, że nie zaznam spokoju, jeśli tego nie zrobię. Są przecież rzeczy, które dają satysfakcję i są dla nas istotne i to właśnie one dają nam poczcie szczęścia i spełnienia", dodaje reżyserka.
Jak mówi z kolei producent Laurence Mark: "Te dwie historie niewątpliwie łączy pasja. Julie Powell i Julia Child obie odkrywają w pewnym momencie swojego życia prawdziwą pasję - w obu przypadkach jest to pasja gotowania - dzięki niej potrafiły przejść przez trudne dla siebie momenty w życiu. Ten film to również opowieść o małżeństwie, o tym jak delikatną i jednocześnie trudną kwestią jest związek dwojga ludzi. Julie i Julia obie doszły do tych właśnie wniosków i niezależnie od różnych wzlotów i upadków obie szaleją za swoimi partnerami, a oni z kolei szaleją na ich punkcie."
Założeniem reżyserki Nory Ephron było połączenie w tej filmowej opowieści dwóch przeplatających się historii opisanych we wspomnieniach: Julie & Julia autorstwa Julie Powell oraz My Life in France, napisanych przez Julię Child we współpracy z Alexem Prud'hommem. My Life in France to historia życia Child w powojennym Paryżu, w którym znalazła się za sprawą męża Paula Childa i gdzie udało jej się przemienić zapał i uwielbienie dla kuchni francuskiej w misję rozpropagowania przyjemności jedzenia wśród amerykańskich gospodarstw domowych. Julia Child była pierwszą Amerykanką, która ukończyła słynną szkołę kucharską Cordon Bleu, a następnie przyczyniła się do popularyzacji kuchni francuskiej w Ameryce za sprawą swojej książki kucharskiej - Mastering the Art of French Cooking. Ogromna popularność, którą zdobyła sobie ta pozycja z czasem została wykorzystana w telewizyjnym show - gotowanie na ekranie, dzięki któremu Julia Child stała się rozpoznawanym przez wszystkich nazwiskiem w Stanach Zjednoczonych. Jej ogromnym osiągnięciem było niewątpliwie przekonanie Amerykanów do porzucenia niezdrowego, przetworzonego, gotowego jedzenia z puszek na rzecz świeżych, pełnych smaku potraw wykonywanych z nieskrępowaną radością - wspaniałą metaforą pozytywnego podejścia do życia.
Jak mówi odtwórczyni roli Julii Child, Meryl Streep: "Kiedy mówi się o pasji to trzeba pamiętać, że Julia Child nie miała jej jedynie w odniesieniu do swojego męża, czy też gotowania. W jej przypadku, była to po prostu ogromna pasja życia. Prawdziwa radość życia - joie de vivre. Ona uwielbiała żyć, a to samo w sobie jest niezwykle inspirujące."
Pół wieku później, w 2002 roku, zbliżająca się do 30 mieszkanka Nowego Yorku Julie Powell, niespełniona pisarka, wykonująca nie przynoszącą jej satysfakcji pracę, postanawia zrobić coś ze swoim życiem. Postanawia podjąć wyzwanie przygotowania 524 'arcydzieł kulinarnych' Julii Child w zaledwie 365 dni i udokumentować swoje wysiłki przygotowywania potraw na prowadzonym przez siebie blogu. Przy wsparciu męża Erica - zadowolonego z możliwości pochłaniania owoców pracy Julie - młoda kobieta zaczyna ze szczegółami opisywać swoje kuchenne perypetie, blaski i cienie nowego pracochłonnego zajęcia.
Blog Powell z czasem stał się tak popularny, że dorównał statusem roli, jaką odegrała wcześniej Julia Child. Julie doczekała się też swojej własnej publikacji - Julie & Julia: My Year of Cooking Dangerously, książki wydanej w 2005 roku przez Little&Brown. Ale zanim jeszcze Powell zdążyła nawet podpisać umowę na książkę, producent Eric Steel zwrócił na nią uwagę za sprawą zamieszczonego w New York Timesie komentarza prowadzącej rubrykę kulinarną Amandy Hesser. Jak mówi Steel: "Julie była jedną z pierwszych bloggerek, która miała wierną rzeszę regularnie czytających jej perypetie odbiorców. Do czasu, kiedy udało mi się z nią skontaktować, tysiące ludzi z zapartym tchem czytało jej blog każdego dnia."
W tym samym czasie producentka Amy Robinson szukała sposobu na pokazanie miłosnej historii Julii i Paula Childa na ekranie. Słysząc o możliwości pozyskania praw do ekranizacji opisanej przez Powell historii, Robinson zaproponowała połączenie ze sobą obu tych narracji. Jak mówi producentka: "Pomyślałam sobie - 'Możemy przecież połączyć ze sobą oba te wątki, pokazać oba małżeństwa i jednocześnie obie kobiety poszukujące nowego sensu życia i swojego własnego ja."
Tak przedstawiony projekt zainteresował scenopisarkę i reżyserkę Norę Ephron, znaną ze swojej wrażliwości, poczucia humoru i zamiłowania do dobrej kuchni. Jak mówi Ephron: "Jak tylko usłyszałam ten pomysł, pomyślałam sobie - 'Muszę to zrobić'. Pamiętam, że mniej więcej w 1962 roku, kiedy po raz pierwszy przeniosłam się do Nowego Yorku, wszyscy czytali książkę Mastering the Art of French Cooking - był to sposób na pokazanie, że jest się inteligentnym i dlatego też zamierza się gotować w sposób, w jaki inteligentna osoba powinna przygotowywać posiłki. Tym samym Julia Child stała się moją wyimaginowaną przyjaciółką, podobnie jak i przyjaciółką milionów innych kobiet, które kupiły jej książkę kucharską. Sądzę, że wiele lat później podobna sytuacja spotkała Julie Powell."
Jak mówi Julie Powell: "Kiedy zaczynałam pisać swojego bloga, nigdy nie przypuszczałam, że wkrótce potem wydam książkę, że ona z kolei zostanie przeniesiona na ekran, czy też że Nora Ephron zaangażuje się w ten projekt filmowy, a do tego wezmą w nim udział takie gwiazdy jak Meryl Streep czy Amy Adams. To wszystko jednak stało się prawdą. Powstał piękny film o małżeństwie, o odwadze podejmowanie trudnych wyzwań i tworzeniu siebie na nowo. Dla mnie było to niesamowite doświadczenie i mam nadzieję, że podobnie będzie w przypadku oglądających ten wspaniały film widzów."
