Claude Lelouch urodził się w Paryżu w roku 1937. Fascynacja kinem przyszłego reżysera rozpoczęła się, kiedy oblał maturę a jego ojciec podarował mu kamerę i trochę pieniędzy, by syn mógł spełnić swoje marzenie o robieniu filmów.
„Kocham kino odkąd byłem dzieckiem. Dlatego chciałem, żeby moje życie przypominało film”.
Rozpoczął swoją karierę jak wielu innych filmowców - nagrywał wszystko, co go otaczało. Jego pierwszym osiągnięciem był film, który nakręcił podczas podróży do ZSRR. Dokumentalny obraz państwa totalitarnego, sfilmowany kamerą ukrytą pod płaszczem sprzedał amerykańskiej telewizji zyskując sławę uzdolnionego reportera. Stworzył m. in. filmy: „USA en vrac", "Quand le rideau se leve".
W roku 1960 Lelouch otworzył własną firmę produkcyjną - Les Films 13, w której zrealizował ponad trzydzieści filmów. Przez pierwsze lata nie odnosił sukcesu, aż do roku 1966, kiedy to powstał "Mężczyzna i kobieta". Film zdobył 42 nagrody międzynarodowe, w tym Złotą Palmę, Oskary za najlepszy film zagraniczny i najlepszy scenariusz.
"Moje historie są być może naiwne, sposób myślenia prosty, ale są MOJE”.
Jego wizję kina, którą podziela z entuzjazmem publiczność, najlepiej opisują ją jego własne słowa:
“Nigdy nie przestałem być reporterem, który tworzy fikcję”.
Lelouch ma rzadki dar przekazywania publiczności swoich emocji, które towarzyszą mu podczas realizacji filmów. Jego spontaniczne dzieła: "Le Voyou" (1970), "Smic, smac, smoc" (1971), "La Bonne année" (1973), "Le Bon et les Méchants" (1976), "Robert et Robert" (1978), są opowieściami o bohaterach pełnych życia, radości, humoru i empatii, którą tchną w nich reżyser.
Mimo, ostrej krytyki wiele filmów Leloucha weszło do panteonu kina światowego: "Le Voyou" (1970),"L'Aventure c'est l'aventure" (1972), "Robert et Robert" (1978), "Les Uns et les Autres" (1981), "Itinéraire d'un enfant gâté" (1988), "Tout ća pour ća" (1993), "Nędznicy" (1994), etc...
