Henryk Tudor urodził się w 1491 roku jako syn króla Henryka VII. Jego starszy brat Artur zmarł, pozostawiając Henryka jako jedynego następcę tronu. Henryk VIII poślubił Katarzynę Aragońską, wdowę po bracie, co było możliwe tylko dlatego, iż Kościół katolicki uznał małżeństwo Katarzyny i Artura za nie skonsumowane. Katarzyna urodziła Henrykowi córkę Marię. Król rozwiódł się z Katarzyną, gdy zakochał się w Annie Boleyn. Niemałą rolę w podjęciu tej decyzji odegrało wielkie pragnienie posiadania męskiego potomka. Niestety Anna również urodziła córkę, Elżbietę. Małżeństwo przetrwało tylko 3 lata, a Anna została ścięta za cudzołóstwo i zdradę. Król szybko poślubił Jane Seymour, która umarła w połogu, dając królowi wymarzonego syna, księcia Edwarda.
Następne małżeństwo króla, z Anną Cleves, której uroda zauroczyła go na jednym z portretów Holbeina, nigdy nie zostało skonsumowane, bowiem w rzeczywistości okazała się pospolitą prostaczką. Piątą żoną monarchy została Katarzyna Howard, kolejna siostrzenica księcia Norfolk, ale i ona po 2 latach została ścięta za cudzołóstwo. Szóstą i ostatnią żoną była Katarzyna Parr, która przeżyła króla. Henryk zmarł w 1547 roku w wieku 56 lat.
Sukcesorem był jego dziewięcioletni syn, Edward, który jednak zmarł po 6 latach. Po nim wstąpiła na tron Lady Jane Gray, która nie będąc prawowitą następczynią tronu, musiała po 9 dniach oddać koronę córce Katarzyny Aragońskiej, Marii. Ta zyskała przydomek Krwawej Marii, z powodu prześladowań nie-katolików. Po śmierci Marii, na tron wstąpiła córka Anny Boleyn, Elżbieta, której rządy trwały 45 lat i nazwane były złotym wiekiem Anglii.
Jako młody i energiczny król, Henryk zaatakował Francję, pokonał Szkotów pod Flooden Field oraz napisał traktat przeciwko reformacji Kościoła, za który otrzymał od papieża medal "Obrońcy wiary". Jednak jego obsesja, na punkcie męskiego potomka, który odziedziczy tron doprowadziła go do rozwodu z Katarzyną, potępionego przez papieża, który odmówił anulowania małżeństwa. Wtedy Henryk zerwał z Rzymem, ustanowił Kościół anglikański, niezależny od Kościoła rzymskokatolickiego, a Akt Supremacji uczynił króla zwierzchnikiem Kościoła anglikańskiego. Te posunięcia Henryka VIII nie tylko zrewolucjonizowały sytuację polityczną w Anglii, ale wpłynęły na cały zachodni świat chrześcijański, uszczuplając absolutną władzę Rzymu.
