Viggo Mortensen (Tom Stall)
Od chwili debiutu w filmie Świadek Petera Wera, w którym aktor grał młodego amisza, kariera Viggo Mortensena to ciąg doskonałych ról. Ostatnio aktor wcielił się w rolę kowboja Franka Hopkinsa, biorącego udział w długodystansowych wyścigach w filmie Hidalgo.
Krytycy z uznaniem wypowiadają się o jego grze w ponad trzydziestu filmach, w tym tak zróżnicowanych, jak Portret damy Jane Campion, Indiański biegacz Seana Penna, Życie Carlita Briana DePalmy, G.I. Jane Ridley’a Scotta i A Walk on the Moon Tony’ego Goldwyna. Mortensen obecnie pracuje na planie historycznego filmu Agustina Diaz Yanesa Alatriste, realizowanego w Hiszpanii.
Mortensen urodził się w Nowym Jorku, jego ojciec był Duńczykiem, matka Amerykanką, dzieciństwo spędził na Manhattanie. Jego rodzina dużo podróżowała, młody Viggo spędził kilka lat mieszkając w Wenezueli, Argentynie i w Danii. Aktorstwem zainteresował się w Nowym Jorku, uczył się pod kierunkiem Warrena Robertsona. Wystąpił w kilku sztukach i w filmach, po czym przeprowadził się do Los Angeles, gdzie za rolę w sztuce Bent, wystawianej przez Coast Playhouse, zdobył nagrodę krytyków teatralnych. Mortensen to także dobry poeta, fotograf i malarz. Aktor założył w roku 2002 wydawnictwo Perceval Press, specjalzujące się w publikowaniu tekstów krytycznych i poezji. Celem istnienia wydawnictwa jest umożliwienie publikacji tekstów, obrazów i nagrań, które nie mają szans na wydanie ich przez duże wydawnictwa.
Mortensen ostatnio wystawiał swoje fotografie, wchodzące w skład serii Miyelo w Stephen Cohen Gallery w Los Angeles. Wcześniej prezentował je w galerii uniwersyteckiej Wellington City w Wellington na Nowej Zelandii. Jeszcze wcześniej jego prace można było obejrzeć w Track 16 Gallery w Los Angeles i w Robert Mann Gallery w Nowym Jorku. Mortensen wystawiał także w Danii i na Kubie.
Maria Bello (Edie Stall)
Aktorka najlepiej znana jest z wyróżnionej nagrodą Gildii Aktorów Filmowych głównej roli w serialu Ostry dyżur, w którym wcieliła się w pełną pasji i upartą pediatrę doktor Annę Del Amico. Maria Bello szybko stała się jedną z najbardziej obiecujących aktorek Hollywood. Zadebiutowała w telewizji, występując w stałej roli w serialu Mr. and Mrs. Smith. Wymogi scenariusza tego szpiegowskiego serialu wymagały, by Bello samodzielnie wykonywała niektóre ujęcia kaskaderskie.
Aktorka grała jedną z głównych ról w filmie Permanent Midnight z Benem Stillerem i Elizabeth Hurley, a także z filmie wytwórni Paramount Okup z Melem Gibbonem. W roku 2000 Bello zagrała w filmie Tylko w duecie, w którym wystąpili także Gwyneth Paltrow, Huey Lewis i Scott Speedman, a także w filmie Jerry’ego Bruckheimera Wygrane marzenia, w którym wcieliła się w postać Lil, właścicielki baru w Nowym Jorku.
Jesienią roku 2000 Bello wróciła z Chin, gdzie brała udział w realizacji specjalnego filmu, wyświetlanego potem na gigantycznych ekranach kin systemu IMAX® , nazwanego China: the Panda Adventure. Film, oparty na autobiografii Ruth Harkness Lady and the Panda, wszedł na ekrany w roku 2001. Łączy spektakularne obrazy egzotycznego kraju i zapierające dech w piersiach zdjęcia wspaniałych pand, tworząc poruszającą opowieść o nadziei, odwadze i sile ludzkiego ducha.
W październiku 2002 Bello zagrała u boku Grega Kinneara w filmie fabularnym Auto Focus, opartym na skomplikowanym życiorysie Boba Crane’a, znanego z telewizyjnego programu Hogan’s Hero’s. Wystąpiła także w komedii 100-Mile Rule, która opowiadała o perypetiach trzech sprzedawców z Detroit, zjawiających się w Los Angeles na seminarium. W roku 2003 Bello wystąpiła w filmie Cooler, opowieści o szczęściu, miłości i Las Vegas. Oprócz niej w filmie wystąpili doskonali aktorzy William H. Macy, Alec Baldwin i Ron Livingston. Film pokazywany był na festiwalu filmowym Sundance Festival w roku 2003, a aktorka otrzymała wspaniałe recenzje. Za rolę tę przyznano jej nominację do nagrody Złotego Globu i nagrody Gildii Aktorów Filmowych dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Film wszedł na ekrany kin w listopadzie 2003 roku.
W roku 2004 aktorka zagrała w thrillerze Sekretne okno, w którym wystąpili także Johnny Depp i John Turturro, jak również w filmie Johna Saylesa Silver City, w którym wystąpili także Chris Cooper, Richard Dreyfuss i Thora Birch. Bello zakończyła niedawno zdjęcia do filmu Assault on Precinct 13, w którym grają także Ethan Hawke, Laurence Fishburne i John Leguizamo; wzięła także udział w realizacji filmu Sisters, opartego na sztuce Czechowa Trzy siostry, wyreżyserowanego przez Arthura Allana Seidelmana. W filmie wystąpili także Erika Christensen, Mary Stuart Masterson i Chris O’Donnell. Aktorka zakończyła też prace na planie filmu The Dark.
Bello wystąpiła na scenie teatralnej podczas światowej premiery sztuki “The Killer Inside Me, grała także w przedstawieniach Smart Town Gals, Big Problems, Urban Planning i A Lie of the Mind.
Jest współzałożycielką programu Dream Yard Drama Project for Kids, będącego formą pomocy edukacyjno-artystycznej dla dzieci z Harlemu. W trakcie podróży związanych z tym programem była w Afryce i w Azji, gdzie brała udział w realizacji projektu Save The Children.
William Hurt (Richie Cusack)
William Hurt występował ostatnio w thrillerze Osada w reżyserii M. Night Shyamalana, w którym widzieliśmy też Joaquina Phoenixa i Sigourney Weaver. W październiku 2004 kanał Hallmark wyemitował miniserial Frankenstein, w którym aktor wystąpił wraz z Donaldem Sutherlandem. W tym samym roku Hurt zagrał w niezależnym filmie Blue Butterfly. Wystąpił w nim w roli sławnego entomologa, który zabiera śmiertelnie chorego chłopca do tropikalnej dżungli, by spełnić jego ostatnie życzenie. Film pokazywano na festiwalu filmowym w Tribeca, wyświetlano go w Kanadzie i w Japonii.
W roku 2002 Hurt wystąpił w wyprodukowanym przez Disney’a filmie Źródło młodości, w reżyserii Jay’a Russella, którego premiera odbyła się na międzynarodowym festiwalu filmowym w Toronto. Aktor zagrał także główną rolę w miniserialu telewizji CBS Master Spy: The Robert Hanssen Story, wystąpił także w niewielkiej rólce w filmie Zmiana pasa, z udziałem Samuela L. Jacksona.
W roku 2001 Hurt wystąpił w niezależnym filmie Rare Birds, w którym zagrała także Molly Parker, film nominowano do nagrody Genie, kanadyjskiego odpowiednika Oskara. Premiera filmu miała miejsce podczas międzynarodowego festiwalu filmowego w Toronto. Aktor wystąpił także w drugoplanowej roli w filmie Stevena Spielberga A.I.: Sztuczna Inteligencja W tym samym roku zagrał też w filmie The Flamingo Rising. Film oparty był na książce Larry’ego Bakera, wyreżyserowała go Martha Coolidge. Wraz z Hurtem w filmie zagrali Brian Bonbon i Elizabeth McGovern. The Flamingo Rising to opowieść o ekscentrycznym marzycielu, który buduje największe na świecie kino samochodowe. W kwietniu 2003 roku Hurt zagrał w głównej roli w filmie telewizyjnym Varian’s War. Reżyserem był Lionel Chetwynd, film wyprodukowała należąca do Barbary Streisand firma Barwood Films. Oprócz Hurta w filmie wystąpili Alan Arkin, Julia Ormond i Lynn Redgrave.
W roku 2000 Hurt wystąpił w świetnej roli w filmie Sunshine, w którym zagrał także Ralph Fiennes. Reżyserem filmu był Istvan Szabo. Sunshine otrzymał trzy nagrody Genie, w tym dla najlepszego filmu. W tym samym roku Hurt wystąpił też w filmach The Simian Line z udziałem Lynn Redgrave i Erica Stoltza, i w Diune
Hurt zadebiutował w roku 1980 w filmie Odmienne stany świadomości. Otrzymał nominację do Oskara w kategorii Najlepszego Aktora za role w filmach Broadcast News i Dzieci gorszego Boga. Za rolę w filmie Pocałunek kobiety-pająka otrzymał nagrodę Akademii, a także nagrodę dla najlepszego aktora Brytyjskiej Akademii Filmowej i nagrodę na festiwalu filmowym w Cannes.
Inne filmy z jego udziałem to, między innymi: Gorączka, Wielki chłód, Eyewitness, Gorky Park, Alice, Kocham cię na zabój, Przypadkowy turysta, The Doctor, Dżuma, Trial by Jury, Second Best, Dym, Confidences a un Inconnu, Jane Eyre, Michael, Mroczne miasto, Grzeszna propozycja, Droga do Białego Domu i Jedyna prawdziwa rzecz.
Hurt aktywnie występuje też w radiu, nagrał liczne książki, w tym: The Great Railway Bazar Paula Therouxa, Shipping News E. Annie Proulx. Wziął też udział w nagraniu książek The Polar Express, The Boy Who Drew Cats, był narratorem dokumentów Searching for America: The Odyssey of John Dos Pass, Einstein—How I See the World i To Speak the Unspeakable, wyreżyserowanego i wyprodukowanego przez Pierre’a Marmiessego.
Hurt jest absolwentem Tufts University i nowojorskiej szkoły Juilliard School of Music and Drama. Wczesne lata kariery spędził na scenie teatralnej, wystąpił w ponad 50 produkcjach, w tym w przedstawieniach Henryk V, 5th of July, Hamlet, Ryszard II, Hurlyburly (za rolę w tej sztuce otrzymał nominację do nagrody Tony), My Life, (za rolę w tej sztuce otrzymał nagrodę Obie dla najlepszego aktora), Sen nocy letniej i Good.
W roku 1988 otrzymał, jako pierwsza osoba, nagrodę imienia Spencera Tracy’ego Uniwersytetu Stanu Południowa Kalifornia.
Ed Harris (Carl Fogarty)
Ed Harris zademonstrował niedawno pełnię swoich możliwości w trzech różnych rolach: w filmie Radio wyreżyserowanym przez Michaela Tollina, w którym zagrał też Cuba Gooding Jr., w zrealizowanej przez Roberta Bentona kinowej adaptacji Piętno, z udziałem Nicole Kidman i Anthony’ego Hopkinsa, a także w czarnej komedii Buffalo Soldiers, w której wystąpił też Joaquin Phoenix.
Aktor zakończył niedawno pracę na planie filmu HBO Empire Falls, w którym wystąpił też Paul Newman. Scenariusz tego filmu oparty został na bestsellerowej powieści Richarda Russo, reżyserem był Fred Schepisi. W filmie udział wzięli także Joanne Woodward, Helen Hunt, Robin Wright Penn i Philip Seymour Hoffman. Harris zagrał także w jednej z głownych ról w filmie Winter Passing, oprócz niego na ekranie wystąpili Will Ferrell i Zooey Deschanel, reżyserem obrazu był Adam Rapp.
W roku 2003 Harris otrzymał swoją czwartą nominację do Nagrody Akademii, nominację do Złotego Globu, nominację do nagrody Gildii Aktorów Filmowych, nominację do nagrody BAFTA – wszystkie za drugoplanową rolę w filmie Stephena Daldry’ego Godziny. Wcześniejsze nominacje do Oskara otrzymał za rolę w filmie Pollock (dla najlepszego aktora), będącym jego doskonałym debiutem reżyserskim. Światowa premiera filmu miała miejsce na festiwalu filmowym w Wenecji. W filmie wystąpiła także Marcia Gay Harden, uhonorowana Oskarem dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Harris wystąpił w: Piękny umysł, Mamuśka, The Truman Show (za rolę w tym filmie otrzymał nominację do Oskara i nagrodę Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego), Apollo 13 (za rolę w tym filmie nominowano go do nagród Akademii i Złotego Globu, nagrodzono go też wyróżnieniem Gildii Aktorów Filmowych w kategorii najlepszego aktora drugoplanowego), Pierwszy krok w kosmos, A Flash of Green, Walker, Trzeci cud, Alamo Bay, Sweet Dreams, Jackknife i Firma.
Aktor chętnie występuje także w telewizji, brał udział w realizacji filmów telewizyjnych The Last Innocent Man, Running Mates, Paris Truto i Riders of the Purple Sage (za który on i jego żona, Amy Madigan, współproducenci i jednocześnie aktorzy, otrzymali prestiżową nagrodę Western Heritage Wrangler Award), a także wyprodukowanego przez HBO Empire Falls, w którym wystąpił Paul Newman.
Harris zadebiutował na scenie w Nowym Jorku, wystąpił w sztuce Sama Sheparda Fool for Love, za rolę tę otrzymał nagrodę Obie. Inne przedstawienia teatralne, w których występował, to – między innymi: Prairie Avenue, Scar, Tramwaj zwany pożądaniem, Grona gniewu, Sweet Bird of Youth, i Simpatico. Za rolę w tej ostatniej sztuce aktor otrzymał nagrodę imienia Lucille Lortel dla najlepszego aktora.
Ashton Holmes (Jack Stall)
Holmes zadebiutował na planie filmowym u boku Viggo Mortensena i Marii
Bello w filmie Davida Cronenberga Historia przemocy. Młody aktor zakończył niedawno prace na planie kilku odcinków serialu Cold Case, a także Law & Order: SVU.
Debiut sceniczny Holmesa, na deskach National Tour w sztuce Rent odbił się echem na tyle szerokim, że otrzymał rolę w najnowszym filmie Cronenberga już po pierwszym przesłuchaniu. Aktor występował również na londyńskim West Endzie w sztuce The Snow Queen. W roli aktora zadebiutował w wystawianej regularnie sztuce A Christmas Carol.
Holmes urodził się w Albany w stanie Nowy Jork, kiedy miał 4 lata oczarowała go magia teatru i filmu – matka zabrała go wówczas na przedstawienie Piotruś Pan. Nieco później chłopiec chciał zostać Lukem Skywalkerem – po obejrzeniu Gwiezdnych Wojen. W wieku sześciu lat zaczął uczęszczać na lekcje aktorstwa, występował też wtedy w małym lokalnym teatrzyku dziecięcym. Uczęszczając na zajęcia w Albany Academy, Holmes wystąpił w sztuce Guys and Dolls. W dzieciństwie występował też w sztukach Hippolytus i Measure for Measure, wystawianych w Centrum Kultury w Albany. Doskonalił swoje umiejętności na jednorocznym kursie w nowojorskim State Theatre, po czym przeprowadził się do Los Angeles.
Heidi Hayes (Sarah Stall)
Heidi Hayes, sześciolatka, debiutuje na planie filmu Historia przemocy, w którym wciela się w rolę małej córeczki Stalla. Hayes zadebiutowała w telewizji rok wcześniej, wystąpiła w Doc. Dziewczynka występowała także w lokalnych przedstawieniach letniego teatrzyku, w sztukach Charlie Brown i Oliver.
Hayes urodziła się 25 września 1998 roku w Orillia, w stanie Ontario. Dziewczynka uczy się w domu. Niebieskooka Heidi mieszka wraz ze swymi rodzicami i dwoma starszymi siostrami, Mallarie (11 lat) i Nakitą (9) w Muskoka, wiejskiej osadzie na północ od Toronto. Jej rodzice prowadzą szkołę sokolnictwa, hodując ptaki drapieżne i dając pokazy lotów w szkołach i na festynach.
Stephen McHattie (Leland Jones)
W skład znacznego dorobku Stephena McHattie’ego wchodzą niezwykle zróżnicowane role w filmach fabularnych, w teatrze i telewizji. Ostatnio wystąpił w jednej z głównych ról w niezależnym filmie fabularnym One Dead Indian, opowiadającym historię powstania w Quebec z 1995 roku. Inne jego niedawne role to występ w filmie Uwięziona we śnie, z udziałem Andy’ego Garcii, Frances O’Connor i Angeli Bassett; Twist, z udziałem Nicka Stahla, dramat oparty na motywach książki Dickensa Oliver Twist, i Sekretarka, w którym wcielił się w postać ojca Maggie Gyllenhaal. Wśród ponad 40 filmów, w jakich występował w swojej karierze, najbardziej zapadły w pamięć Geronimo, Belizaire the Cajun, Gray Lady Down, Gliniarz z Beverly Hills III i Mrok.
McHattie występował w licznych filmach i programach telewizyjnych w Kanadzie i w USA. W roku 1995 otrzymał nagrodę Gemini dla najlepszego aktora za rolę w filmie CBC Life with Billy. Regularnie występował w serialach Cold Squad, Emily of New Moon, Beauty and the Beast i Scene of the Crime. Inne seriale z jego udziałem to Z archiwum X, Seinfeld, Law and Order i filmy Centennial i James Dean.
McHattie zadebiutował na Broadway’u w roku 1968 w przedstawieniu The American Dream, należał do trupy teatralnej Phoenix Theater i Circle in the square. Za rolę w sztuce Ghetto otrzymał nagrodę Obie. Za występ w sztuce Mensch Meier wystawianą w Manhattan Theater Club uhonorowano go nominacją do nagrody Drama Desk.
McHattie urodził się w Nowej Szkocji, obecnie mieszka w Toronto, jego żona Lisa Houle jest także aktorką. Mają trojkę dzieci - Isobel, Duncana i Tess.
Greg Bryk (William “Billy” Orser)
Greg Bryk zagrał w swojej karierze główne role w niezależnych filmach Pizza; Men With Brooms, w reżyserii i według scenariusza Paula Grossa; The Gospel of John; a także w filmie Clay’a Borris'a The Pawn. Ostatnio zagrał w dwóch kolejnych filmach niezależnych Slatland i Gray Light, w obu wystąpił w głównej roli.
Bryk zakończył niedawno prace na planie futurystycznego serialu ReGenesis. Miał stałą rolę w serialu Body and Soul, gościnnie występował w kilku popularnych serialach, takich jak The Eleventh Hour, Blue Murder, Sue Thomas F.B.Eye, Starhunter, Mutant X i The Relic Hunter.
Bryk pochodzi z Winnipeg w stanie Manitoba, na studiach w Queen’s University w Kingston, w stanie Ontario, grał w uniwersyteckiej drużynie amerykańskiego footballu, wraz z nią zrobył w roku 1993 Vanier Cup. Po otrzymaniu roli głównej w uniwersyteckim przedstawieniu Hamleta, zdecydował się na karierę aktorską. Po otrzymaniu stopnia licencjata sztuk pięknych występował na najbardziej prestiżowych scenach USA, widzowie teatralni mogli podziwiać go na festiwalach w Stratford. Aktor występował w teatrach Stratford Conservatory, Circle in the Square, w nowojorskiej Metropolitan Opera, a także na deskach Prairie Theatre. Bryk mieszka w Toronto wraz z żoną i dziećmi.
Peter MacNeill (szeryf Sam Carney)
Peter MacNeill jest jednym z najbardziej rozchwytywanych aktorów kanadyjskich, ma imponujący dorobek. Wystąpił w filmie Kevina Costnera Bezprawie, w filmie widzeliśmy samego Costnera, Roberta Duvalla i Annette Bening, a także w obrazie w reżyserii Johna Smitha Geraldine’s Fortune, w którym grała także Jane Curtin. W roku 1997 aktor otrzymał nagrodę Genie dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Whiskey’a Maca w filmie Thoma Fitzgeralda The Hanging Garden. Wśród innych filmó fabularnych, w których wystąpił, znajdują się: Cletis Tout z udziałem Christiana Slatera i Richarda Dreyfusa; Tajemnicza zbrodnia, z udziałem Samuela L. Jacksona; Violet, w którym zagrała Mary Walsh; Częstotliwość z udziałem Dennisa Quaida; Simon Birch, oparty na powieści Johna Irvinga; a także film Davida Cronenberga Crash, z udziałem Holly Hunter i Jamesa Spadera.
W telewizji MacNeill wystąpił ostatnio w miniserialu Paula Grossa H2O. W roku 2003 aktor otrzymał nagrodę Gemini dla najlepszego aktora drugoplanowego, przyznaną mu za rolę w serialu The Eleventh Hour. Aktor pojawia się także regularnie w serialu Queer as Folk. W roku 1994 MacNeill otrzymał nominację do nagrody Gemini za rolę w filmie telewizyjnym Gross Misconduct, wyreżyserowanym przez Atoma Egoyana; a w roku 1998 za rolę w filmie Penelope Buitenhuis Giant Mine. Na długiej liście telewizyjnych programów i filmów, w których występował, znajdują się, między innymi: - Framed; Blue Moon; Dangerous Evidence: The Lori Jackson Story; Deep in My Heart; oparty na faktach Long Island Incident; My Own Country z udziałem Marisy Tomei. Aktor zagrał też w miniserialu Storm of the Century, nakręconym na podstawie książki Stephena Kinga. Występował także w licznych rolach epizodycznych w serialach Traders i Psi Factor Chronicles of the Paranormal.
