Chris Tucker (Carter)
Uznawany za jednego z najzabawniejszych komików Chris Tucker zdobył spore doświadczenie od czasu swoich występów w charakterze komika scenicznego w programie Def Comedy Jam. Zagrawszy w przebojach kinowych, wśród których znalazły się kasowa komedia Godziny szczytu 2, a także Piątek, Martwi prezydenci, KasaMowa oraz pierwsza część Godzin szczytu (która przyniosła na całym świecie zyski w wysokości 250 mln dolarów), Tucker udowodnił, że jest jednym z najbardziej utalentowanych artystów hollywoodzkich. Swym niezwykłym głosem, szybkim humorem i wymowną mimiką twarzy Tucker bawi wszystkich widzów, a wśród Amerykanów jest już niekwestionowanym idolem.
W uznaniu dokonań komediowych w przebojach kinowych właściciele kin na całym świecie nadali Tuckerowi w 2001 roku tytuł Gwiazdy Komediowej Roku podczas targów filmowych ShoWest.
W 2002 roku Tucker wybrał się w podróż do Afryki wraz z wokalistą zespołu U2 Bono oraz Sekretarzem Skarbu Paulem O'Neillem, by ustalić, w jaki sposób amerykańskie środki finansowe mogłyby pomóc krajom afrykańskim zmagającym się z AIDS, fatalnymi warunkami sanitarnymi i głodem. Poruszony do głębi tym, co zobaczył, Tucker od tego czasu jest swego rodzaju dyplomatą, który stara się prowadzić działania uświadamiające i zbierać środki na walkę z epidemią AIDS w Afryce. W uznaniu za osiągnięcia i wkład w kształtowanie przyszłości świata Tucker ostatnio otrzymał tytuł Młodego Lidera Światowego od Forum Młodych Liderów Światowych.
Jackie Chan (Lee)
Jackie Chan to światowa supergwiazda, której osiągnięciom i talentom nie dorównuje nikt po 30 latach pracy aktora w branży filmowej. Jego nazwisko kojarzy się z zapierającymi dech w piersi wyczynami kaskaderskimi, prześmiesznym humorem fizycznym, a jego popularność rośnie w miarę jak jego sława wykracza poza Azję i obie Ameryki.
Chan pracuje obecnie w Chinach nad filmem fabularnym Forbidden Kingdom, w którym wystąpi również Jet Li.
Urodzony w 1954 roku w Hongkongu Chan został zapisany do pekińskiej Szkoły Operowej w wieku 7 lat. Tam uczył się akrobatyki, gimnastyki, tańca, śpiewu i aktorstwa. Po ukończeniu Akademii Chan miał problemy ze znalezieniem pracy w obliczu malejącej popularności opery chińskiej. Podobnie jak wielu jego kolegów ze szkoły Chan wkroczył w świat kina, pracując w charakterze statysty, a czasem kaskadera. Gdy producenci i reżyserzy dostrzegli jego talent, szybko awansował i niedługo potem koordynował już wyczyny kaskaderskie w hongkońskich filmach. Po przedwczesnej śmierci Bruce'a Lee Chan był przygotowywany do zajęcia jego miejsca w branży, ale odrzucił ten pomysł, gdy uświadomił sobie, że jego atutem będą specyficzne poczucie humoru i umiejętności kaskaderskie. W 1978 roku samodzielnie odmienił przemysł filmowy w Hongkongu, łącząc humor z ambitnymi pokazami kaskaderskimi w filmach takich jak Wąż w cieniu orła i Pijany mistrz.
W 1980 roku Chan wyreżyserował swój pierwszy film Młody mistrz, a spektakularny sukces tej produkcji zagwarantował mu przyszły status legendy hongkońskiego przemysłu filmowego. Później aktor próbował swoich sił w kilku produkcjach amerykańskich, ale ponieważ rezultaty były gorsze od oczekiwanych, powrócił do Hongkongu. Wykorzystał jednak wiedzę zdobytą w Ameryce i zastosował ją w projektach filmowych realizowanych w Hongkongu - z doskonałym skutkiem. Chan, oczarowany komediowymi legendami, takimi jak Buster Keaton i Charlie Chaplin, stworzył własny gatunek komedii fizycznej, która zdobyła ogromne uznanie w Azji i była coraz częściej dostrzegana przez amerykańskich kinomanów. Po sukcesie nakręconego w 1995 roku filmu Draka w Bronksie, po której Chan nakręcił serię Godziny szczytu, Kowboja z Szanghaju i Rycerzy z Szanghaju, aktor stał się prawdziwą gwiazdą światowego kina.
Choć jest doskonale znany ze swych dokonań przed obiektywem kamery, ma na swoim koncie wiele filmów, nad którymi pracował przez wiele lat w charakterze producenta, reżysera i koordynatora wyczynów kaskaderskich. W 2004 roku założył spółkę produkcyjną Jackie Chan Emperor Movies, Ltd. Za swoją pracę otrzymał niezliczoną ilość nagród, w tym ostatnio w kategorii "Najlepszy aktor" za rolę w dramacie z 2004 roku Nowa Policyjna Opowieść.
Chan, znany ze swych dokonań filmowych, ma jednak znacznie mniej znane oblicze - jest filantropem. W 1988 roku założył w Hongkongu fundację dobroczynną Jackie Chan Charitable Foundation i od tego czasu bezustannie pracuje na rzecz wielu różnych akcji charytatywnych. Ostatnio powołał do życia fundację Dragon's Heart Foundation, która datki od sponsorów wykorzystuje do budowy szkół w biednych i odległych zakątkach Chin. Kiedy nie pracuje na planie, aktor jeździ w tamte rejony, dostarczając zapasy, nadzorując planowanie szkół i oferując wsparcie dzieciom i ich rodzicom.
Kariera Chana poświęcona przemysłowi filmowemu przyniosła mu niezliczoną ilość nagród. Przez "Time Magazine" został uznany za najbardziej popularnego gwiazdora filmowego na świecie, otrzymał własną gwiazdę w hollywoodzkiej Alei Sław, odciski jego dłoni umieszczono też w Mann's Chinese Theater, przyznano mu kilka tytułów profesora honoris causa, a także ambasadora i wiele nagród filmowych. W przyszłości planuje powrócić do reżyserii, spróbować swoich sił z nieco bardziej zróżnicowanych rolach filmowych i kontynuować pracę charytatywną. Przy bezgranicznym wsparciu fanów z prawie każdego kraju na świecie znakomita kariera Jackie'ego Chana nie wydaje się zwalniać tempa.
Hiroyuki Sanada (Kenji)
Hiroyuki Sanada to znany na świecie aktor teatralny i filmowy. Swoim talentem i wszechstronnością olśnił widzów na całym świecie w takich filmach, jak Ostatni samuraj, w którym zagrał również Tom Cruise, oraz nominowanym do Oscara filmie Yoji Yamady z 2004 roku The Twilight Samurai, a także w Sharaku, który był oficjalnym uczestnikiem konkursu na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1995 roku. Sanada zagrał także w oryginalnej japońskiej wersji współczesnego klasyka horroru The Ring - Krąg.
Sanada jest również znanym aktorem teatralnym, zarówno w ojczystej Japonii, jak i za granicą. W 1986 roku Sanada wystąpił w "Romeo i Julii" w reżyserii słynnego aktora kabuki Tamasaburo Bando Na deskach londyńskich teatrów Sanada zagrał rolę Błazna w milenijnej produkcji Royal Shakespeare Company sztuki "Król Lear", za którą otrzymał tytuł Kawalera Orderu Imperium Brytyjskiego (MBE) od królowej Elżbiety II.
Ostatnio Sanada zagrał w romansie fantasy Chena Kaige zatytułowanym Przysięga. Do roli w tym filmie musiał opanować fonetycznie język mandaryński. Niedawno Sanada zadebiutował w filmie anglojęzycznym Jamesa Ivory'ego Biała hrabina, w którym zagrał u boku Ralpha Fiennesa i Natashy Richardson. Widzowie mogli całkiem niedawno podziwiać aktora w filmie przygodowym science-fiction W stronę słońca, wyreżyserowanym przez Danny'ego Boyle'a dla Fox Searchlight, w którym wystąpili również Cillian Murphy, Chris Evans i Michelle Yeoh.
Youki Kudoh (Jasmine)
Ostatnio Youki Kudoh zagrała w filmie wytwórni Columbia Pictures zatytułowanym Wyznania gejszy, który wyreżyserował Rob Marshall. Zagrała w nim ujmującą rolę O-Kabo. Wystąpiła również w filmie Scotta Hicksa Cedry pod śniegiem u boku Maxa von Sydowa, który pojawił się także w Godzinach szczytu 3. Równie dużą uwagę zwróciła na siebie w australijskiej czarnej komedii Niebo w ogniu oraz w niezależnym filmie Picture Bride, który zdobył nagrodę publiczności w 1995 roku na Festiwalu Filmowym w Sundance, a Kudoh przyniósł tytuł Aktorki Roku od japońskich krytyków filmowych.
Mając 20 lat, Kudoh została najmłodszą osobą, która otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki w swoim kraju za główną rolę w filmie War and Youth, ostatnim, który zrealizował znany reżyser Tadeshi Imai. Rola ta przyniosła jej także tytuły "Najlepszej aktorki" od japońskich krytyków filmowych, na Festiwalu Filmowym w Hochi oraz 34. Blue Ribbon Award.
Amerykański etap kariery Kudoh rozpoczął na dobre Jim Jarmusch, który obsadził ją w filmie Mystery Train w roli zafascynowanej muzyką rockabilly dziewczyny pielgrzymującej ze swym chłopakiem do Memphis. Za tę jedną z pierwszych ról otrzymała nominację w kategorii "Najlepsza aktorka" do nagrody Independent Spirit.
Kudoh, piosenkarka i dwujęzyczna aktorka, stanowi niejako wzór dla młodych kobiet w Japonii. Karierę rozpoczęła mając zaledwie 12 lat, gdy na tokijskiej ulicy zwrócił na nią uwagę agent. Choć showbiznes nie był jej zupełnie nieznany (jej matka jest znaną piosenkarką), Kudoh zadebiutowała w dziwacznej komedii The Crazy Family, która miała swój pokaz na Festiwalu Filmowym w Cannes i zyskała miano kultowej w Japonii. Aktorka zaśpiewała w filmie kilka piosenek, a kilka z nich rozpoczęło jej karierę wokalną. Nagrała siedem płyt i stała się w Japonii gwiazdą alternatywnego popu.
Jednocześnie grała w filmach japońskich, m.in. w The Blue Mountain Ranges, Labyrinth of Flower Garden, Real Life Girls, Congratulatory Address i Typhoon Club.
Na małym ekranie wystąpiła w Kronice nie z tej ziemi stacji Sci-Fi Channel oraz w Mistrzach horroru dla telewizji Showtime.
Max von Sydow (Reynard)
Legendarny szwedzki aktor Max von Sydow spotkał swego mentora Ingmara Bergmana w 1955 roku, dzięki któremu stworzył niezapomniane role w takich przełomowych filmach, jak Siódma pieczęć, Tam, gdzie rosną poziomki i Źródło. Dzięki świetnemu aktorstwu w tych i innych szwedzkich filmach Max von Sydow wkrótce stał się idolem kinomanów na całym świecie.
Po długim unikaniu ofert hollywoodzkich w końcu w 1965 roku aktor zgodził się zagrać w biblijnym eposie George'a Stevensa Opowieść wszech czasów, dzięki czemu na stałe wpisał się do anglojęzycznego kina i w ten sposób rozpoczął swą długą i znakomitą karierę.
Od połowy lat 60. Von Sydow stał się znaną twarzą amerykańskich filmów, jednocześnie realizując jednak wiele produkcji w Szwecji i innych krajach Europy. Choć jego głęboki głos i imponująca postura zawsze gwarantowały mu role czarnych charakterów, m.in. Lamara Burgessa w filmie Stevena Spielberga Raport mniejszości, zagrał także wiele niezapomnianych postaci o dobrym usposobieniu, takich jak Nels Gudmundsson w filmie Cedry pod śniegiem oraz tragiczny Lassefar w Pelle zwycięzcy, za którą to rolę otrzymał nominację do Oscara w kategorii "Najlepszy aktor". W 2005 roku został uhonorowany najwyższym odznaczeniem francuskiego Ministra Kultury "Commandeur des Arts et Lettres".
Yvan Attal (George)
Aktor/scenarzysta/reżyser Yvan Attal reżyserował występ swojej żony Charlotte Gainsbourg w filmie Moja żona jest aktorką, do którego napisał scenariusz i w którym sam zagrał. Za ten obraz otrzymał nominację do Cezara w kategorii "Najlepszy debiutancki film".
Attal wystąpił w wielu amerykańskich filmach, m.in. w Tłumaczce Sydneya Pollacka, gdzie zagrał wraz z Nicole Kidman i Seanem Pennem, a także w Monachium Stevena Spielberga. W swej ojczystej Francji niedawno wystąpił w charakterze aktora i reżysera we francuskim filmie I żyli długo i szczęśliwie, a ponadto zagrał w I Got a Woman oraz w thrillerze Anthony Zimmer wraz z Sophie Marceau.
Attal ma również na swoim koncie takie filmy, jak Les Clefs de bagnole, Bon voyage (nominacja do Cezara), Piano Bar, At Dawning, Le Prof, The Criminal, With or Without You, Alissa, Love, etc., Teatr cieni oraz Un monde sans pitié (rola nagrodzona Cezarem) Attal wystąpił także we francuskiej telewizji jako on sam w programie Un jour dans la vie du cinéma français
Urodził się w Tel Awiwie w Izraelu, a wychował we Francji.
Noémie Lenoir (Genevieve)
Noémie Lenoir dała się poznać amerykańskim widzom, gdy Brett Ratner obsadził ją w swoim thrillerze romantycznym Po zachodzie słońca.
Urodzoną na francuskich przedmieściach Lenoir odkryto, gdy stała w kolejce na poczcie, mając 16 lat. Po zrealizowaniu pierwszej dużej kampanii reklamowej dla sieci Gap Lenoir przeniosła się do Nowego Jorku. Szybko zaczęła pracować ze znanymi na całym świecie fotografami, takimi jak Steven Meisel, Gilles Bensimon, Patrick Demarchelier i Mario Testino, pozując do zdjęć do magazynów mody i kampanii reklamowych m.in. Ralpha Laurena, H&M, Tommy'ego Hillfigera i Victoria's Secret. Potem została ambasadorką L'Oreal Paris i do dziś reprezentuje tę prestiżową markę kosmetyczną jako członkini zespołu światowych ambasadorek marki (wraz z megagwiazdami Beyonce Knowles i Scarlett Johansson).
W 2002 Lenoir otrzymała swój pierwszy angaż do roli kurtyzany w filmie Alaina Chabata Asterix i Obelix: Misja Kleopatra, gdzie zagrała u boku Jamela Debbouze, Gerarda Depardieu i Moniki Bellucci. Potem posypały się role w filmach Łapówka w reżyserii Gillesa Paqueta-Brennera, Czyja to kochanka w reżyserii Francisa Veebera z Gadem Elmalehem i Alice Taglioni. Aktorka planuje nakręcić drugą część filmu Łapówka pod koniec tego roku.
Na małym ekranie Lenoir wyprodukowała i poprowadziła cykl programów telewizji Trace TV Code, w którym prezentowano modę miejską, muzykę i sztukę z całego świata. Wystąpiła również w miniserialu Jeff et Leo, Flics et Jumeaux z udziałem Oliviera Sitruka.
Lenoir jest aktywną rzeczniczką organizacji World Wildlife Fund, dla której pracuje na rzecz ochrony flory i fauny wszystkich wysp należących do Francji. Jest dumną mamą pięknego synka o imieniu Kelyan.
Jingchu Zhang (Soo Yung)
Jingchu Zhang zadebiutowała w imponujący sposób w filmie Gu Changwei z 2005 roku zatytułowanym Peacock, który jest pięknie dopracowaną opowieścią o dorastaniu. Film otrzymał Srebrnego Niedźwiedzia na 55. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie. Za debiutancką rolę siostry Zhang zdobyła nagrodę w kategorii "Najlepsza aktorka" na 6. Chińskim Festiwalu Mediów w 2006 roku.
Zhang, urodzona i wychowana w Fujian, południowej prowincji Chin, podjęła naukę malarstwa w Fuczou, stolicy prowincji Fujian, mając 13 lat. Po ukończeniu szkoły Zhang wybrała się na studia aktorskie na prestiżowej Centralnej Akademii Dramatycznej. Podczas studiów zagrała w kilku reklamach telewizyjnych i wystąpiła w rolach drugoplanowych w kilku popularnych chińskich serialach telewizyjnych.
Potem aktorka została obsadzona przez Tsuiego Harka, mistrza chińskich filmów walki, w ambitnym obrazie Siedem mieczy, który otworzył 62. Festiwal Filmowy w Wenecji. Za swoją rolę otrzymała nominację w kategorii "Najlepsza aktorka drugoplanowa" na 25. Festiwalu Filmowym w Hongkongu (2006).
Swe zdolności w zakresie sztuk walki i talenty aktorskie pokazała następnie w fińskim przeboju Jade Warrior, którego premiera odbyła się w 2006 roku podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Toronto. Później pojawiła się w fascynującej komedii obiecującego reżysera Zhanga Jiarui zatytułowanej Huayao Bride in Shangrila. Za swój debiut komediowy Zhang zdobyła kilka wyróżnień w Chinach, w tym nagrodę dla najlepszej aktorki na 12. Festiwalu Filmowych Studentów Uniwersytetu Pekińskiego (2005) oraz dla najlepszej nowej aktorki na 11. Festiwalu Filmowym i Telewizyjnym Huabiao (2005). Również dla Zhanga Jiarui zagrała główną rolę w filmie The Road. Obraz ten zdobył trzy główne nagrody na 30. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Kairze w 2006 roku, w tym w kategoriach "Najlepszy film" i "Najlepsza aktorka".
W 2006 roku Zhang zyskała sobie jeszcze większe uznanie za odważną kreację narkomanki w dramacie miejskim Protégé, wyreżyserowanym przez wielokrotnie nagradzanego reżysera z Hongkongu Tunga-Shinga Yee.
"Time Magazine" uznał ostatnio Zhang za jedną z "Azjatyckich Bohaterek" za jej "kreatywność, odwagę i postawę humanistyczną".
