Bezpośrednią podstawą do napisania scenariusza stały się wspomnienia Drauzio Varelli, lekarza, który jako wolontariusz pracował w Carandiru przez 14 lat. Varelii opublikował swoje doświadczenia w książce „Przystanek Carandiru” (Carandiru Stadion), wydanej w 1999 roku. Książka Drauzio Varelli stała się w Brazylii bestsellerem i osiągnęła rekordowy nakład 350.000 egzemplarzy.
„Przystanek Carandiru” jest autentycznym obrazem losów więźniów, którzy czekali na rozprawy w wiezieniu Carandiru. Varelii nie czerpał informacji o swoich bohaterach z policyjnej kartoteki. Książka prezentuje z dokumentalną dokładnością więzienne wydarzenia, których autor był świadkiem oraz refleksje bohaterów, z którymi zżył się przez czternaście lat pracy lekarza.
„Przystanek Carandiru” nie broni niehumanitarnego systemu brazylijskiego więziennictwa. Jest barwną, pełną humoru, realizmu historią opisującą życie ludzi egzystujących w patologicznym systemie.
