Wojciech Pszoniak

Wojciech Pszoniak urodził się 2 maja 1942 roku we Lwowie, dorastał w Gliwicach. W młodości występował w teatrach amatorskich i studenckich, a także w kabaretach (w 1961 założył kabaret "Czerwona Żyrafa"). W 1968 roku ukończył PWST w Krakowie.

Pierwsze, profesjonalne kroki aktorskie stawiał na scenie Teatru Starego w Krakowie. Później występował również w Teatrze Narodowym oraz Powszechnym w Warszawie. W latach 1974-1980 był wykładowcą warszawskiej PWST. W tym samym czasie występował w kabarecie Pod Egidą.

W latach 80. wyjechał z Polski do Francji, gdzie mieszka i pracuje do dzisiaj. Do Polski przyjeżdża, by brać udział w projektach filmowych i teatralnych.

Do najważniejszych, polskich przedstawień teatralnych w jego karierze należą: "Klątwa" Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Konrada Swinarskiego (1970), "Miłość i gniew" Johna Osborne'a w reżyserii Zygmunta Hübnera (1973), "Rewizor" Nikołaja Gogola w reżyserii Jerzego Gruzy (1977), "Siedem pięter" Dino Buzattiego w reżyserii Andrzeja Barańskiego (1995), "Śmieszny staruszek" Tadeusza Różewicza w reżyserii Stanisława Różewicza (1997) oraz w wyreżyserowanym przez siebie "Dożywociu" Aleksandra Fredry (2001).

Filmowym debiutem aktora była rola w bułgarskim serialu z 1965 roku, w polskiej produkcji aktor wystąpił po raz pierwszy pięć lat później. Był to film wojenny w reżyserii Zbigniewa Chmielewskiego - "Twarz anioła".

Na dorobek aktora składa się ponad 70 ról filmowych w polskich i zagranicznych produkcjach. Do najważniejszych z nich należą role w: "Diable" (1972) Andrzeja Żuławskiego, "Gnieździe" (1974) Jana Rybkowskiego, "Szpitalu przemienienia" (1978), Edwarda Żebrowskiego, "Arii dla atlety" (1979), Filipa Bajona, "Blaszanym bębenku" (1979) Volkera Schlöndorffa, "Austerii" (1982) Jerzego Kawalerowicza, "Strajku" (2007). Volkera Schlöndorffa, "Mniejszym źle" (2009) Janusza Morgensterna czy też rola Władysława Gomułki w filmie "Czarny czwartek. Janek Wiśniewski padł" (2011) Antoniego Krauze.

Osobną kartę w karierze aktora stanowią role w filmach Andrzeja Wajdy. Aktor zagrał Dziennikarza i Stańczyka w "Weselu" (1972), Moryca w "Ziemi obiecanej" (1974), Robespierre'a w "Dantonie" (1983) i tytułową rolę w "Korczaku" (1990).

Wojciech Pszoniak jest laureatem Nagrody im. Leona Schillera (1972), Nagrody Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za wybitne osiągnięcia aktorskie w teatrze i filmie (1975) oraz Nagrody im. Zelwerowicza za rolę Leona w "Pracowni krawieckiej" Jean-Claude Grumberga w Teatrze TV i Pignona w "Kolacji dla głupca" Francisa Vebera w Teatrze Ateneum w Warszawie (2001).