Edyta Górniak

Wielka gwiazda polskiej muzyki pop połowy lat 90., kreowana na rodzimą Whitney Houston. Jej kariera muzyczna załamała się jednak, choć Górniak długo nie schodziła z łam prasy, głównie tabloidów.

Urodziła się 14 XI 1972 roku. Zadebiutowała w konkursie Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu w 1989 roku, gdzie została zauważona przez twórców głośnego później musicalu "Metro", w którym w latach 1989-93 grała jedną z głównych ról.

W roku 1994 zaczęła karierę solową - od razu od wielkiego sukcesu, jakim było reprezentowanie barw Polski (po raz pierwszy w historii) na Festiwalu Eurowizji, który tym razem odbywał się w Irlandii, skąd dzięki piosence "To nie ja" wywiozła drugą nagrodę! "To nie ja" w wersji oryginalnej oraz anglojęzycznej jako "Once In A Lifetime" znalazło się na pierwszym singlu wokalistki wydanym w grudniu '94, w okresie szczególnej sławy kolejnego przeboju "Jestem kobietą".

Na wydanie pierwszego albumu, zatytułowanego "Dotyk", kazała czekać aż do maja 1995 roku, jednak nie wpłynęło to ujemnie na jego popularność. Płyta jest swoistą kronikę kariery Górniak, a przez to bardzo eklektycznym zbiorem. "Dotyk" wypełniły bowiem i piosenki z "Metra" ("Szyby", "Litania"), i z przedstawienia "Do grającej szafy grosik wrzuć", w którym wzięła udział ("Kasztany"), i wtedy już starsze przeboje własne ("To nie ja", "Jestem kobietą"), i wreszcie nowy przebój w postaci utworu tytułowego.

Płyta, po trzech dniach od premiery, zdobyła status Złotej, a po dwóch miesiącach była już Platynową. Album przyniósł Górniak nagrodę Fryderyka w kategorii "fonograficzny debiut roku", uhonorowano także zmysłowy wideoklip ilustrujący piosenkę tytułową - co było tym istotniejsze, że rok wcześniej, mimo aż pięciu nominacji, wokalistce nie wręczono żadnej statuetki.

Późną wiosną 1995 r. wokalistka odbyła promocyjne tournee "Dotyku", w sierpniu tego samego roku na festiwalu w Sopocie przedstawiła specjalny taneczny show, a w grudniu w Sali Kongresowej w Warszawie dała specjalny recital z okazji uzyskania przez "Dotyk" statusu Złotej płyty, po którym wokalistka pożegnała się ze swoimi fanami, decydując się na przerwę w działalności estradowej. Wśród muzyków towarzyszących jej zarówno na scenie, jak i w studiu, znaleźli się gitarzysta Michał Grymuza (znany m.in. z Armii, Róż Europy i grupy Edyty Bartosiewicz) oraz basista Wojtek Pilichowski.

Po kilku miesiącach odpoczynku Edyta przeniosła się do Londynu i przystąpiła do nagrywania pierwszej anglojęzycznej płyty. Jej producentem został Christopher Neil. Dzięki tej współpracy powstał album, którym zainteresował się koncern EMI.

Dyskografię Górniak uzupełniły w 1996 roku dwa single - "Love Is On The Line" (luty) i "To Atlanta" (lipiec). Ten drugi nagrany został z okazji Igrzysk Olimpijskich w Atlancie. Ponadto wokalistka wzięła udział w nagraniu albumu "Duety" Ireny Santor ("Embarras"), a także zaśpiewała piosenkę tytułową w polskiej wersji "Pocahontas" Walta Disneya.

Górniak, ze względu na obecność zbyt śmiałych scen erotycznych, odrzuciła propozycję zagrania głównej roli w filmie "Szamanka" Andrzeja Żuławskiego. We wrześniu '96 miała zaśpiewać hymn Polski przed piłkarskim meczem Polska - Niemcy w Zabrzu, ale nie doszło do tego, ze względu na zażądanie przez artystkę zbyt wysokiego honorarium.

Z nagraniem drugiego albumu Górniak czekała do roku 1997. Album, zatytułowany po prostu "Edyta Górniak", wypełniły świetnie zaśpiewane piosenki w stylu Mariah Carey i Whitney Houston, pozbawione jednakże rysu indywidualnego. Tym niemniej nagranie "When You Come Back To Me" wydłużyło listę krajowych przebojów Gómiak i odniosło duży sukces w krajach azjatyckich, Portugalii i Szwajcarii. W grudniu w Warszawie zaśpiewała w duecie z Jose Carrerasem na koncercie charytatywnym w Warszawie.

Płyta zdobyła popularność w Azji, a także w Skandynawii. W Norwegii tuż przed świętami Bożego Narodzenia została Złotą. W Polsce, zaledwie po tygodniu sprzedaży, album uzyskał status Złotego, a po miesiącu Platynowego.

W 1998 roku wokalistka nieco zwolniła tempo, by na wiosnę następnego roku ruszyć w cieszące się wielkim zainteresowaniem tournee po Polsce, udokumentowane albumem "Live 99". Album zawierał materiał zarejestrowany w trakcie dwóch koncertów: w Krakowie (w Teatrze im. J. Słowackiego) oraz w Warszawie (w Sali Kongresowej). Oprócz swoich przebojów, Górniak sięgnęła też po cudze nagrania - "Stop" Sam Brown, "Hunting High & Low" A-ha i "Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma" Maryli Rodowicz i Stana Borysa.

Jednak największą sławę spośród wyśpiewanych przez Górniak piosenek w 1999 roku zdobyła "Dumka na dwa serca" (duet z Mietkiem Szcześniakiem), promująca film "Ogniem i mieczem".

W marcu 2002, po dwuletnich przygotowaniach, ukazała się druga międzynarodowa płyta Edyty Górniak, zatytułowana "Perła". Została wyprodukowana w większości w Wielkiej Brytanii, ale również w Stanach Zjednoczonych. Album ukazał się jednocześnie w całej Europie, a w Polsce "Perła" została wydana w wersji dwupłytowej - wydawnictwo składa się z oryginalnej, angielskiej płyty oraz specjalnego dodatku z utworami przygotowanymi tylko na Polskę, śpiewanymi w naszym ojczystym języku.

W Polsce pierwszym singlem zapowiadającym płytę była taneczna piosenka "Jak najdalej", a później ballada "Nie proszę o więcej", autorstwa Edyty Bartosiewicz. "Perła" w drugim tygodniu sprzedaży dotarła do 1. miejsca na liście najlepiej sprzedających się płyt w Polsce.

W czerwcu 2002 roku Górniak wyjechała do Korei na mistrzostwa świata w piłce nożnej. Przed pierwszym meczem naszej reprezentacji (z Koreą) wykonała hymn Polski, ale jej interpretacja spotkała się z bardzo krytycznym przyjęciem. Na wokalistkę spadła fala krytyki, a niektórzy obwiniali ją nawet winą za niepowodzenia polskich piłkarzy.

W lutym 2003 r. w Polsce ukazała się reedycja "Perły", wzbogacona o cztery nowe piosenki (w tym "Impossible") oraz kilka remiksów. Miesiąc premierę miał drugi międzynarodowy album wokalistki. Płyta "Invisible", firmowana tylko imieniem piosenkarki, wydana została w 23 krajach, w tym w Polsce, Niemczech, Austrii, Danii, Finlandii, Norwegii, Szwajcarii, Grecji, Hiszpanii, Szwecji, Tajwanie, Turcji, Japonii (import), Belgii. Album dedykowany został pamięci tragicznie zmarłej amerykańskiej wokalistki Aaliyah, a promował go singel "Impossible", który stał się umiarkowanym przebojem na rynkach niemieckojęzycznych.

Płyta nie sprzedała się jednak dobrze i tym samym międzynarodowa kariera Edyty Górniak uległa zawieszeniu.

Również w marcu 2003 r. ukazała się składanka Radia RMF FM, "Moja i Twoja Muzyka", na której wokalistka zaśpiewała własne wersje dwóch znanych światowych przebojów, z polskimi słowami. "Kiedy tęsknię" to polska wersja utworu Roda Stewarta "When I Need You", a "Nieśmiertelni" to przebój grupy Queen "Who Wants To Live Forever".

W maju Górniak została honorową obywatelką Ziębic, gdzie spędziła dzieciństwo, a miesiąc później wystąpiła na 40. Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu i wykonała dwie piosenki z repertuaru Ireny Santor ("Walc Embarras" i "Powrócisz tu").

Na początku grudnia Górniak ujawniła, że spodziewa się pierwszego dziecka. Ojcem okazał się Dariusz Krupa, gitarzysta towarzyszący Edycie podczas koncertów, współpracujący także z Kayah i Mieczysławem Szcześniakiem. Chłopczyka, który otrzymał imię Allan, wokalistka urodziła 27 marca 2004 roku.

Wzbudziło to ogromne zainteresowanie mediów, a fotoreporterzy koczowali przed szpitalem w Łomży, gdzie Górniak urodziła syna. Za pośrednictwem swojej strony internetowej zaczęła wydawać wówczas oświadczenia ostro krytykujące media. W lipcu 2004 roku napisała: "Nie mam już najmniejszej ochoty śpiewać i tworzyć dla ludzi", i oznajmiła o całkowitym wycofaniu się z życia publicznego.

Jednak pod koniec tego samego roku Górniak postanowiła znowu nagrywać. Najpierw po wygaśnięciu kontraktów z polskim Pomatonem oraz niemieckim Virginem, założyła własną niezależną wytwórnię płytową EG Production. Nawiązała wówczas współpracę z nieznanym duetem polskich producentów muzycznych Mathplanete, aby zupełnie zmienić styl i nagrywać klubową muzyką chillout. Pierwszym efektem prac był singel z francuskojęzyczną piosenką Lunatique, który ukazał się w maju 2005 roku.

11 listopada 2005 roku Edyta poślubiła ojca jej dziecka, gitarzystę z jej zespołu Dariusza Krupę. A już w grudniu 2005 roku Górniak zaprezentowała drugi utwór przygotowany z Mathplanete, "Sexuality". W styczniu 2006 roku w miesięczniku Playboy ukazała się ekskluzywna sesja wokalistki, powiązana z promocją drugiego singla przygotowanego z Mathplanete, "Sexuality", który do sklepów trafił w lutym.

Po umiarkowanym sukcesie obu singli wokalistka rozstała się z Mathplanete i porzuciła pomysł nagrywania muzyki klubowej, rozpoczynając prace nad nowym międzynarodowym albumem popowym i szukając nowej dużej wytwórni płytowej. Wybór padł na Sony BMG Polska. Pierwszym efektem współpracy było wzięcie udziału w czerwcu 2006 roku w konkursie premier na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie Górniak zaprezentowała piosenkę ?Cygańskie serce?. Utwór zajął drugie miejsce w głosowaniu publiczności, przegrywając jedynie z zespołem Virgin.

W listopadzie 2006 roku nastąpiło premierowe zaprezentowanie singla ?Loving You?, który jednak przeszedł niezauważony. Natomiast w styczniu 2007 roku Górniak zaśpiewała kolejny filmowy temat, tytułową piosenkę do hiszpańskiego animowanego filmu "Smocze Wzgórze".

Od marca 2007 roku wokalistka zasiada w jury show "Jak Oni śpiewają?" telewizji Polsat, równolegle nagrywając nowy album.

(źródło: "Encyklopedia polskiego rocka", wydawnictwo In Rock, RMF FM, Pomaton EMI).