Adam Ferency: Czarny charakter polskiego kina

Zdjęcia

Wtorek, 4 października 2016 (14:40)

Adam Ferency: Czarny charakter polskiego kina

zobacz zdjęcia

Adam Ferency: Czarny charakter polskiego kina

1 / 8

Znakomity kinowy, telewizyjny i teatralny aktor - Adam Ferency - obchodzi 65. urodziny. Nigdy nie był mistrzem pierwszego planu. Artystów o tak wyrazistych twarzach zwykło się określać mianem "aktorów charakterystycznych". Tuż po epizodycznym kinowym debiucie we wspólnym filmie Agnieszki Holland, Pawła Kędzierskiego i Jerzego Domaradzkiego - "Zdjęcia próbne" (1976), Ferency równolegle z występami przed kamerą rozwijał karierę teatralną.Jego pierwszym mistrzem był Tadeusz Łomnicki, który w 1976 roku założył Teatr na Woli.

Źródło: East News

Autor: Bartosz Krupa

2 / 8

"Na ekranie zadebiutowałem w drugiej połowie lat 70. w tak zwanym kinie moralnego niepokoju. Były to filmy współczesne, zaangażowane w politykę. Grałem outsiderów - ludzi, którzy nie godzą się na pokazywany w dzienniku telewizyjnym zafałszowany obraz Polski pełnej sukcesów" - Ferency wspominał w jednym z wywiadów. Oglądać mogliśmy go w tym czasie m.in. w słynnej "Gorączce" (1980) Agnieszki Holland - adaptacji powieści Andrzeja Struga "Dzieje jednego pocisku", będącej zapisem przygotowań do zamachu na carskiego generała. Ferency zagrał postać "naiwnego i pełnego dobrych intencji proletariusza" Wojtka Kiełzy. W późniejszych latach wystąpił m.in. w małych rolach w "Przypadku" Kieślowskiego, "Wiernych bliznach" (1981) Włodzimierza Olszewskiego i "Człowieku z żelaza" (1981).

Źródło: AKPA

3 / 8

Najbardziej pamiętną rolę zagrał jednak w "Przesłuchaniu" (1981) Ryszarda Bugajskiego, gdzie wcielił się w postać przesłuchującego bohaterkę Krystyny Jandy bezwzględnego i cynicznego porucznika Morawskiego. "'Przesłuchanie' jest w ogóle dosyć upiornym filmem. Kręciliśmy go w napięciu, bo baliśmy się, że nie uda nam się go skończyć. Czas był niespokojny, ale dawał nadzieję, że da się zachować trochę tej wolności, którą wywalczył Sierpień. Zło moich bohaterów przeraża mnie zawsze. Co prawda pozycja aktora jest wygodna, bo po zagranej scenie można wrócić do siebie samego, ale kreowanie negatywnych postaci każe odnaleźć w sobie ciemne strony i zastanowić się, czy w jakichś okolicznościach mogłyby one dominować. Czy sprawdziłbym się w momencie próby, czy postawiony przed dramatycznymi wyborami nie opowiedziałbym się po stronie zła? - Ferency mówił po latach w rozmowie z "Rzeczpospolitą".

Źródło: AKPA

Autor: Bauer

4 / 8

Przez wiele lat obserwowaliśmy go w rolach "kanalii". Po poruczniku Morawskim w "Przesłuchaniu", w "Pułkowniku Kwiatkowskim" wcielił się w równie odpychającego pułkownika Kiziora. Wcześniej trafiła mu się rola życia - kreacja rosyjskiego śledczego, Jegora Potapowicza Jegorowa z filmie 'Kanalia" Tomasza Wiszniewskiego, za którą Ferency otrzymał aktorskie Złote Lwy na festiwalu w Gdyni - jedyną w karierze indywidualną nagrodę za kinową kreację.

Źródło: East News/POLFILM

5 / 8

Odskocznią miała być dla niego rola w serialu "Niania", gdzie zagrał kamerdynera Konrada. "Na ogół grywałem skurwysynów. Jest taka klisza obsadowa: jak facet jest kwadratowy, łysy, to gra skurwysynów. Przez lata tak było, do czego się zresztą przyczyniałem, że byłem aktorem od poważnych spraw. Bardzo chciałem grać komedie, ale nikt we mnie nie widział aktora komediowego. Dopiero Jurek Bogajewicz, który nie miał tych obciążeń, zobaczył mnie po pierwszym progu castingowym i powiedział: to jest dla niego napisane! Musiał jednak zwalczyć niechęć TVN-u" - mówił w rozmowie z "Gazeta Lubuską".

Źródło: AKPA

6 / 8

To wtedy zaczął być rozpoznawany przez szerszą widownię, pojawiały się również pierwsze propozycje występów w reklamach. "Dla mnie rozumowanie jest proste: gdyby zrobić reklamę i podpisać umowę, że będzie ona chodziła przez rok, to znaczy, że trzeba by się wycofać z zawodu na, lekko licząc, cztery lata. Bo człowiek, który zagrał w reklamie makaronu czy jajek na twardo, przez następne cztery lata nie będzie obsadzany w żadnym projekcie. Poważnym projekcie. Propozycje, żeby robić za wodzireja, będzie miał. Mnie proponowali, żeby Kondzio prowadził jakiś bal biznesu za kupę szmalu. Ale mnie to nie rajcuje, nie mam chęci prowadzić żadnego balu. Tak samo z reklamą. Mogę zacząć reklamować ten makaron czy jajka pod warunkiem, że zapłacą mi za rok mojego upokorzenia, kiedy będę włączał telewizor i widział siebie, i jeszcze za cztery lata, kiedy nie dostanę żadnej poważnej propozycji. Czyli muszą mi zapłacić za pięć lat dosyć zacnego życia. Nie są w stanie" - Ferency pozostał nieugięty.

Źródło: AKPA

Autor: Bauer

7 / 8

W 2011 roku Ferency zagrał zagrał jedną z większych ról w historycznym dramacie wojennym Jerzego Hoffmana "1920 Bitwa Warszawska". Wcielił się w postać czekisty Bykowskiego. - Jestem weteranem grania negatywnych postaci - komentował aktor. - Jedno, co wiem na pewno to to, że trzeba być jak najwięcej uśmiechniętym i stwarzać jak najwięcej pozorów, że jest się porządnym człowiekiem. Hoffman zaś dodawał: - Ferency jest po prostu rewelacją! Wiedziałem, że tak złożoną, a jednocześnie wyrazistą postać, to on powinien zagrać. Fakt, uznano mnie za "szwarc charakter" polskiego kina, ale w moim wieku człowiek już nie boi się żadnej szuflady. Ja w swojej czuję się swobodnie, zwłaszcza że od czasu do czasu mogę zagrać kogoś innego... - dodawał aktor.

Źródło: materiały dystrybutora

Autor: Zodiak/Glinka Agency/Forum Film Poland

8 / 8

"Kim innym" było kolejne wcielenie Ferencego - postać Artura "Kosy" Koseckiego w serialu kryminalnym "Układ warszawski". To "gliniarz z komisariatu na Czerniakowie", który żywi pewne uczucia w stosunku do naczelniczki Eweliny (Katarzyna Herman) - matki kilkorga dzieci. - Mój bohater jest samotnikiem żyjącym w ciągłej gotowości, ponieważ bycie policjantem to praca 24 godziny na dobę. Komuś, kogo telefon wyciąga z domu w środku nocy, ciężko zachować higieniczny tryb życia. Sam też hołduję zasadzie, by żyć i dać żyć innym. Nie mam wstrętu ani do kiełków, ani do plastikowego jedzenia - przyznał Ferency w rozmowie z "Tele Tygodniem".

Źródło: AKPA