Szczere wyznanie legendy kina. Brał role, bo był spłukany

"Byłem spłukany. Miałem 50 milionów dolarów i nagle nie miałem nic. Miałem nieruchomości, ale nie miałem żadnych pieniędzy" - czytamy w "Sonny Boy". "W tym biznesie, jeśli otrzymujesz 10 milionów za film, tak naprawdę to nie jest 10 milionów. Swoją dolę bierze prawnik, agent, publicysta i rząd, a wtedy z 10 milionów robi się 4,5 miliona, które trafiają do twojej kieszeni. Mimo to żyjesz ponad stan, bo jesteś na swego rodzaju haju. I tak je tracisz. Sposób, w który tak się dzieje, jest dziwny. Im więcej zarabiasz, tym mniej masz pieniędzy". 

Pacino przyznał, że wcześniej wybierał role, które na niego oddziaływały oraz projekty, do których mógł coś wnieść. Jednak gdy tylko zaczęły się jego problemy finansowe, zaraz zgodził się wystąpić w komedii "Jack i Jill" z Adamem Sandlerem. Otrzymał za ten film Złotą Malinę dla najgorszego aktora drugoplanowego.

"'Jack i Jill' był pierwszym filmem, który zrobiłem po utracie majątku. Szczerze mówiąc, zgodziłem się, bo nie miałem wtedy innych propozycji. Adam Sandler mnie chciał i zapłacili mi za to krocie. Więc zagrałem w tym i coś zarobiłem. Kocham Adama, bardzo dobrze mi się z nim pracowało i stał się moim drogim przyjacielem. Przy okazji jest też wspaniałym aktorem i świetnym gościem" - pisał Pacino.

Krytycy od lat zastanawiali się, dlaczego Pacino, jeden z najwybitniejszych aktorów swojego pokolenia, zaczął około 15 lat temu rozmieniać swój talent na drobne. W książce "Sonny Boy" wprost wskazuje, co było przyczyną tej decyzji. Nie oznacza to jednak, że aktor w ciągu ostatnich lat nie stworzył wybitnej roli. Za "Irlandczyka" Martina Scorsese otrzymał nominację do Oscara. Bardzo dobrze przyjęto także jego telewizyjne występy w filmach "Jack, jakiego nie znacie", "Phil Spector" i "Paterno".