Nie żyje Renata Jasińska
Nie żyje Renata Jasińska. Wybitna aktorka, reżyserka i dyrektor Artystycznego Integracyjnego Teatru Arka zmarła po walce z ciężką chorobą.
Renata Jasińska urodziła się 17 marca 1953 roku w Zielonej Górze. Jej rodzice pochodzili z Poznania. Jej matka przeżyła obóz koncentracyjny, ojciec w czasie wojny działał w konspiracji. Była absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Dyplom wydziału lalkarskiego w filii we Wrocławiu uzyskała w 1978 roku.
W czasie studiów pierwsze kroki jako aktorka stawiała na scenie Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze, w sezonie 1972/73 na scenie lalkowej. Grała tam
w kilku sztukach, między innymi: "Jaś czy Małgosia?", "Jak to cała zgraja wilków chciała porwać Mikołaja".
Od 1978 do 1981 roku była aktorką Wrocławskiego Teatru Lalek we Wrocławiu, a w latach 1981-1987 Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze. W czasie pracy artystycznej w Teatrze Norwida w Jeleniej Górze zapisała się znaczącą rolą Klary w "Zemście" Aleksandra Fredry.
Od 1980 roku była członkinią Solidarności, od września wiceprzewodnicząca Komitetu Zakładowego we Wrocławskim Teatrze Lalek, współpracowniczką środowiska Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. Edmunda Wiercińskiego. W latach 1983-1989 była współpracownicą Komitetu Kultury Niezależnej we Wrocławiu oraz wrocławskiego niezależnego teatru Nie Samym Teatrem. Jego osiągnięcia zauważone zostały przez Polonię australijską, która przyznała jej nagrodę Pol-Cult.
W niezależnej kulturze realizowała przedstawienia funkcjonujące poza cenzurą: "Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego" Adama Mickiewicza, "Testament" księdza Popiełuszki. Spektakle te, grane między innymi w Warszawie, Poznaniu i we Wrocławiu, zostały wysoko ocenione przez krytykę i widzów.
W 1983 wraz z aktorką Iwoną Stankiewicz oraz mężem aktorem Andrzejem Nowakiem współzałożyła niezależny teatr Scena 44. Do roku 1988 była jego aktorką, scenarzystką i współreżyserką. Obok Renaty Jasińskiej, Stankiewicz i Nowaka w teatrze występowali: Ryszard Węgrzyn (Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu) i Bogdan Michalewski (Teatr na Bruku). Za stronę organizacyjną odpowiedzialna była jeleniogórska Solidarność, w osobach: Andrzeja Piesiaka, Roman Niegosza, Władysław Niegosza oraz Edwarda Wryszcza.
W roku 1985 wobec Jasińskiej-Nowak zaczęły się szykany. Była wielokrotnie przesłuchiwana, zatrzymywana oraz pozbawiana ról w jeleniogórskim teatrze, a w roku 1987 pod naciskiem Służby Bezpieczeństwa dyrekcja Teatru im. C.K. Norwida nie przedłużyła z nią umowy o pracę. W latach 1987-1993 aktorka pracowała we Wrocławskim Teatrze Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego.
W lutym i marcu 1989 roku była współzałożycielką (ze Zbigniewem Górskim i Andrzejem Nowakiem) reaktywowanej Solidarności we Wrocławskim Teatrze Współczesnym. Do roku 1993 była przewodniczącą Komitetu Zakładowego tamże. 13 czerwca 1987 uczestniczyła w spotkaniu niezależnych środowisk twórczych z Janem Pawłem II w kościele św. Krzyża w Warszawie. Związki artystyczne z Teatrem Współczesnym we Wrocławiu zaowocowały kilkoma liczącymi się rolami. Zagrała m.in. Dunię w "Zbrodni i karze" Fiodora Dostojewskiego.
Od 1993 roku, jako jeden ze współzałożycieli, była nieprzerwanie związana z Teatrem Arka we Wrocławiu. Prowadziła teatr samodzielnie, łącząc rolę aktorki, autorki scenariuszy, reżyserki i dyrektorki teatru. Będąc jego spiritus movens odważnie i z rosnącym powodzeniem rozszerzała zakres działalności artystycznej, skupiając wokół siebie ludzi wrażliwych, zdolnych i otwartych na twórcze eksperymentowanie w teatrze. Sama wybierała do pracy adeptów, mając i w tej kwestii szczególne wyczucie. Od roku 2011 była członkiem Rady Kultury Dolnego Śląska.
Uroczystości pożegnania Renaty Jasińskiej odbędą się 10 sierpnia o godz 11:00 na ul. Kiełczowskiej 90 na Psim Polu we Wrocławiu.
