Judi Dench jako kobieta-szpieg

Producenci od początku w roli kobiety-szpiega widzieli Judi Dench. Zarówno reżyser Trevor Nunn, jak i producent David Parfitt współpracowali już wcześniej z tą wybitną aktorką.

"Poznałem Judi w 1967 roku. Pierwszy raz zrobiliśmy wspólnie sztukę w 1969. Bardzo dużo razem pracowaliśmy" - opowiada Nunn. - "Ponowna praca z Judi była dla mnie spełnieniem marzeń. Bardzo trudno było nam zachować powagę. To była jednocześnie historia trzymająca w napięciu, przerażająca, zmieniającą świat, ale też wspaniała okazja do współpracy. Świetnie było poznać jej zdanie na ten temat. A kiedy pojawia się przed kamerą... Jak to wyjaśnić? Pojawia się jakby dodatkowy wymiar".

Dla Judi Dench osoba reżysera była wystarczającym powodem, żeby zainteresować się projektem. "Co dziwne, nie znałam tej historii. Nic o niej nie wiedziałam" - wyznaje aktorka. - "Zdecydowałam się ze względu na Trevora. Znamy się od bardzo dawna - od czasów Stratfordu, 'Makbeta', 'Komedii omyłek', 'Zimowej opowieści' i wielu innych produkcji. Nigdy nie pracowałam z nim przy filmie. Kiedy mnie poprosił, powiedziałam, że chętnie to zrobię, zanim cokolwiek przeczytałam i dowiedziałam się o temacie.

Czytając scenariusz Dench zafascynowała się pozornie niewinną kobietą i jej niezwykłą tajemnicą życiową. "To zwyczajna osoba, mieszkająca w niepozornym domu, która mając siedemdziesiąt kilka lat okazała się dawną członkinią siatki szpiegów z Cambridge. Była naprawdę świetna w zachowywaniu tajemnicy. Bardzo wierzyła w to, co zrobiła. Wiedziała, dlaczego to zrobiła i zachowała to w tajemnicy. W filmie mówi, że postanowiła to zrobić z powodu Hiroszimy. Pamiętam tamten czas, ten szok. Jestem w stanie zrozumieć kogoś, kto próbował 'wyrównać szanse', jak ona to nazywa" - przekonuje Dench.

Od roli Ofelii w "Hamlecie" zagranej w The Old Vic Theatre niemal 60 lat temu, Judi Dench zdobyła ogromną popularność i podziw krytyków dzięki karierze pełnej wspaniałych ról, zarówno klasycznych jak i współczesnych. Otrzymała wiele znaczących nagród - w tym Oscara, dziesięć BAFTA i rekordowe osiem Laurence Olivier Awards - za pracę na scenie i na ekranie. W uznaniu za liczne osiągnięcia w 1970 roku otrzymała Order Imperium Brytyjskiego, a w 1988 została Damą Imperium Brytyjskiego. W 2005 przyznano jej Order Towarzyszy Honoru. Jest też laureatką prestiżowej nagrody Premium Imperiale Laureate od Japan Arts Association.

Dench można było ostatnio oglądać w "Morderstwie w Orient Expressie", wystąpiła też niedawno w "Powierniku królowej" wyreżyserowanym przez Stephena Frearsa, w którym gra królową Wiktorię po raz drugi w karierze. Za pierwsze wcielenie się w tą historyczną postać w obraz "Jej Wysokość pani Brown" Johna Maddena otrzymała nagrodę BAFTA i Złoty Glob, a także była nominowana do Oscara.

Judi Dench otrzymała Nagrodę Akademii Filmowej oraz BAFTA dla najlepszej aktorki drugoplanowej za kolejną królewską rolę - tym razem królowej Elżbiety I w "Zakochanym Szekspirze". Następne nominacje do Oscara dostała za role w pięciu kolejnych filmach - "Czekoladzie" Lasse Hallstroma, za którą nominowano ją też do Złotego Globu; "Iris" w reżyserii Richarda Eyre, za którą dostała też nagrodę BAFTA; "Pani Henderson" Stephena Frearsa, z nominacjami do BAFTA i Złotych Globów; "Notatki o skandalu" znów w reżyserii Richarda Eyre (również nominacje do BAFTA i Złotych Globów) oraz "Tajemnica Filomeny" Stephena Frearsa, w której zagrała ze Stevem Cooganem, i za którą otrzymała kolejne nominacje do nagród BAFTA, Złotych Globów i Screen Actors Guild Awards.

Judi Dench jest znana też na całym świecie dzięki legendarnej postaci M zagranej w siedmiu filmach z serii o Jamesie Bondzie - od "Goldeneye" po "Skyfall". Wśród jej innych filmowych osiągnięć są między innymi "Herbatka z Mussolinim" Franco Zefirelliego; "Pokój z widokiem" i "Garść prochu", za które otrzymała nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki drugoplanowej; "Charing Cross 84" w reżyserii Davida Jonesa; "Henryk V" i "Hamlet" w reżyserii Kennetha Branagha; "Nine - Dziewięć" Roba Marshalla; "Jane Eyre" Cary’ego Fukunagi; "Mój tydzień z Marylin" Simona Curtisa; "J. Edgar" Clinta Eastwooda; cieszące się ogromnym powodzeniem komedie - "Hotel Marigold" i sequel "Drugi hotel Marigold" w reżyserii Johna Maddena; "Pan Hoppy i żółwie" Roalda Dahla, gdzie zagrała z Dustinem Hoffmanem; "Osobliwy dom Pani Peregrine" Tima Burtona oraz "Tulipanowa gorączka" ze scenariuszem Debory Moggah i Toma Stopparda, w reżyserii Justina Chadwiscka.

Aktorka jest podziwiana także za swoje role w telewizji. Niedawno grała Cecily, księżnę Yorku w produkcji BBC "Hollow Crown". Wśród jej wcześniejszych ról są "Ostatnia seksbomba" - za którą aktorka otrzymała nagrodę BAFTA i Złoty Glob oraz nominację do Emmy; popularny sitcom BBC "Z biegiem lat" oraz doskonale przyjęte miniseriale "Życie w Cranford" i "Powrót do Cranford", za które aktorka otrzymała wiele nominacji.

Ekranowym osiągnięciom Judi Dench towarzyszą równie duże sukcesy na scenie. Otrzymała nagrodę Oliviera dla najlepszej aktorki drugoplanowej za niedawną rolę Pauliny w wychwalanej westendowej produkcji Kennetha Branagha "Zimowa opowieść". Wcześniej Olivier Award doceniono też jej występy w "Makbecie" i "Juno and the Paycock" w Royal Shakespeare Company; "Pack of Lies" w London Lyric; "Antoniuszu i Kleopatrze", "Absolute Hell" i "A Little Night Music" w National Theatre. Rola w “Amy’s View" Davida Hare'a w reżyserii Richarda Eyre przyniosła jej nominacje do Critics Circle Award i Oliviera, gdy sztuka była wystawiana w Londynie, a także nagrodę Tony dla najlepszej aktorki, gdy produkcja przeniosła się na Broadway.

Wśród innych ról teatralnych Dench są "The Royal Fmily" Petera Halla, "The Breath of Life" Howarda Daviesa z Maggie Smith, "Wszystko dobre, co się dobrze kończy" i "Wesołe kumoszki z Windsoru" dla Royal Shakespeare Company, "Hay Fever" w reżyserii Petera Halla, "Madame de Sade" i "Peter and Alice" Michaela Grandage’a, "Sen nocy letniej" w reżyserii Petera Halla dla Rose Theatre oraz "The Vote" Josie Rourke.