Jerzy Duszyński: Amant z klasą
Jeden z największych amantów kina powojennego. Kobiety go kochały. Jego żona nie wiedziała, co one w nim widzą.
Jerzy Duszyński urodził się w Moskwie w 1917 r. Po zakończeniu I wojny światowej wraz z rodzicami przeniósł się do Warszawy.
W 1939 r. ukończył Wydział Sztuki Teatralnej. Na studiach poznał dwie kobiety, które towarzyszyły mu przez kolejne lata. Jedną z nich była Danuta Szaflarska. Ona została jego partnerką na scenie.
Występowali razem m.in. w teatrze w Wilnie, a także w najbardziej znanych i kochanych powojennych hitach: "Zakazane piosenki" i "Skarb".
Rola w pierwszym z tych filmów przyniosła mu niebywałą jak na tamte lata popularność. Stał się bożyszczem tłumów, kobiety go uwielbiały.
Ludzie myśleli, że Szaflarska jest jego prawdziwą żoną. Prawda była inna. Od 1940 r. Duszyński był mężem swojej drugiej koleżanki ze studiów, Hanki Bielickiej.
Aktorka wspominała po latach ich małżeństwo jako wymuszone przez historię. Wojna odcięła ich od ognisk rodzinnych. Utraconej rodzinności szukali w sobie nawzajem.
Bielicka traktowała Duszyńskiego jako bratnią koleżeńską duszę. Chyba to było za mało, by związek przetrwał. Pozostali małżeństwem przez wiele lat, ale w rzeczywistości niewiele ich łączyło.
Aktor ożenił się ponownie w 1963 r. Z druga żoną doczekał się jedynego syna. Zmarł w wieku 61 lat po ciężkiej chorobie.
Znajomi artysty wspominali go jako serdecznego, wrażliwego faceta o ogromnym poczuciu humoru. Miał niewątpliwie wielką klasę.
