Andrzej Konic: Kultowe polskie seriale

Konic urodził się 24 lipca 1926 r. w Warszawie. W latach 1952-60 występował jako aktor na stołecznych scenach teatralnych, m.in. w Teatrze Nowej Warszawy i Teatrze Narodowym. W Narodowym grał m.in. w spektaklach reżyserowanych przez Wilama Horzycę (1958, Hrabia von Sparren w "Księciu Homburgu" Henryka Kleista) i Władysława Krasnowieckiego (1959, Lord Chandos w "Marii Tudor" Wiktora Hugo).

Od roku 1960 pracował jako reżyser w TVP, dla której realizował widowiska Teatru Telewizji i programy literackie. W latach 1961-63 prowadził Młodzieżowe Studio Poetyckie, w którym debiutowali m.in. Daniel Olbrychski, Magdalena Zawadzka, Marek Perepeczko.

Jednocześnie grał w filmach i serialach. Wystąpił m.in. w "Krzyżakach" Aleksandra Forda (1960) i "Wojnie domowej" Jerzego Gruzy (1965).

Niezwykle popularny sensacyjny serial "Stawka większa niż życie" Konic reżyserował, razem z Januszem Morgensternem, w latach 1967-68. Stanisław Mikulski zagrał główną rolę Hansa Klossa, a właściwie - Polaka Stanisława Kolickiego, który od 1941 r. do końca wojny podszywa się pod oficera niemieckiego i zdobywa cenne dla wywiadu radzieckiego informacje. Dzięki roli Klossa Mikulski zyskał wielką popularność - został okrzyknięty na kilka lat najpopularniejszym polskim aktorem.

W 1973 r. Konic zrealizował kolejny serial, który zdobył wielkie uznanie widowni, "Czarne chmury". Pierwszy polski serial spod znaku "płaszcza i szpady" - pisano w prasie lat 70. Osią fabuły były dramatyczne epizody z walk o utrzymanie przy Polsce Prus Książęcych, pozostających w lennej zależności od Rzeczypospolitej od 1525 r., kiedy Albrecht Hohenzollern sekularyzował państwo zakonne i złożył w Krakowie hołd królowi polskiemu.

W serialu "Czarne chmury" zagrali Leonard Pietraszak - jako pułkownik Dowgird, i Ryszard Pietruski - jako jego wachmistrz i przyjaciel Kacper. Elżbieta Starostecka wcielała się w piękną starościankę Annę, zaś Anna Seniuk - w szlachciankę Magdę. Hetmana Jana Sobieskiego grał Mariusz Dmochowski.

Andrzej Konic był również reżyserem serialu "Pogranicze w ogniu", realizowanego w latach 1988-1991, w którego obsadzie znaleźli się m.in. Olaf Lubaszenko i Cezary Pazura.

- Zapamiętałem Andrzeja Konica jako człowieka o niespotykanych w naszych czasach manierach, sposobie bycia, wiedzy. To był prawdziwy dżentelmen. Był niedzisiejszy w najlepszym tego słowa znaczeniu. Miał znakomicie opanowane rzemiosło filmowe, ale nie dbał o promocję własnej osoby. Był skromny. Pamiętam go, po prostu, jako fajnego człowieka - Konica wspomina Olaf Lubaszenko.

Aktor przyznał, że praca w serialu "Pogranicze w ogniu" była dla niego samego "rodzajem szkoły". - Andrzej Konic był nauczycielem nie tylko samego zawodu, ale też tego wszystkiego, co jest ważne w byciu aktorem - uczył, jak się zachowywać, jakim być człowiekiem. Po latach ciągle dociera do mnie, jak wiele mu zawdzięczam - powiedział Lubaszenko.

W reżyserskim dorobku Konica są też m.in. filmy: "Motodrama" (1971) z Jackiem Fedorowiczem i Krystyną Sienkiewicz w rolach głównych, "W te dni przedwiosenne" (1975), "Życie na gorąco" (1978), "Szczęśliwy brzeg" (1983, z Jerzym Binczyckim i Stanisławą Celińską), "Na wolność" (1985).

Andrzej Konic wyreżyserował ponadto wiele spektakli dla Teatru Telewizji, m.in.: "Virtuti" Jerzego Janickiego i Andrzeja Mularczyka (1970), "Poza miastem" Johna Boyntona Priestleya (1993), "Kochankowie z klasztoru Valdemosa" Janusza Krasińskiego (1995).

W 2001 roku Andrzej Konic został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za "wybitne zasługi dla kultury polskiej i jej promocji w świecie".