70. urodziny Carlosa Saury
Carlos Saura kończy w piątek, 4 stycznia, 70 lat. Autor takich filmów jak "Nakarmić kruki", "Anna i wilki", "Carmen" czy "Tango" uznawany jest za jednego z najwybitniejszych twórców kina hiszpańskiego po Luisie Bunuelu.
Wiele filmów Saury jest poświęconych muzyce i tańcowi, m.in. "Carmen", "Flamenco" (1995) i "Tango" (1998).
"Każdy z moich filmów jest w pewnym sensie muzyczny" - mówił Carlos Saura w maju 2001 roku w Warszawie, jako gość Music & Film Festival.
Saura uważa się za reżysera, z którym "wspaniale się pracuje". "Myślę, że mam bardzo dobry charakter. To moje mniemanie zweryfikowali jednak któregoś razu moi współpracownicy, którzy wyznali, że na planie jestem nie do zniesienia. Rzeczywiście, pracownicy techniczni mogą narzekać, gdyż jestem bardzo wymagający, ale nie aktorzy. Z aktorami staram się postępować bardzo delikatnie" - mówił filmowiec.
Inne znane obrazy Saury to m.in. "Lament dla bandyty" (1964), "Ogród rozkoszy" (1970), "Anna i wilki" (1973), "Elizo, moje życie" (1977), "Z przewiązanymi oczami" (1978), "Krwawe gody" (1981), "El Dorado" (1988).
Za film "Szybciej, szybciej" z 1981 roku Carlos Saura otrzymał Złotego Niedźwiedzia na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie, za "Mrożony peppermint" z 1967 i "Polowanie" z 1966 roku - dwa Srebrne Niedźwiedzie. Wśród wyróżnień, jakimi go uhonorowano, są także brytyjska nagroda BAFTA za film "Carmen" z 1983 roku i dwie nagrody jury festiwalu w Cannes - za "Nakarmić kruki" z 1976 i "Kuzynkę Angelicę" z 1974 roku. W 2000 roku reżyserowi przypadła nagroda specjalna za "wkład do kinematografii światowej" na festiwalu w Karlowych Warach. Dwa lata wcześniej na polskim festiwalu Camerimage otrzymał nagrodę specjalną jako twórca o "niezwykłej wrażliwości wizualnej".
Carlos Saura urodził się 4 stycznia 1932 roku w hiszpańskim Huesca. Jego matka była pianistką, brat - malarzem. Jako nastolatek zainteresował się fotografią. Pierwszy film zrealizował w 1950 roku przy pomocy 16-milimetrowej kamery. Studia filmowe ukończył w 1957 roku. W czasach reżimu generała Franco miewał kłopoty z cenzurą - m.in. z powodów politycznych został usunięty z Instytutu Badań i Studiów Filmowych w Madrycie, gdzie wykładał.