Fanki? Na razie dają mu spokój

Poza serialem gra w "Hamlecie" i "Wyzwoleniu" w krakowskim Teatrze STU. Dołączył też do obsady "Hamleta" w warszawskim Teatrze Współczesnym.

- Mam nadzieję, że uda mi się zrealizować marzenie debiutu w filmie - mówi młody aktor.

Pański bohater jest pewny siebie, a w rzeczywistości to wrażliwy i zagubiony młody człowiek. Jak się gra taką postać?

- Bardzo dobrze, przede wszystkim dlatego, że każda sprzeczność jest ciekawa do grania. Sam mam niewiele wspólnego z moim bohaterem. Poszedłem na studia z miłości do tego, co robię. Natomiast u Bartka nie do końca tak to wyglądało. Teraz pojawią się różne przykre konsekwencje tego wyboru. Wreszcie będzie miał okazję samodzielnie poprowadzić sprawę i zacznie się zastanawiać, czy kariera prawnicza to dla niego najlepsza życiowa droga.

Przestanie już tylko parzyć kawę i pilnować korespondencji?

- Zdecydowanie. Wyjdzie z podziemia kancelaryjnego do prawdziwego świata (śmiech). Będzie jeszcze trochę dreptał w cieniu Agaty Przybysz (Agnieszka Dygant), ale zacznie się wybijać na samodzielność. Zderzenie wyobrażeń z rzeczywistością okaże się bolesne.

Przygotował się pan do tej roli w jakiś szczególny sposób?

- Naturalnie. Jestem aktorem, który lubi wiedzieć więcej na temat tego, co gra. Podpytywałem znajomych młodych prawników, jak to jest. Oczywiście musimy pamiętać, że serial rządzi się swoimi prawami. Nasza kancelaria ma niewiele wspólnego z rzeczywistością. To taka prawnicza bajka (śmiech). Choć muszę zaznaczyć, że w tym sezonie nie wszystkie sprawy będą kończyć się happy endem.

Jako Bartek zdobył pan rzeszę fanek. Odczuwa pan tę popularność?

- Czasami tak, ale rzadko. Jestem jednak inny, niż mój bohater, inaczej się ubieram, inaczej wyglądam. Więc póki co mi nie doskwiera (śmiech).

Rozmawiała Joanna Bogiel-Jażdżyk