Biograficzna opowieść o Hannah Arendt, niemieckiej teoretyk polityki i filozof, która zdawała reportaże z procesu byłego nazisty Adolfa Eichmanna.
Wielka niemiecka reżyserka Margarethe von Trotta od debiutu w 1970 roku "Utraconą częścią Katarzyny Blum", zawsze stała w kontrze do politycznego mainstreamu. W swoim najnowszym filmie przedstawia sylwetkę jednej z największych filozofek XX wieku - Hanny Arendt. Do roli tytułowej zaś zaangażowała wspaniałą aktorkę - Barbarę Sukową, nagrodzoną w 1986 roku Złotą Palmą za kreację innej wielkiej kobiety w filmie von Trotty - Róży Luksemburg.
Hannah Arendt na początku lat sześćdziesiątych mieszka z mężem w apartamencie na Manhattanie, prowadząc wygodne życie cenionej pisarki. wiadomość o pojmaniu w Argentynie Adolfa Eichmanna, wysokiego nazistowskiego funkcjonariusza odpowiedzialnego za plan masowej eksterminacji Żydów w czasie II wojny światowej. Von Trotta skupia się na czterech latach z życia Arendt, gdy ta postanawia pojechać na proces zbrodniarza do Jerozolimy i najpierw relacjonować go dla "The New Yorkera" a następnie opisać w książce (słynnej "Eichmann w Jerozolimie"). W czasie procesu Arendt - a wraz z nią cały świat - widzą na ławie oskarżonych spokojnego, przeciętnego w zachowaniu urzędnika, który wcale nie wygląda jak dyszący krwią potwór (w filmie zamieszczone są prawdziwe nagrania z procesu). Relacjonując kolejne dni przesłuchań Hannah opisuje Eichmanna jako typowego biurokratę, bezrefleksyjnie wykonującego polecenia, który nigdy nie dostrzegł szerszego kontekstu swojej przerażającej działalności. Prowadzi ją to do sformułowania słynnej tezy o "niedającej się opisać i zrozumieć banalności zła". Takie stwierdzenie jest czymś zaskakującym dla współczesnych, którzy źle interpretując jej słowa posuwają się do zarzutów, że oto Żydówka i wielka filozof chce bronić odpowiedzialnego za Holocaust potwora. Arendt wspaniale odpiera fale krytyki, jednocześnie wspominając swoje przejścia w nazistowskich Niemczech.
W retrospekcjach przyglądamy się jej młodzieńczemu romansowi z innym wielkim filozofem - Martinem Heideggerem, późniejszym współpracownikiem NSDAP. Hannah, mimo że kosztowało ją to wiele nerwów i straconych przyjaźni, nie zerwała z byłym kochankiem po wojnie. Zarówno jego, jak i nieporównanie bardziej winnego Eichmanna, starała się zrozumieć. Co jednak wcale nie oznaczało wybaczenia, gdyż "normalność owa była dużo bardziej przerażająca niż wszystkie potworności wzięte razem".
Świetny scenariusz, rewelacyjna obsada epizodów: z Julią Jentsch i dwukrotnie nominowaną do Oscara Janet McTeer, sprawiły, że film został uznany przez światową krytykę za jedną z najlepszych biografii, która z powodzeniem zbiera nagrody na międzynarodowych festiwalach.
Światło płynące z ludzkiej twórczości przenika świat i pozostaje w nim nawet po śmierci autora. To, czy będzie wyraziste, czy przetrwa, zależy od żyjących. To oni je osądzą. Światło, które płynie z ludzkiego życia, gestów, rozmów przetrwa tylko we wspomnieniach bliskich. By i ono nie zanikło należy nadać mu odpowiednią formę. Historia człowieka musi być złożona z wielu wspomnień i opowieści.
Elisabeth Young-Bruehl, "Hannah Arendt: For Love of the World"
Na początku lat 60. odbył się w Jerozolimie proces nazistowskiego zbrodniarza Adolfa Eichmanna. Na miejsce przyjechała słynna filozofka Hannah Arendt, aby napisać dla "The New Yorker" cykl reportaży. Powstała z nich potem książka "Eichmann w Jerozolimie. Rzecz o banalności zła" - w filmie Margarethe von Trotty śledzimy właśnie kulisy publikacji tej klasycznej i kontrowersyjnej pozycji.
Czytaj więcej
Na początku bałam się spotkania z postacią Hanny Arendt. Ci, którzy ją wspominali, twierdzili, że była bardzo nieprzyjemna w kontaktach z ludźmi, ale ja...
Zaangażowany i inteligentny! Sprawia, że filozofia z powodzeniem zajmuje miejsce rozrywki. Może film von Trotty, z jego gwiazdą Barbarą Sukową, nie zrobi dla...
Margarethe von Trotta - reżyser i scenarzystka
Urodziła się w 1942 roku w Berlinie, w arystokratycznej rodzinie nadbałtyckich Niemców. Młodość spędziła w...
2013 - Bawarska Nagroda Filmowa dla najlepszej aktorki Barbary Sukowej
2013 - Berlińska Nagroda Filmowa, "Lola" dla najlepszego filmu oraz dla najlepszej...