FRANKA OZ (reżysera)
Filmografia to m. in. obrazy: “Rozgrywka” (The Score), “Wielka Heca Bowfingera” (Bowfinger), “Przodem do tyłu” (In & Out), “Co z tym Bobem?” (What About Bob?), “Parszywe Dranie” (Dirty Rotten Scoundrels) oraz “Sklepik z Horrorami” (Little Shop of Horrors).
SCOTT RUDIN (Producent)
Film: “Szkoła Rocka” (The School of Rock), “Godziny” (The Hours), “Zmiana Pasa” (Changing Lanes), “Kwaśne Pomarańcze” (Orange County), “Iris”, “Genialny Klan” (The Royal Tenenbaums”, “Zoolander”, “Shaft”, “Jeździec Bez Głowy” (Sleepy Hollow), “Prochy Angeli” (Angela’s Ashes), “Regulamin Zabijania” (Rules of Engagement), “Cudowni Chłopcy” (Wonder Boys), “Ciemna Strona Miasta” (Bringing Out the Dead), “Miasteczko Southpark” (Southpark: Bigger, Longer & Uncut), “Truman Show”, “Adwokat” (A Civil Action), “Przodem do Tyłu” (In and Out), “”Okup” (Ransom), “Mother”, “Pokój Marvina” (Marvin’s Room), “Zmowa Pierwszych Żon” (The First Wives Club), “Półmrok” (Twilight), “Clueless”, “Sabrina”, “Naiwniak” (Nobody’s Fool), “Firma” (The Firm), “Szachowe Dzieciństwo” (Searching for Bobby Fischer), “Zakonnica w Przebraniu” (Sister Act), “Zakonnica w Przebraniu 2” (Sister Act 2: Back in the Habit), “Rodzina Addamsów” (The Addams Family), “Rodzina Addamsów 2” (Addams Family Values), “Mały Geniusz Tate” (Little Man Tate), “Odnaleźc Siebie” (Regarding Henry), “Wzgórza Pacyfiku” (Pacific Heights), “Linia Życia” (Flatliners), “Jennifer 8”, “Pani Soffel” (Mrs. Soffel) oraz “He Makes Me Feel Like Dancing” (Nagroda Akademii® - najlepszy film dokumentalny).
Teatr: “Passion” (nagroda Tony – najlepszy musical), “Indiscretions”, “Hamlet”, “Seven Guitars”, “Skylight”, “A Funny Thing Happened on the Way to the Forum”, “On the Town” (z Szekspirowskim Festiwalem w Nowym Jorku), “The Chairs”, “The Judas Kiss”, “Stupid Kids”, “The Blue Room”, “The Most Fabulous Story Ever Told”, “Closer” (Londyn i Nowy Jork), “Amy’s View”, “The Wild Party” (z Szekspirowskim Festiwalem w Nowym Jorku), “The Ride Down Mt. Morgan”, “Copenhagen” (nagroda Tony – najlepsze przedstawienie), “The Designated Mourner”, “The Caretaker” (Londyn), “The Goat” (nagroda Tony – najlepsze przedstawienie), “Medea”, “Beckett/Albee” oraz “Caroline, or Change”.
Filmy czekające na premierę: “The Manchurian Candidate” w reżyserii Jonathana Demme’a, “The Village” M. Night Shyamalana, “The Life Aquatic” Wesa Andersona, “I ♥ Huckabee’s” Davida O. Russella, “Lemony Snicket’s A Series of Unfortunate Events” Brada Silberlinga, “Closer” Mike’a Nicholsa, “Team America” Trey’a Parkera oraz “Margaret” Kennetha Lonergana.
DONALD DE LINE (Producent)
W 1998 roku przyłączył się do Paramount Pictures, gdzie założył firmę De Line Pictures. Pod szyldem De Line Pictures wyprodukował udany remake “Włoskiej Roboty” (The Italian Job) z Charlize Theron i Markiem Wahlbergiem, “Teren Prywatny” (Domestic Disturbance) z Johnem Travoltą i Vince Vaughnem oraz czekający na premierę “Without a Paddle”.
Przed podpisaniem umowy producenckiej z Paramount, De Line osiem lat pracował w Touchstone Pictures, gdzie w 1993 roku mianowano go prezesem Touchstone. Pod jego kierownictwem, Touchstone wyprodukowało takie przeboje kasowe, jak: “Pretty Woman”, “Zakonnica w Przebraniu” (Sister Act), “Fenomen” (Phenomenon), “Okup” (Ransom), “ConAir”, “Armageddon” oraz “Kariera Frajera” (The Waterboy). Filmy, których produkcją kierował, zarobiły ponad 2.5 miliarda dolarów na całym świecie, i otrzymały w sumie 24 nominacje do Nagrody Akademii®. Ponadto, De Line zasiada w zarządzie Aids Project Los Angeles i jest członkiem The Next Generation Council of the Motion Picture oraz fundacji Television Fund. Obecnie jest prezesem Paramount Pictures i wiceprezesem Motion Picture Group.
EDGAR J. SCHERICK
Niedawno zmarł na białaczkę, był uważany za jednego z najlepszych i najbardziej wszechstronnych niezależnych producentów filmowych Ameryki. Stworzył ponad 70 filmów, w tym oryginalną wersję “Żon ze Stepford” w 1975 roku. Pozostałe jego filmy to m. in.”Bierz Forsę i w Nogi” (Take the Money and Run), pierwszy film fabularny Woody’ego Allnea, “Detektyw” (Sleuth), w którym wystąpili Lawrence Olivier oraz Michael Caine, “The Heartbreak Kid” Neila Simona, “The Taking of Pelham 1-2-3”, “Pani Soffel” (Mrs. Soffel) z Diane Keaton i Melem Gibsonem oraz “Historia Rose” (The Rambling Rose) z Robertem Duvallem i Laurą Dern. Był także pionierem w dziedzinie telewizji, stworzył nowy program ‘Wide World of Sports, ponadto był dyrektorem działu programowego w ABC, gdzie odpowiadał za tworzenie takich programów, jak: “Bewitched” czy “Batman”. Ponadto Scherick wyprodukował liczne, nagrodzone Emmy filmy telewizyjne, np. “The Kennedys of Massachusets” oraz nowy film HBO “Na Wojennej Ścieżce” (Path to War”.
GABRIEL GRUNFELD (producent)
Jego doświadczenie w przemyśle rozrywkowym to wynik ponad dwudziestoletniej pracy jako scenarzysta, reżyser, producent, agent, manager oraz członek zarządu. Pracował nad wydaniem takich bestsellerów, jak: Mężczyźni są z Marsa, a Kobiety z Wenus Johna Gray’a, Speak Softly oraz The Big Stick Lawrence Alexandra, Captain Nemo Kevina Andersona, a także seria Angel autorstwa Karen Goldman (The Angel Book, Angel Encounters i Angel Voices), oraz wielu innych.
Grunfeld był wspólnikiem nieżyjącego Edgara Schericka w firmie Scherick/Grunfeld Entertainment. Obecnie jest prezesem i właścicielem G&G Entertainment, Inc., firmy zajmującej się produkcją oraz promocją filmów kinowych, telewizyjnych oraz seriali telewizyjnych. Firma specjalizuje się w finansowaniu oraz koprodukcjach międzynarodowych. Grunfeld wyprodukował “Siłę Przebaczenia” (The Only Thrill) z Diane Keaton, Samem Shepardem i Diane Lane, a także był współproducentem niezależnego obrazu “Wojownicy” (Warriors), oraz wielu koprodukcji europejskich.
Jako scenarzysta/producent, Grunfeld stworzył takie filmy, jak: “Intymność”, pilotowy odcinek Johna Saylesa dla wytwórni Warner Bros. i telewizji ABC-TV, “Keystone Kops” (CBS), “Twirl” (NBC), “Teddy Roosevelt Mysteries” oraz “Into the Heart: The Ken Good Story”.
Obecnie, Grunfeld jest partnerem w wytwórni filmów animowanych Studio-Free Studios i producentem wykonawczym filmu animowanego “Big Bug Man”. Ponadto, jest producentem wykonawczym (wraz ze Stanem Lee) reality show “Who Wants to Be a Superhero?” dla MTV. Aktywnie udziela się także w teatrze – jest producentem międzynarodowego przeboju Odyssey Theatre, “The Chicago Seven Conspiracy Trial”, pierwotnie wystawianego na Broadway’u.
PAUL RUDNICK (scenarzysta)
Jego sztuki były wystawiane na Broadway’u, a także w teatrach na całym świecie. Niektóre z jego dzieł to: “Valhalla”, “The Most Fabulous Story Ever Told”, “The Naked Eye”, “Mr. Charles, Currently of Palm Beach”, “I Hate Hamlet” oraz “Jeffrey”, za którego otrzymał nagrody: Obie, Outer Critics Circle Award i John Gassner Playwriting Award.
Rudnick jest także autorem powieści Social Disease oraz I’ll Take It, które ukazały się nakładem wydawnictwa Knopf. Jego artykuły i eseje publikowane są w magazynach: New Yorker, Esquire, Voque, Vanity Fair oraz New York Times.
Podobno alter ego Rudnicka to krytyk filmowy magazynu Premiere, Libby Gelman-Waxner, której felietony zostały wydane w formie książkowej pod tytułem If You Ask Me.
Rudnick jest autorem scenariusza m. in. do filmów: “Rodzina Addamsów 2” (Addams Family Values), ekranowej adaptacji “Jeffrey” oraz “Przodem do Tyłu” (In & Out).
RON BOZMAN (Producent Wykonawczy)
W 1991 roku zdobył Nagrodę Akademii® jako producent “Milczenia Owiec” (The Silence of the Lambs). Jest to jeden z siedmiu projektów, przy których współpracował z reżyserem Jonathanem Demme.
Bozman był współproducentem filmów: “Dzika Namiętmność” (Something Wild) i “Poślubiona Mafii” (Married to the Mob), a potem koproducentem “Miami Blues”oraz producentem wykonawczym obrazów: “Filadelfia” (Philadelphia), “Eddie”, “Pokochać” (Beloved), “Scout’s Honor”, “Gra o Miłość” (For Love of the Game), “Miłość w Nowym Jorku” (Autumn in New York), “Zmiana Pasa” (Changing Lanes), a ostatnio “Piętno” (The Human Stain), gdzie wystąpiła Nicole Kidman. Ponadto wyprodukował: “Czekając na Światło” (Waiting for the Light), “Sister Mary Explains It All” (dla telewizji) oraz “Spec” (The Ref.).
Pierwszy raz współpracował z Frankiem Ozem jako asystent reżysera przy filmie “Muppety na Manhattanie” (The Muppets Take Manhattan).
KERI LYN SELIG (Producent Wykonawczy)
Ma własną firmę producencką Intuition Productions, która przygotowuje projekty telewizyjne i filmowe. Wyprodukowane przez nią filmy to m. in. “Troje do Tanga” (Three to Tango) i “After the Rain”.
Praca Selig dla telewizji to m. in. dwa projekty dla Showtime, wyreżyserowany przez laureata Oscara® Tony’ego Billa “Harlan County War” ze zdobywczynią Oscara® Holly Hunter oraz “In the Company of Spies” z Tomem Berengerem i Ronem Silverem. Dla HBO wyprodukowała także “Punkt Zapalny” (Point of Origin), gdzie wystąpili Ray Liotta i John Leguizamo; dla CBS “To Musi Być Miłość” (It Must Be Love) z Tedem Dansonem i Mary Steenburgen oraz “Mafia Doctor” z Paulem Sorvino i Olympią Dukakis. W chwili obecnej Selig jest producentem wykonawczym serialu telewizyjnego UPN zatytułowanego “Two Kings”.
W latach 1999-2001 Selig była głównym wiceprezesem produkcji w Bel-Air Entertainment (“Podaj Dalej”/Pay It Forward, “Dowód Życia”/Proof of Life). Bel-Air Entertainment była częścią Warner Bros. zajmującą się produkcją oraz finansami. Wcześniej, Selig była głównym wiceprezesem produkcji w firmie Kopelson Entertainment (“Siedem”/Seven, “Ścigany”/The Fugitive). Od roku 1996 do 1998, sprawowała funkcję głównego wiceprezesa produkcji w firmie Cort/Madden Company (“W Rytmie Hip-hopu”/Save the Last Dance, “Symfonia Życia”/Mr. Holland’s Opus).
Aktualnie Selig produkuje film “Passengers” w reżyserii Ronnie Christensena dla Senator International, ponadto “The VA”, reżyserowany przez Rolanda Joffe na podstawie scenariusza Jima Carabatosa oraz “The Life of Coco Chanel”, który wyreżyseruje Christian Duguay.
LESLIE CONVERSE (Koproducent)
Studiowała filmoznawstwo na Uniwersytecie w Nowym Jorku. W roku 1994 została asystentką Franka Oza i współpracowała z nim przy filmach “Indianin w Kredensie” (The Indian in the Cupboard) oraz “Przodem do Tyłu” (In & Out). Brała także udział w produkcji “Wielkiej Hecy Bowfingera” (Bowfinger) oraz “Rozgrywki” (The Score) i była koproducentem “Żon ze Stepford” (The Stepford Wives), gdzie nadzorowała pracę nad efektami wizualnymi w filmie.
ROB HAHN (Zdjęcia)
Już po raz trzeci współpracuje z Frankiem Ozem, poprzednio pracował z nim przy filmach “Przodem do Tyłu” (In & Out) oraz “Rozgrywka” (The Score).
Jest kamerzystą tak wybitnych filmów, jak: “Zmowa Pierwszych Żon” (The First Wives Club), “Pokój Marvina” (Marvin’s Room), “Zdążyć Przed Północą” (Midnight Run), “Rodzina Addamsów” (The Addams Family), “Kocham Cię na Zabój” (I Love You to Death), “Wielki Kanion” (Grand Canyon), “Francuski Pocałunek” (French Kiss), “Powrót Batmana” (Batman Returns), “Havana” oraz “Szachowe Dzieciństwo” (Searching for Bobby Fischer). Przez ponad dwadzieścia lat Hahn współpracował z operatorem Owenem Roizmanem, zanim sam zaczął pracę operatora.
Urodzony w Paryżu Hahn wychował się w Nowym Jorku. Uczęszczał do Szkoły Filmowej na Uniwersytecie Nowojorskim, a następnie kształcił się w Amerykańskim Instytucie Filmowym (AFI) w Los Angeles.
JACKSON DE GOVIA (Scenografia)
Jest jednym z najbardziej wziętych scenografów filmowych.
Urodzony w Oklahoma City, De Govia studiował na Uniwersytecie w San Francisco, gdzie należał do studenckiej grupy teatralnej. Mieszkając w San Francisco projektował dla teatrów: The Magic Theater i American Conservatory Theater. Karierę scenografa filmowego rozpoczął, gdy American Zoetrope Francisa Forda Coppoli zaproponowała mu współpracę przy filmie telewizyjnym “The People”, reżyserowanym przez Johna Korty’ego.
Po przeprowadzce do Los Angeles pracował jako artysta sceniczny, a w latach 70. rozpoczął pracę w Universal Studios jako scenograf w “The Six Million Dollar Man”. W latach 80. rozpoczął regularną pracę w filmach, m. in. “Teraz Moja Kolej” (It’s My Turn) i “My Bodyguard”, a także w miniserialu ABC z roku 1983, “Wichry Wojny” (The Winds of War).
Filmy, do których De Govia przygotowywał scenografię, to m. in. : “Szklana Pułapka” (Die Hard) oraz jej sequele, “Roksana” (Roxanne), “Puenta” (Punchline), “Hudson Hawk”, “Zakonnica w Przebraniu” (Sister Act), “Speed”, “Mężowie i Żona” (Multiplicity), “Mój Olbrzym” (My Giant), “Wielka Heca Bowfingera” (Bowfinger), “Rozgrywka” (The Score) oraz “Niejaki Joe” (Joe Somebody)
Przez trzy lata, od roku 1999 do 2002 pełnił funkcję przewodniczącego Stowarzyszenia Scenografów.
JAY RABINOWITZ (Montaż)
Wieloletni współpracownik reżysera Jima Jarmuscha, pracował z nim przy filmach: “Noc na Ziemi” (Night on Earth), “Ghost Dog: Droga Samuraja” (Ghost Dog: The Way of the Samurai), gdzie zajmował się też dźwiękiem, “Truposz” (Dead Man), “Year of the Horse”, “Dziesięć Minut Później: Trąbka” (Ten Minutes Older: The Trumpet) oraz przy produkcji z 2003 roku, “Kawa i Papierosy” (Coffee and Cigarettes).
Rabinowitz był także montażystą filmów: “Jimmy Hollywood”, “Prywatne Piekło” (Affliction), “Requiem dla Snu” (Requiem for a Dream), w którym zajmował się też dźwiękiem, i “8 Mili” (8 Mile). Jego dziełem jest montaż filmu “Homicide: The Movie” w roku 2000 oraz serialu telewizyjnego z lat 90. pod takim samym tytułem. Niedawno był montażystą oraz edytorem dźwięku w niezależnym filmie “Bomb the System” z 2003 roku, przedstawiającym sztukę graffiti w Nowym Jorku.
ANN ROTH (Kostiumy)
W ciągu swej niezwykłej, trwającej już czterdzieści lat kariery, stworzyła kostiumy do wielu niezapomnianych, wybitnych filmów. W 1997 roku zdobyła Oscara® za “Angielskiego Pacjenta” (The English Patient), ponadto była trzykrotnie nominowana do Oscarów® za: “Godziny” (The Hours), “Utalentowany Pan Ripley” (The Talented Mr. Ripley) oraz “Miejsca w Sercu” (Places in the Heart). W roku 2002 za swe osiągnięcia otrzymała honorowe wyróżnienie Career Achievement for Film Award od Stowarzyszenia Kostiumografów (Costume Designers Guild).
Roth rozpoczęła pracę od tworzenia dekoracji dla Opery w Pittsburgu, jednak potem spotkała legendarną kostiumograf Irene Sharaff, która zaproponowała jej współpracę w Kalifornii przy filmach “Narodziny Gwiazdy” (A Star is Born) oraz “Król i Ja” (The King and I).
Pierwszą samodzielną pracą Roth był “The World of Henry Orient” w roku 1964. Na długiej liście filmów, do których Roth przygotowała kostiumy, znalazły się m. in. :”Nocny Kowboj” (Midnight Cowboy), “Klute”, “Dzień Szarańczy”, “The Goodbye Girl”, “Powrót Do Domu” (Coming Home), “Suita Kalifornijska” (California Suite), “Hair”, “Nóż” (Jagged Edge), “Ubranie Mordercy” (Dressed to Kill), “Od Dziewiątej do Piątej” (Nine to Five), “Świat Według Garpa” (The World According to Garp), “Fajerwerki Próżności” (Bonfire of the Vanities), “Sabrina”, “Szukając Siebie” (Finding Forrester), “Znaki” (Signs), “Adaptacja” (Adaptation) - Meryl Streep oraz “Godziny” (The Hours).
Wśród jej najbliższych współpracowników są Mike Nichols i Neil Simon, z którym po raz pierwszy pracowała przy broadwayowskiej inscenizacji “Dziwnej Pary” (The Odd Couple). Wieloletnia współpraca z reżyserem Mike’m Nicholsem rozpoczęła się filmem “Silkwood” i wznawiana była przy realizacji obrazów: “Zgaga” (Heartburn), “Biloxi Blues”, “Pocztówki Znad Krawędzi” (Postcards from the Edge), “Odnaleźć Siebie” (Regarding Henry), “Wilk” (Wolf), “Klatka dla Ptaków” (The Birdcage), “Barwy Kampanii” (Primary Colors), “Z Księżyca Spadłeś?” (What Planet Are You From?), “Dowcip” (Wit), a także miniserialu HBO “Angels in America”.
Roth była autorką kostiumów do przedstawień Neila Simona: “The Star-Spangled Girl” oraz “They’re Playing Our Song”, a także do filmów: “Zabity na Smierć” (Murder by Death), “The Goodbye Girl”, “Suita Kalifornijska” (California Suite) i do remake’u “The Out-of-Towners”.
Najnowsze dokonania Ann Roth to filmy: “Wzgórze Nadziei” (Cold Mountain) Anthony’ego Minghelli oraz czekające na premierę: “The Village” w reżyserii M. Night Shyamalana i “Closer” Mike’a Nicholsa.
Roth zaprojektowała także kostiumy na 74. ceremonię wręczenia Nagród Akademii®.
RANDALL POSTER (Dobór Muzyki)
W ubiegłym roku zajmował się doborem utworów na ścieżkę dźwiękową filmu “Szkoła Rocka” (The School of Rock), z której powstał nagrodzony Grammy album. Sprawował pieczę nad ścieżką dźwiękową do filmów: “Zoolander” oraz “Genialny Klan” (The Royal Tenenbaums), ponadto zajmie się muzyką do najnowszego filmu Wesa Andersona, “The Life Aquatic with Steve Zissou”.
Poster pracował też nad muzyką do obrazów: “Starsky & Hutch”, “Nadchodzi Polly” (Along Came Polly) i “Uśmiech Mony Lisy” (Mona Lisa Smile).
Weteran dobrze przyjętych filmów niezależnych oraz studyjnych, Poster zajmował się muzyką do filmów: “Gorączka Złota” (Rushmore), “Old School”, “Dzieciaki” (Kids), “Nie Czas na Łzy” (Boys Don’t Cry), “Poznaj Mojego Tatę” (Meet the Parents) oraz “Idol” (Velvet Goldmine), a także do wielu innych.
DAVID ARNOLD (Kompozytor)
Napisał muzykę do wielu dużych produkcji filmowych, m. in. do obrazów: “Śmierć Nadejdzie Jutro” (Die Another Day) w reżyserii Lee Tamahori, “Zmiana Pasa” (Changing Lanes) Rogera Michella i “Zoolander” Bena Stillera. Był także częstym współpracownikiem reżyserów Michaela Apteda, Ronalda Emmericha i Johna Singletona. Arnold skomponował muzykę do filmów “Nigdy Więcej” (Enough) i “Świat to za Mało” (The World is not Enough) Michaela Apteda; do “Godzilli”, “Gwiezdnych Wrót” (Stargate) oraz “Dnia Niepodległości” (Independence Day) Emmericha, oraz do filmów Singletona, “Baby Boy”, “Za Szybcy Za Wściekli” (2 Fast 2 Furious) i “Shaft”.
W roku 2000 Arnold zdobył nagrodę Ivor Novello Award za najlepszą ścieżkę dźwiękową – muzykę do filmu “Świat to za Mało” (The World is not Enough). Utalentowany kompozytor jest także laureatem nagrody Grammy w kategorii: najlepszy utwór instrumentalny do filmu kinowego lub telewizyjnego, którą zdobył za “Dzień Niepodległości” (Independence Day)
Wśród filmów, do których Arnold napisał muzykę, znalazły się także m. in. “Jutro Nie Umiera Nigdy” (Tomorrow Never Dies) w reżyserii Rogera Spottiswoode’a, oraz “The Musketeer” reżyserowany przez Petera Hyamsa.
Oprócz pracy nad muzyką filmową, Arnold jest także autorem i producentem płyt wielu współczesnych wykonawców, wśród których znaleźli się m. in.: Bjork, Iggy Pop, Damien Rice, Aimee Mann, The Propellerheads, Leftfield, Chrissie Hynde, Garbage, kd lang, Scott Walker oraz Pulp.
SCOTT SOUTER (Efekty Specjalne)
Rozpoczął pracę w renomowanym Tippett Studio jako dyrektor techniczny przy filmie “Żołnierze Kosmosu” (Starship Toorpers). Pracował nad filmami “Wirus” (Virus) i “Armageddon”. Przy realizacji “Nawiedzonego” (The Haunting) objął funkcję, która łączyła wydział artystyczny z wydziałem technicznym. Następnie pracował nad efektami wizualnymi w scenach z “człowiekiem z wody” i “człowiekiem z dymu” w filmie “Człowiek Widmo” (Hollow Man). Souter nadzorował także efekty specjalne przy filmie “Psy i Koty” (Cats & Dogs), a w latach 2001-2002 zajmował się efektami specjalnymi w serii filmów reklamowych dla Blockbuster Entertainment, z których pierwszy pokazano na Super Bowl. W roku 2002 pracował nad efektami specjalnymi do filmu “Faceci w Czerni 2” (Men in Black 2), po czym przyłączył się do ekipy przygotowującej efekty specjalne do filmu “Matrix Rewolucje” (Matrix Revolutions).
W roku 1996 Souter ukończył Claremont McKenna College oraz uniwersytet w Południowej Kalifornii. Zdobył dyplomy z zarządzania oraz inżynierii informatycznej, ukończył także fakultet z filmoznawstwa.
FRANK PETZOLD (Efekty Specjalne)
Przed rozpoczęciem pracy w Tippett Studio, odnosił duże sukcesy w Niemczech jako operator specjalizujący się w ujęciach z dodatkowymi efektami wizualnymi. W roku 1995 przyłączył się do ekipy Tippett Studio jako specjalista od ujęć miniaturowych i dyrektor techniczny “Żołnierzy Kosmosu” (Starship Troopers). Przez następnych kilka lat pracował w tych rolach przy realizacji: “Wirusa” (Virus), “Mojego Przyjaciela Marsjanina” (My Favorite Martian), ‘Armageddonu” oraz “Totalnej Magii” (Practical Magic). Jego wiedza na temat oświetlenia planu filmowego okazała się nieoceniona i pozwoliła utworzyć w Tippett Studio dział reżyserii technicznej. Dzięki swemu doświadczeniu w tradycyjnym kręceniu filmów i grafice komputerowej, Petzold pomógł wypracować niepowtarzalny styl Tippett studio, technikę łączącą fotografikę z elementami grafiki komputerowej.
Gdy rozpoczęła się produkcja “Komodo”, Petzold podjął obowiązki szefa działu grafiki komputerowej, odpowiedzialnego za efekty wizualne i oświetlenie.
W roku 1999 pracował przy tworzeniu filmu “Nawiedzony” (The Haunting), po czym zajmował się efektami specjalnymi w nominowanym do Oscara® filmie “Czlowiek Widmo” (Hollow Man). W roku 2001 wraz z Philem Tippettem pracował nad efektami specjalnymi do “Ewolucji” (Evolution).
W roku 2002 Petzold kierował pracą nad efektami specjalnymi do kampanii reklamowej Blockbuster Entertainment, w której pojawiły się zwierzęta: królik Carl oraz świnka morska o imieniu Ray. Kampania odniosła wielki sukces. Pierwszy z sześciu filmów reklamowych pokazano na Super Bowl w 2002 roku, a trzy z pokazanych filmów przyniosły studiu w 2002 roku cztery nagrody Clio.
Po zakończeniu kampanii Blockbuster, Petzold kierował pracami Tippett Studio przy filmie Gore’a Verbinskiego “Krąg” (The Ring), gdzie zajmował się stworzeniem komputerowego konia. Ponadto pracował przy tworzeniu spotów reklamowych dla Capital One i D’Arcy Advertising.
W roku 2003 Petzold wraz ze Scottem Souterem zajmowali się efektami specjalnymi do filmu “Żony ze Stepford” (Stepford Wives). Kierowali zespołem złożonym z 40 artystów i nakręcili do filmu 125 ujęć.
Petzold jest członkiem Visual Effects Society.
