(gr. Hermaphróditos), mit. gr. bóstwo dwupłciowe związane z bliżej nie znanym obrzędem weselnym; wg Owidiusza (Metamorphosis). W Hermafrodytosie, pięknym młodzieńcu - synu Hermesa i Afrodyty, zakochała się nimfa Salamakis. Hermafrodyt na próżno wyrywał się z jej objęć, bogowie na prośbę Salamakis uczynili z obojga jedno ciało o cechach obu płci. Kult Hermafrodyty znany był przede wszystkim na Rodos, a od początku IV w. p.n.e. poświadczony w Attyce. Temat Hermafrodyty często podejmowany był przez sztukę hellenistyczną (Luwr, Rzym).
HERMAFRODYTYZM
U człowieka to wrodzona wada rozwojowa okresu płodowego o podłożu genetycznym bądź hormonalnym. Obojnactwo prawdziwe wynika z zaburzeń zróżnicowania gonad i cechuje się obecnością u tej samej osoby tkanki jądra i jajnika, jest b. rzadkie; wygląd zewnętrznych narządów płciowych u noworodka utrudnia ustalenie płci. W przypadkach obojnactwa rzekomego męskiego gonadom męskim towarzyszą zewn. narządy płciowe typu kobiecego, zaś w obojnactwie rzekomym żeńskim, mimo obecności jajników, zewn. narządy płciowe mają wygląd męski i występują somatyczne cechy maskulinizacji (męski fenotyp). Należy mieć jednak na względzie możliwość wymieszania się tych różnych form, które prowadzi do innych atypowych postaci obojnactwa. Obojnactwo może wpływać na poczucie płci, choć zwykle osoby z tym zaburzeniem są zdecydowanie mężczyznami bądź kobietami pomimo nieprawidłowości i niezgodności anatomicznych w obrębie narządów płciowych. Obojnactwo jako takie nie ma związku z zaburzeniami o charakterze psychicznym, takimi jak: transseksualizm (zaburzenie identyfikacji płciowej - zespół dezaprobaty płci), czy transwestytyzm (parafilia).
Rodzice hermafrodyty powinni zwrócić się o pomoc lekarską i równolegle wsparcie psychologiczne dla swojego dziecka, by w określonej przyszłości zdołało ono wybrać i utrzymać konkretną tożsamość płciową. Problem akceptacji płci u hermafrodytów niekiedy występuje w okresie pokwitania i późniejszym, po wcześniejszym przeprowadzeniu rutynowych procedur psychologiczno-medycznych (feminizacja bądź maskulinizacja) w dzieciństwie. Niestety jak do tej pory nie udało się wypracować skutecznej metody pozwalającej uniknąć tego typu pomyłek, pomimo -, że nauka jest w stanie z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć kierunek identyfikacji płciowej u ludzi dotkniętych hermafrodytyzmem.
(www.hermafrodytyzm.org)
