VIN DIESEL (Xander Cage/Główny producent) wdarł się na ekrany kin w zeszłym roku przebojem Szybcy i wściekli w reżyserii Roba Cohena, wyprodukowanym przez wytwórnię Universal. Za tę rolę Diesel otrzymał 2002 MTV Movie Award dla najlepszego zespołu filmowego razem z Paulem Walkerem, jak również otrzymał nominację w kategorii Best Male Performance. Kolejnym jego filmem będzie Diablo, wydane pod egidą New Line Cinema w reżyserii F. Gary’ego Graya i wyprodukowany przez Diesla, który wciela się w rolę tajnego agenta DEA (Agencji ds. Zwalczania Narkotyków).
Po ukończeniu prac nad XXX, Diesel zajmie się produkcją filmu The Chronicles of Riddick dla wytwórni Universal. W filmie tym Diesel stworzy kreację podobną do tej z przeboju z gatunku science fiction - Pitch Black. Produkcją filmu zajmie się również wytwórnia Diesla One Race Productions.
Przed rolą w Pitch Black, stworzył on doskonałą kreację w filmie Boiler Room, jak również podkładał głos do tytułowej postaci animowanego filmu The Iron Giant, wydanego przez wytwórnię Warner Bros. Film ten otrzymał nagrodę Annie dla najlepszego filmu animowanego.
Steven Spielberg zwrócił uwagę na wcześniejsze dokonania Diesla i specjalnie dla niego stworzył postać szeregowca Caparzo w filmie Szeregowiec Ryan, obok Toma Hanksa. Diesel otrzymał nominację do nagrody Screen Actors Guild jako jeden z członków zespołu aktorskiego.
Na początku lat 90-tych Diesel napisał, wyprodukował i zagrał w swoim pierwszym filmie, krótkim Multifacial, który został pokazany w 1995 roku na Festiwalu Filmowym w Cannes. Później napisał swój pierwszy film długometrażowy, Strays, w którym również był odtwórcą głównej roli, reżyserem i producentem. Ten surowy miejski dramat w 1997 roku został wybrany do konkursu na Festiwalu Filmowym Sundance.
Diesel jest rodowitym nowojorczykiem. Po raz pierwszy wystąpił na scenie w wieku lat 7 w Teatrze for the New City w Greenwich Village i przez całe swoje dzieciństwo pracował w teatrze. Diesel studiował język angielski w College’u Hunter, ze specjalizacją w twórczym pisaniu. Wkrótce po ukończeniu college’u zaczął pisać scenariusze.
SAMUEL L. JACKSON (Agent Augustus Gibbons) zapisał się w historii amerykańskiego kina swoją rolą Jules’a, zabójcy – filozofa, w filmie Quentina Tarantino Pulp Fiction. Oprócz świetnych recenzji za swoją kreację otrzymał on nominację do Oskara i Złotego Globu za najlepszą rolę drugoplanową, jak również otrzymał w tej samej kategorii nagrodę Brytyjskiej Akademii Filmu i Sztuki Telewizyjnej.
Aktualnie Jacksona można zobaczyć w filmie George’a Lucasa Gwiezdne Wojny Epizod II: Atak Klonów. Jackson ponownie wciela się w rolę Mace Windu, przywódcy Rady Jedi.
Jackson występuje również razem z Benem Affleckiem w filmie Changing Lanes z wytwórni Paramount, który okazał się sukcesem kasowym i otrzymał dobre recenzje. Jest to thriller, w którym niewielki wypadek samochodowy porusza łańcuch wydarzeń, w efekcie których dwoje obcych sobie ludzi staje się zaciekłymi antagonistami.
Jackson gra również w kolejnej nowości, wyprodukowanej przez wytwórnię Sony Screen Gems, Formula 51 wraz z Robertem Carlyle. Ten thriller akcji, przy produkcji którego także uczestniczył Jackson, został w całości nakręcony na planie w Liverpoolu w Anglii. Opowiada on o amerykańskim geniuszu chemicznym, który postanawia ubić olbrzymi jednorazowy interes narkotykowy. Nie wszystko jednak idzie zgodnie z planem i wkrótce zostaje on zaplątany w sieć oszustwa. Premiera filmu zaplanowana jest na 25 października.
Ostatnio Jackson ukończył produkcję filmu Basic w reżyserii Johna McTiernana, gdzie gra wspólnie ze swoim partnerem z filmu Pulp Fiction, Johnem Travoltą. Jackson będzie odtwarzał rolę legendarnego instruktora musztry, który w niewyjaśnionych okolicznościach znika z kilkoma swoimi kadetami. W filmie tym występują również Andy Garcia, Giovanni Ribisi i Connie Nielsen. “Basic” jest koprodukcją wytwórni Phoenix Pictures i Intermedia Films.
W roku 2001 Jackson nakręcił również film No Good Deed, pełny metraż dla wytwórni Seven Arts Pictures. Film oparty jest na czarnym thrillerze autorstwa Dashiella Hammetta pt. House on Turk. Obraz został wyreżyserowany przez Boba Rafelsona, a ponadto występują w nim Milla Jovovich i Stellan Skarsgård.
W tym samym roku Jackson zagrał w produkcji wytwórni Jersey Franchise/Universal pt. Caveman’s Valentine. Wyreżyserowany przez Kasi Lemmons, film opowiada o bezdomnym nowojorczyku, który odkrywa morderstwo. W tym projekcie Jackson był również Głównym producentem. Był to już kolejny film Jacksona z Kasi Lemmons: pierwszym był doceniony Eve’s Bayou, który także wyprodukował aktor.
Jackson wystąpił również razem z Brucem Willisem w produkcji wytwórni Disneya, dramacie Unbreakable, reżyserem i scenarzystą którego jest M. Night Shyamalan. Postać Jacksona, ‘Elijah Price,’ jest wielce podejrzliwym kalekim mężczyzną, który pewną szaloną teorię na temat super bohaterów. To on zna odpowiedź na zawarte w filmie zasadnicze pytanie, “Czy jesteś niezniszczalny?”.
Jackson wystąpił w filmie Shaft w reżyserii Johna Singletona, w roli tytułowej, ponadto w filmie wystąpili Christian Bale i Vanessa Williams. Zagrał też w dramacie sądowym pod sztandarem wytwórni Paramount p.t. Regulamin Zabijania, gdzie wcielił się w postać pułkownika Terry’ego Childersa, oficera wojskowego, sądzonego za to, że kazał swoim podwładnym otworzyć ogień do ludności cywilnej. W filmie, wyreżyserowanym przez Williama Friedkina, zagrał również Tommy Lee Jones. Zarówno Shaft i Regulamin Zabijania zostały w 2000 roku wyświetlone na Festiwalu Filmowym Deauville, gdzie Jackson został uhonorowany nagrodą za całokształt działalności.
Zakończywszy prace przy Formula 51, Jackson wystąpił w filmie wytwórni Warner Bros. Deep Blue Sea w reżyserii Renny’ego Harlina, i w filmie Francoisa Girarda The Red Violin. Pojawił się także w filmie George’a Lucasa Gwiezdne Wojny Epizod Pierwszy: Mroczne Widmo, który odniósł wielki sukces i był bardzo popularny.
Jackson wystąpił również w Negocjatorze i w Jackie Brown, który był jego drugim filmem, nakręconym z reżyserem Quentinem Tarantino. Ostatnio otrzymał nominację do Złotego Globu i nagrodę Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego aktora komediowego na Festiwalu Filmowym w Berlinie.
W roku 1996 Jackson zagrał wspólnie z Sandrą Bullock, Matthew McConaugheyem i Kevinem Spaceyem w filmie Joela Schumachera Czas zabijania, opartym na powieści Johna Grishama. Za swoją kreację otrzymał on nominację do Złotego Globu i nagrodę NAACP Image. Z Brucem Willisem wystąpił w filmie Szklana Pułapka 3, który w 1995 roku odniósł olbrzymi sukces kasowy na całym świecie. Inne filmy, w których wystąpił, to: 187, Kula, The Long Kiss Goodnight, Hard Eight, Kiss of Death, Losing Isaiah i Amos and Andrew, a także: Ragtime, Sea of Love, Książe w Nowym Jorku, Ray, Do the Right Thing, School Daze, Mo’ Better Blues, Chłopcy z ferajny, Strictly Business, White Sands, Patriot Games, Jumpin’ at the Boneyard, Father and Sons, Juice i Prawdziwy Romans.
Przed zagraniem w Pulp Fiction, Jackson wystąpił w dramacie miejskim, Fresh. Przeszedł do historii filmu, odtwarzając rolę uzależnionego od cracku narkomana w filmie Spike’a Lee Jungle Fever, za co został odznaczony na Festiwalu w Cannes pierwszą i jedyną nagrodą dla aktora drugoplanowego, jaką kiedykolwiek sędziowie przyznali na tym festiwalu. Za ten film otrzymał również Nagrodę Krytyków Nowojorskich dla najlepszego drugoplanowego aktora.
W telewizji Jackson wystąpił w filmie Johna Frankenheimera “Against the Wall”, który został nakręcony dla stacji HBO. Film ten otrzymał nagrodę Emmy. Za swoją kreację otrzymał on nominację do nagrody Cable Ace dla Najlepszego Aktora Drugoplanowego w filmie, jak również nominację do Złotego Globu.
Kariera Jacksona rozpoczęła się w chwili ukończenia przez niego College’u Morehouse w Atlancie z dyplomem w dziedzinie sztuki dramatycznej. Występował w wielu sztukach scenicznych, takich jak: Home, A Soldier’s Play, Sally/Prince i The District Line. Stworzył też kreacje w dwóch sztukach Augusta Wilsona na scenie Yale Repertory Theatre. Podczas Festiwalu Szekspirowskiego w Nowym Jorku Jackson wystąpił w sztukach: Mother Courage and Her Children, Spell #7, i The Mighty Gents.
Jeszcze będąc studentem w Morehouse, Jackson zadebiutował w filmie Together for
Days.
ASIA ARGENTO (Yelena) urodziła się w rodzinie włoskich aktorów i filmowców, jest córką sławnego reżysera filmowego Dario Argento i aktorki Darii Nicolodi, jest jedną z najbardziej rozrywanych międzynarodowych aktorek. Zagrała w trzech filmach swojego ojca: Trauma (nakręcony w Stanach Zjednoczonych), The Stendhal Syndrome i Upiór w Operze.
Argento zadebiutowała w filmie, kiedy miała jedynie 9 lat, rolą w filmie Sergio Citi Sogni e bisagni (1985). W roku 1988 zagrała główną rolę w pierwszym filmie Cristiny Comencini Zoo, należała również do obsady filmu The Church w reżyserii Michele Soavi. W następnym roku zagrała córkę Nanniego Moretti w filmie Palombella rossa, do którego Moretti napisał scenariusz.
Kariera Argento ruszyła do przodu od momentu, w którym wystąpiła w filmie Le amiche del cuore, scenarzystą i reżyserem którego był Michele Placido. Pozwoliło jej to na przejście od ról nastolatek do bardziej dojrzałych i złożonych. W filmie Trauma zagrała anorektyczkę, która poszukuje mordercy swoich rodziców.
Skupiony i intensywny sposób grania Argento został dobrze wykorzystany w filmie Giuseppe Piccioniego Condonnato a nozze (1992). W roku 1993 zagrała rolę drugoplanową rolę Arianny, niepełnosprawnej dziewczyny w filmie Carlo Verdone Perdiamoci di vista. Była to rola trudna, zawiła, zdobyła za nią nagrodę David di Donatello dla najlepszej aktorki (‘93-’94). Zagrała również istotną rolę w międzynarodowej obsadzie Królowej Margot w reżyserii Patrice Chereau (1993).
W roku 1995 pracowała z Michelem Piccoli w filmie Petera del Monte Compagna di Viaggio, za który ponownie otrzymała nagrodę David di Donatello i nagrodę Grolla d’oro. W tym samym roku zagrała w filmie Giuseppe Piccioniego Il cielo e sempre piu blu.
W roku 1994 Argento wyreżyserowała dwa krótkie filmy: Prospettive (epizod z filmu De-generazione) i A ritroso. W roku 1996 wyreżyserowała film dokumentalny o swoim ojcu, a w roku 1998 o Ablu Ferrarze, Abel/Asia, za który zdobyła nagrodę na Festiwalu Filmowym w Rzymie.
W roku 1997 zagrała w trzech filmach: w anglojęzycznym filmie Michaela Radforda B. Monkey, nakręconym w Wielkiej Brytanii; w filmie Abla Ferrary New Rose Hotel, nakręconym w Stanach Zjednoczonych; i w filmie Giovanniego Veronesi Viola bacia tutti, który odniósł we Włoszech ogromny sukces komercyjny.
W roku 1999 wyreżyserowała film video La tua lingua sul mio cuore, film dokumentalny p.t. La scomparsa i trzy filmy video p.t. Loredasia dla sławnej włoskiej piosenkarki Loredany Berte. W tym samym roku zadebiutowała jako reżyser filmu pełnometrażowego, kręcąc film p.t. Scarlet Diva, w którym zagrała główną rolę, a ponadto napisała do niego scenariusz. Film ukazał się we Włoszech i w innych krajach w maju 2000 roku.
Również w roku 2000 Argento zagrała rolę Eponiny w epickiej miniserialowej wersji Nędzników w reżyserii Josee Dayana. W filmie wystąpili Gerard Depardieu i John Malkovich. Zagrała również Antoine de Canes w filmie Les Morsures del l’aube.
W roku 2001 zagrała w filmie Ginostra w reżyserii Manuela Pradala. Była również gościem specjalnym w słynnej włoskiej audycji 125 millioni di cazzote, prowadzonej przez Adriano Celentano. Ostatnio zagrała w filmie La siren rouge, wyreżyserowanym przez Oliviera Megatona.
Asia Argento jest również autorką kilku nowelek, publikowanych w takich prestiżowych magazynach, jak: Dynamo, L’Espresso, Sette, Village i Max. Jej pierwsza powieść, I Love You Kirk została wydana w październiku 1999 roku przez wydawnictwo Frassinelli Editrice.
MARTON CSOKAS (Yorgi) ostatnio wystąpił w kilku filmach z międzynarodową obsadą, między innymi zagrał rolę Celeborna, Pana Elfów w powszechnie uznanym filmie Petera Jacksona Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia, w filmie Jerry’ego Bruckheimera Down and Under i filmie Alexa Proyasa Garage Days.
Natychmiast po ukończeniu pracy przy filmie XXX, Csokas został obsadzony przez reżysera Richarda Donnera w jego filmowej wersji bestsellerowej powieści Michaela Chrichtona Timeline, wyprodukowanej przez wytwórnię Paramount Pictures.
Urodzony w Nowej Zelandii z ojca Węgra (nazwisko wymawia się Czo-karsz) i matki Nowozelandki, Csokas ukończył Nowozelandzką Szkołę Teatralną. Rozpoczął wielką karierę na scenie, jego pierwszą rolą był Taki Rua/Depot Te Whaunau A Tuanui Jones. Wkrótce widzowie zobaczyli go, wcielającego się w rolę wygadanego i byronowskiego Septimusa w Arkadii Toma Stopparda, dwuznacznego Joe’go Pitta w sztuce Tone’ego Kushnera Angels in America, jak również w produkcji Briana Frielsa Dancing at Lughnasa, Davida Hare’a Amy’s View, Patricka Marbera Closer (za co otrzymał nagrodę teatralną Chapmana Trippa dla najlepszej produkcji teatralnej) i Stevena Berkoffa Kvetch. Csokas jest również współzałożycielem trupy eksperymentalnej, Teatru Stronghold, który zdobył uznanie prowokacją i ciężką pracą.
Jego talent do klasyki można było podziwiać w wielu produkcjach Szekspira, Czechowa i Brechta, między innymi w rolach: Falstaffa w Wesołych kumoszkach z Windsoru, Brutusa w Juliuszu Cezarze i Orsino w Twelfth Night, jak też w Trzech Siostrach, Wiśniowym Sadzie i Happy End.
Po wystąpieniu w wielu krótkich filmach, Csokas w 1996 roku zagrał w głośnym filmie Broken English, który przyniósł mu nominację do nagrody Nowozelandzkiego Instytutu Filmowego. Wystąpił również w dramacie Rain, który otrzymał dobre recenzje, kiedy został wystawiony w Nowym Jorku i Los Angeles w maju 2002 roku. Za zagranie epizodu w popularnym serialu G.P., Csokas został nominowany do nagrody Australijskiego Instytutu Filmowego za Najlepszy występ w sztuce telewizyjnej. Amerykańscy widzowie mogli zobaczyć go w filmie telewizyjnym o wysokiej oglądalności w roli Teda Healy, człowieka, który stworzył The Three Stooges.
DANNY TREJO (El Jefe) ma udaną karierę w świecie filmu, ale jego droga do sukcesu nie była usłana różami i raczej nietypowa. Kiedyś był więźniem, potem pomagał młodym ludziom zwalczać uzależnienie od narkotyków, był aktorem i producentem. Jego nazwisko, twarz i czyny są dobrze znane w Hollywood.
Trejo wychowywał się na ulicach wschodniego Los Angeles. Pomimo, iż spędził późniejszą część swojej młodości i wcześniejszą dojrzałości w więzieniu, Trejo osiągnął to, o czym inni marzą. Po wyjściu z więzienia San Quentin zaangażował się w programy, skierowane do tych, którzy, tak jak kiedyś on, walczą z uzależnieniem od narkotyków i alkoholu.
Lata później Trejo znalazł się na planie zdjęciowym filmu Runaway Train, aby zaoferować pomoc człowiekowi, którym się zajmował. Natychmiast zaproponowano mu rolę skazańca. Od tego czasu Trejo pojawił się w tuzinach filmów, między innymi w: Desperado, serialu Od zmierzchu do świtu, Heat, 6 Dni/7 nocy, Reindeer Games, przeboju Spy Kids i ostatnio w The Salton Sea, Spy Kids Ii: The Island of Lost Dreams i Once Upon A Time in Mexico: Desperado 2. Zagrał również w wielu filmach telewizyjnych, m. in. : The District, NYPD Blue, Z Archiwum X, Resurrection Blvd., jak również w drugoplanowej roli w filmie telewizyjnym Attica.
W roku 2000 Trejo założył własną firmę produkcyjną Starburst. Pierwszym wyprodukowanym przez niego filmem był The Animal Factory, który został wyreżyserowany przez Steve’a Buscemi, a zagrali w nim Willem Dafoe i Edward Furlong.
MICHAEL ROOF (Toby Lee Shavers) ostatnio wcielił się w rolę szeregowca Maddoxa, amerykańskiego żołnierza, walczącego w Somalii w filmie Ridleya Scotta Helikopter w Ogniu.
Roof, jeden z najlepiej znanych współczesnych komików nowego pokolenia, występował również w serialu komediowym sieci WB Network, Hype. Występował w olbrzymich ogólnokrajowych klubach komediowych, w 1999 roku wziął udział w Festiwalu komików Just for Laughs Comedy Festival w Montrealu.
TOM EVERETT (Senator Dick Hotchkiss) - urodzony w stanie Oregon, syn wiedeńczyków, jest dożywotnim członkiem The Actors Studio. Otrzymał on ITT International Fellowship (w konkursie Fulbrighta) do Londyńskiej Akademii Muzyki i Sztuki Dramatycznej, jest magistrem Nowojorskiej Uniwersyteckiej Szkoły Sztuki, gra na wiolonczeli, gitarze, ponadto śpiewa i komponuje muzykę country. Jego osiągnięcia muzyczne zostały uwiecznione na płycie z wytwórni RCA p.t. Everett: Porchlight On In Oregon, jak również na płycie CD, Still Waters (A Collection of Years), wydanej przez niezależną wytwórnię.
Everett spędził 14 lat w Nowym Jorku, pobierając prywatne lekcje u wielu nauczycieli, wystąpił w 5 spektaklach na Broadwayu i w kilku miejscach na off-Broadwayu. Za najbardziej znaczące ze swoich doświadczeń uważa występ u legendarnego reżysera George’a Abbotta w komedii Winning Isn’t Everything i zagranie głównej roli Evana w Carnival of Glorie Joe’go Hindy. Everett ponadto przez sezon grał z Amerykańskim Teatrem Szekspirowskim i pracował w Arena Stage, Teatrze McCartera, Walnut Street Theatre, Cincinnati Playhouse i Eugene O’Neill Playwright’s Conference.
Everett’ zagrał role drugoplanowe w wielu filmach, między innymi w: Tańczący z Wilkami, Air Force One, My Fellow Americans, Vaya Con Dios (aka Hard Time Romance), Best of the Best, Prison, Leatherface, w nowych filmach Mi Amigo, Crazy as Hell, i pojawił się w The Goodbye Girl, Gliniarzu z Beverly Hills, Szklana Pułapka 2, Thirteen Days i Pearl Harbor. W telewizji Everett gościnnie wystąpił w premierowym odcinku pilotującym serial The Beast; ponadto występował gościnnie w innych filmach, takich jak: Alias, The District, C-16, Space: Above and Beyond, Birdland i Zdrówko, wielokrotnie występował w serialach Gdzie diabeł mówi dobranoc i Profiler; w tak zwanych filmach tygodnia, m.in.: Last Rites, Crash Landing, To Heal A Nation i Gore Vidal’s Billy the Kid.
