"Wyznania zakupoholiczki": KSIĄŻKA
Bestseller na papierze, czemu nie w kinie?
Brytyjska pisarka Sophie Kinsella odniosła wielki sukces rynkowy w USA i Wielkiej Brytanii serią znanych i u nas pięciu książek o Becky Bloomwood. Seria zaczęła powstawać osiem lat temu. Łącznie zyskała ponad 15 milionów czytelników w 35 krajach! Fenomen tego niezwykle popularnego cyklu zwrócił uwagę słynnego producenta Jerry'ego Bruckheimera, który twierdzi, że "zawsze poszukuje świeżych pomysłów". Zaintrygowała go celność obyczajowych obserwacji i lekko ironiczne poczucie humoru utworów Kinselli.
Sophie pomogła nam w adaptacji, tak by udało się zachować najważniejsze walory jej powieści - mówił producent. Zaprosił zresztą pisarkę na plan filmu, gdzie służyła radą, pomocą i konsultacjami.
Producent wykonawczy Chad Oman wspominał: Po przeczytaniu jakichś piętnastu stron powieści, byłem całkowicie pewny: to jest materiał na film! Bo to pełna emocji, wdzięku i humoru książka.
Mike Stenson, kolejny z producentów, zwracał uwagę także na aktualność tematu. Wziąwszy pod uwagę obecny kryzys i to, że wielu Amerykanów miało w portfelu o wiele za dużo kart kredytowych, myślę, że niemal każdy może się identyfikować z postacią Rebeki.
Bruckheimer osobiście wytypował P.J. Harveya na reżysera filmu. On ma tę wspaniałą lekkość. "Wesele Muriel" i "Mój chłopak się żeni" to filmy, które uwielbiam. Odznacza się też kapitalnym poczuciem humoru i wyczuciem romantycznej konwencji - tak uzasadniał swą decyzję producent.
P.J. Harvey był zdania, że postać Rebeki doskonale oddaje ducha dzisiejszych czasów. Sam się z nią identyfikuję - komentował. - Zakupoholik to ktoś, kto uwierzył w coś, co można nazwać "przecenową terapią". Czujesz się fatalnie? Idź do sklepu, zaraz ci się polepszy. Problem w tym, że Rebecca nie potrafi tego typu wątpliwego leczenia przerwać.
Powieściowa bohaterka była Angielką, ale na użytek filmu zmieniła się w Amerykankę. W mojej wyobraźni była zawsze Brytyjką - tłumaczyła pisarka. - Ale na całym świecie spotykałam osoby o podobnej mentalności. Zachowaliśmy wszystkie fobie naszej bohaterki oraz jej poczucie humoru. To było najważniejsze. Scenariusz oparto na dwóch pierwszych powieściach, a akcja drugiej z nich rozgrywa się właśnie w Nowym Jorku. Kluczowa kwestia się nie zmieniła: trzeba spróbować wyrzucić w końcu karty kredytowe i zacząć inne życie. Ale czy to się uda ?