Stworzony przez utalentowanych twórców filmowych z całego świata „WIERNY OGRODNIK”, łączy w sobie cechy filmu przygodowego, thrillera politycznego i historii miłosnej. Reżyser Fernando Meirelles wspomina: „Możliwość poruszenia tematu przemysłu farmaceutycznego była jedną z trzech rzeczy, jakie kusiły mnie w tym scenariuszu. Drugą była perspektywa zdjęć w Kenii, a trzecią możliwość opowiedzenia niezwykłej historii miłości. Mężczyzna poślubia młodszą kobietę, ale dopiero po jej śmierci odkrywa głębię swojej miłości do niej i wyrusza na poszukiwanie jej prawdziwego oblicza.”
„Dla mnie to ‘historia miłosna w retrospekcji’ – twierdzi Ralph Fiennes, odtwórca tytułowej roli. Film składa się z dwóch równoprawnych zazębiających się elementów: thrillera politycznego i love story. Z jednej strony mamy thriller o karygodnych, bezprawnych działaniach i nadużyciu władzy, z drugiej strony emocjonalną opowieść o tym, jak wyglądał związek między Justinem a Tessą Quayle. Po jej śmierci Justin bada nie tylko to, co rozpracowywała Tessa, ale też prowadzi dochodzenie, które ma odkryć prawdę o ich związku. Justin ponownie odkrywa i ocenia swoje małżeństwo”.
Rachel Weisz, grająca rolę Tessy, dodaje: „Element politycznego thrillera jest ściśle związany z historią miłosną, na tym polega pomysłowość powieści Johna le Carre i adaptacji Jeffrey’a Caine’a. Justin dzięki swej miłości do Tessy, nie tylko odkrywa wielki polityczny skandal, ale osiąga nowy poziom samoświadomości.”
„Na pierwszy rzut oka Justin wydaje się zupełnie bierny – mówi Meirelles. Jest cywilizowanym brytyjskim dżentelmenem, kulturalnym dyplomatą żyjącym według ustalonego kodeksu postępowania. Nie do końca wie, czym zajmuje się żona. Czasami chciałby się wtrącić, ale nie robi tego, nie dlatego, że jest słaby, tylko dlatego, że mają taką umowę. Dlaczego Tessa zainteresowała się Justinem? Bo potrzebowała kotwicy, kogoś kto kieruje się rozsądkiem, jest opanowany, podczas gdy ona jest porywcza i zapalczywa.”
Postać Tessy Quayle ma swój pierwowzór w osobie niestrudzonej aktywistki i działaczki charytatywnej Yvette Pierpaoli, której John le Carre dedykował swą powieść.
W 1999 roku, w wieku 60 lat, Yvette Pierpaoli zginęła w wypadku samochodowym w Albanii. Działała tam jako przedstawiciel organizacji Refugees International. Działalność charytatywną rozpoczęła mając 19 lat, kiedy to wyjechała z Francji do Phnom Penh.
The Observer, 25.02.2001: „Wszystko co robiła, robiła dla sprawy. Żywność i pieniądze dla głodujących, lekarstwa dla chorych, dach nad głową dla bezdomnych, dokumenty dla bezpaństwowców. Dokonywała cudów w najbardziej świecki, rzeczowy i praktyczny sposób. I chociaż Tessa różni się od Yvette wiekiem, narodowością, zawodem i datą urodzenia, to jej oddanie dla biednej Afryki, a w szczególności afrykańskich kobiet, pogarda dla protokołu, niezachwiana determinacja w dążeniu do celu, wywodzą się w prostej linii z przykładu Yvette”.
