Skala projektu Volkodav. Ostatni z rodu Szarych Psów nie ma precedensu w całej historii post - sowieckiej kinematografii. Żaden inny film z gatunku fantasy rosyjskiego reżysera nie był produkowany w Rosji, żaden również nie był oparty na jej narodowej kulturze i historii. Volkodav jest nie tylko pierwszym "słowiańskim filmem fantasy" produkowanym w Rosji, ale również wprowadza do kina nowy rodzaj pozytywnego bohatera. Film zaspokaja potrzeby rosyjskich kinomanów, dając im możliwość oglądania krajowych produkcji. Jest to tendencja, która odzwierciedla rozwój całej kinematografii rosyjskiej, odpowiadającej na chęci kinomanów do szukania odpowiedzi na ważne pytania w obrębie znanych im systemów wartości i moralnych kryteriów.
W 2003 firma Central Partnership wykupiła prawa autorskie z przeznaczeniem do produkcji pełnometrażowego filmu opartego na powieści Marii Siemionowej Volkodav, wydanej przez wydawnictwo Azbuka, jak również prawa do ekranizacji pozostałych trzech powieści z tej serii. Maria Siemionowa jest autorką kilku książek, które osiągnęły w Rosji status bestsellerów osiągając łączny nakład blisko 2 mln egzemplarzy. Pierwsza powieść z serii Volkodav sprzedała się w nakładzie 1 mln 200 tys egzemplarzy, co stanowi nie pobity do dziś rekord dla rosyjskiego gatunku fantasy.
Pierwszą próbą przeniesienia Volkodava na ekrany podjęła NTV-Profit Company, która uzyskała prawa do wyprodukowania telewizyjnej wersji powieści. Do reżyserowania projektu został zaproszony Dzhanik Faiziev, jednak prace wstrzymano ze względu na brak funduszy.
Gdy Central Partnership przyszło wybierać reżysera do pierwszej kinowej adaptacji Volkodava, ich wybór natychmiast padł na Nikolaja Lebedeva, którego poprzedni film Zvezda (Kryptonim: Gwiazda) postawił w nowym świetle jego reżyserskie umiejętności. Wysokie walory artystyczne, efekty wizualne i wykorzystanie technik komputerowych w jego poprzednim filmie upewniło producentów co do zdolności Lebedeva do pokierowania reżyserią projektu o tak ogromnym budżecie i ambicjach. Po krótkich negocjacjach ustalono, ze to również reżyser dokona adaptacji scenariuszowej powieści. Prace nad scenariuszem trwały rok.
Budżet filmu kilka razy planowany był od nowa i weryfikowany, zwłaszcza, że większość studiów filmowych była nieprzygotowana na poprowadzenie kompleksowego procesu: od planowania, poprzez zdjęcia, aż do postprodukcji. Wciąż były kłopoty ze znalezieniem odpowiednich plenerów, rekwizytów, dekoracji i kostiumów. Prace musiały rozpocząć się od początku; na potrzeby filmu wymyślono całkiem nowy rodzaj filmowego obrazowania. Całościowy budżet zamknął się w 20 mln dolarów, co czyni Volkodava najdroższą produkcją rosyjską wszechczasów.
Zdjęcia rozpoczęły się w czerwcu 2004 na Słowacji i trwały 6 tygodni. W tym czasie w Moskwie powstawały oszałamiające dekoracje - prastare miasto Galiard (osada o powierzchni 5 km kwadratowych) oraz azyl, komnaty z zamku Ludojada i przejście nad Preponą. We wrześniu ekipa przeniosła się do studiów Mosfilmu, gdzie zakończyła zdjęcia w grudniu tego samego roku. Postprodukcja, wraz z kreacją efektów wizualnych trwała niemal rok. Rosyjska premiera filmu odbyła się 1 stycznia 2007.
