Decyzja o kręceniu zdjęć w scenerii czeskiej Pragi została podjęta z kilku powodów. Ducsay tłumaczy: „Ponad połowa filmu powstała w Pradze, przy wykorzystaniu lokalnych plenerów i scen dźwiękowych. Dużym atutem była możliwość zatrudnienia sporej liczby statystów, a do tego miasto to miało nam do zaoferowania wiele ważnych elementów, w tym idealną pogodę: zimną i ponurą, niezbędną do zarejestrowania zdjęć w plenerach. Oprócz tego, wspomniani statyści mieli wygląd lokalnych mieszkańców, a dodatkowo korzystaliśmy przy kręceniu zdjęć z zabytkowej, znakomicie zachowanej architektury poprzednich wieków.”
Producent wykonawczy Sam Mercer dodaje: „Mogliśmy wykorzystać lokalną kulturę i historię, które są tam w zasięgu ręki. Wiele z elementów architektonicznych i kulturowych datuje się na około 150 lat temu – czyli czasy, w których osadzona jest akcja naszego filmu – i co ważne, są one nadal żywe i pielęgnowane. Chcieliśmy zabrać naszych widzów do świata takiego, jaki oferuje czeska Praga.”
Jednak, o ile niektóre z lokalizacji znakomicie wkomponowywały się w fantastyczną wizję Europy XIX-wiecznej autorstwa Sommersa, o tyle wiele z planów filmowych musiało być stworzonych od samego początku, niektóre z nich powstały w Republice Czeskiej, w praskich studiach Barrandov i Praga, niektóre zaś zrodziły się na scenach dźwiękowych w Południowej Kalifornii: Playa Vista w Los Angeles (150,000 metrów kwadratowych byłych hangarów zakładów lotniczych Hughes) oraz Downey Studio w Downey, Kalifornia (75,000 metrów kwadratowych byłych zakładów produkcyjnych NASA/Boeing). Być może najbardziej spektakularne w trakcie trwania prac nad filmem było odtworzenie całej transylwańskiej wioski, zbudowanej w Kunraticach, na obrzeżach Pragi, a nawiązującej swoim charakterem do czasów średniowiecznych, z własnym ryneczkiem, dwoma cmentarzami oraz ponad kilkunastoma gotyckimi budowlami, wśród których najbardziej imponujący wydaje się być strzelisty kościół.
Ducsay komentuje: „Największym planem filmowym stworzonym na scenie dźwiękowej, jest ten zlokalizowany w Downey Studio – przedstawiający wnętrze zamku Drakuli, a dokładnie korytarz przy wejściu, dwie wieże i most. Wejście do pałacu zbudowano na zewnątrz, ponieważ plan jest tak duży. Zdjęcia mogliśmy kręcić jedynie w nocy, ponieważ sceny rozgrywające się w tej scenerii są scenami nocnymi.”
