Gavin Hood (reżyser)
Film Tsotsi Gavina Hooda, oparty na powieści Athola Fugarda, zdobył w 2006 roku nagrodę Amerykańskiej Akademii Filmowej w kategorii "Najlepszy film obcojęzyczny", otrzymawszy wcześniej nagrodę publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Edynburgu w 2005 roku i nagrodę People's Choice podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Toronto również w 2005 roku.
Po ukończeniu studiów prawniczych w RPA Hood krótko pracował jako aktor, po czym przeniósł się do USA, by tam studiować scenopisarstwo i reżyserię na UCLA. To właśnie tam w 1993 roku otrzymał nagrodę im. Diane Thomas za swój pierwszy scenariusz zatytułowany "Rozsądny człowiek". Inspiracją do powstania scenariusza była sprawa rytualnego morderstwa. W jury konkursu zasiadali Steven Spielberg, Michael Douglas i Kathleen Kennedy.
Po ukończeniu studiów na amerykańskiej uczelni Hood powrócił do RPA, gdzie zaczął pisać i reżyserować swoje pierwsze dramaty edukacyjne dla nowo powołanego Departamentu Zdrowia, który dopiero zaczynał rozumieć skalę epidemii HIV/AIDS. Za swoją pracę w telewizji edukacyjnej Hood zdobył jedną nagrodę Artes (południowoafrykański odpowiednik Emmy) i był nominowany do kolejnej. W 1998 roku zadebiutował jako reżyser filmu na taśmie 35 mm 22-minutowym obrazem zatytułowanym The Storekeeper. Film zdobył trzynaście międzynarodowych nagród filmowych, w tym Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Melbourne, dzięki czemu został on włączony do oscarowych kwalifikacji w 1998 roku.
The Storekeeper położył fundamenty pod niskobudżetowy debiut kinowy Hooda, którym był Rozsądny człowiek. Na planie tego filmu Hood pełnił rolę scenarzysty, reżysera, współproducenta (z Paulem Raleighem) i odtwórcy jednej z głównych ról wraz z nominowanym do Oscara Sir Nigelem Hawthorne'em. Podczas rozdania Afrykańskich Nagród Filmowych w 2001 roku Hood został nagrodzony w kategoriach "Najlepszy aktor", "Najlepszy scenariusz" i "Najlepsza reżyseria". Podczas Festiwalu Filmowego w Sundance w 2000 roku magazyn "Variety" obwołał go jednym z "dziesięciu reżyserów, którym należy się bacznie przyglądać".
Później nakręcił film przygodowy dla dzieci oparty na powieści "W pustyni i w puszczy" polskiego laureata Nobla Henryka Sienkiewicza. Choć akcja filmu rozgrywała się w Afryce, w której wychował się Hood, obraz musiał być zrealizowany po polsku. Korzystając z okazji nakręcenia filmu na taśmie Super 35 mm, Hood przyjął zlecenie i zatrudnił polskiego tłumacza. Po premierze film stał się najbardziej kasowym obrazem w Polsce w 2001 roku i zdobył nagrodę Best of the Fest podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmów dla Dzieci w Chicago w 2002 roku.
Kelley Sane (scenarzysta)
Do pisania scenariuszy Kelley Sane podążał okrężną drogą. Studiował ekonomię, grał zawodowo w tenisa i pracował jako fotograf (robił zdjęcia Kevina Spacey'ego, Charlize Theron i reklamówki dla Pepsi). Swoją karierę rozpoczął w Paryżu, potem pracował jako model w Japonii, pomieszkiwał w Wiedniu, Londynie i Stambule, przez trzy lata zawodowo trudnił się fotografią w Mediolanie i tam właśnie - jak mówi - zaczął "pisać praktycznie z nudów".
W 1996 roku wyreżyserował swój pierwszy scenariusz, którym była kiczowata, niskobudżetowa komedia muzyczna zatytułowana Francesca Page, wyświetlana w nocnym paśmie na Festiwalu Filmowym w Sundance w 1997 roku.
Steve Golin (producent)
Film Steve'a Golina zatytułowany Babel był nominowany do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej w kategorii "Najlepszy film" w 2006 roku. Na swoim producenckim koncie Golin ma między innymi filmy: Zakochany bez pamięci, 50 pierwszych randek, Gra o miłość, Siostra Betty, Być jak John Malkovich, Tysiąc akrów, Gra, Portret damy i Kalifornia.
Golin jest założycielem i prezesem Anonymous Content LLP, spółki zajmującej się opracowywaniem materiałów multimedialnych, produkcją i reprezentowaniem artystów, której siedziba znajduje się w Culver City (Kalifornia). W spółce Golin działa z reżyserami Davidem Fincherem, Neilem La Bute, Davidem Kelloggiem, Gore'em Verbinskim i Markiem Romankiem - wszyscy współpracowali z nim w ramach pierwszej spółki Propaganda Films.
Obecnie, oprócz pracy nad wieloma projektami kinowymi i telewizyjnymi, Golin kieruje działem reklamowym spółki, który w niecały rok stał się jednym z najważniejszych podmiotów reklamowych w branży. Firma wyprodukowała wiele spotów i kampanii reklamowych dla Nike, Intela, Citibanku, United Airlines, Forda, Audi, Coca-Coli, Pepsi i wielu innych koncernów. Z kolei dział wideoklipów, który za teledysk do utworu "Judith" zespołu A Perfect Cicrle (wyreżyserowany przez Finchera) otrzymał nagrodę Billboard Music Video w 200 roku w kategorii "Najlepszy wideoklip hardrockowy nowego artysty", produkował projekty między innymi dla takich artystów i zespołów, jak Wallflowers, Third Eye Blind, Smashmouth, Filter czy Cypress Hill. Pod kierownictwem Golina dział managementu podpisał umowy uprawniające do reprezentowania przez firmę ponad pięćdziesięciu scenarzystów, reżyserów i aktorów.
Wcześniej, jeszcze jako współzałożyciel Propaganda Films, Golin pomógł w rozwoju kariery między innymi Michaelowi Bayowi, Spike'owi Jonze, Dominicowi Senie, Simonowi Westowi i Antoine'owi Fuqua. W firmie zajmował się także opracowaniem i produkcją wielu znanych projektów telewizyjnych, takich jak The L Word, Beverly Hills 90210, Miasteczko Twin Peaks i uhonorowany nagrodą Peabody miniserial Miejskie opowieści. Golin rozwinął spółkę Propaganda tak, że stała się ona największą spółką produkującą wideoklipy i reklamy na świecie i zdobyła najwięcej w historii nagród MTV Video Awards i Złotych Palm w Cannes.
Golin pomógł zrewolucjonizować branżę teledysków i reklam dzięki wyszukanym i nagradzanym projektom realizowanym dla takich artystów, jak Michael Jackson, Madonna, The Rolling Stones, David Bowie, Bonnie Raitt, George Michael oraz Red Hot Chilli Peppers, a także dla największych reklamodawców na świecie, takich jak Budweiser, AT&T, IBM, Nike, Apple czy McDonald's.
Marcus Viscidi (producent)
Marcus Viscidi wyprodukował ostatnio filmy Przyjaciele Zacha Braffa i Troje do pary Steve'a Martina. Wcześniej wyprodukował Apartament z Joshem Hartnettem, Drużynę specjalnej troski z Billym Bobem Thorntonem, Nożownika z Tommym Lee Jonesem i Benicio Del Toro, a także filmy Toma Dicillo: Filmowy zawrót głowy, Blondynka, Drugie wcielenie oraz Box of Moonlight.
Pracując w charakterze producenta, Viscidi brał udział w realizacji filmów: Układ prawie idealny Johna Schlesingera z Madonną i Rupertem Everettem w rolach głównych, Szalona miłość z Drew Barrymore i Chrisem O'Donnellem, Courtship Hortona Foote, Pogrzeb wikinga Daniela Petrie, Signs of Life oraz filmowej wersji Lemon Sky Lanforda Wilsona, która zdobyła specjalną nagrodę jury na Festiwalu Filmowym w Sundance.
Viscidi wyprodukował także zrealizowane w ramach antologii filmowej American Playhouse obrazy Katherine Porter Noon Wine i Eudory Welty The Wide Net. Był też producentem pozabroadwayowskiej sztuki Keitha Reddina "Big Time" oraz dramatu "Honour", uhonorowanego dwiema nominacjami do nagród Tony, w którym wystąpili Jane Alexander i Laura Linney.
David Kanter (producent wykonawczy)
David Kanter jest producentem i menedżerem w spółce Anonymous Content LLP, zajmującej się opracowywaniem materiałów multimedialnych, produkcją i wyszukiwaniem talentów, której siedziba znajduje się w Culver City (Kalifornia).
Kanter pełnił rolę producenta lub producenta wykonawczego na planach wielu filmów, włączając w to debiut reżyserski scenarzysty Jona Kasdana W świecie kobiet będącym koprodukcją Castle Rock i Warner Bros. Independent, w której główne role zagrali Meg Ryan i Adam Brody, a premiera filmu odbyła się w kwietniu 2007 roku, kontrowersyjny film dokumentalny Tony'ego Kaye'a Lake of Fire, wyświetlony po raz pierwszy w 2006 roku podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Toronto, który spółka ThinkFilm wprowadzi na ekrany kin w październiku 2007 roku, zrealizowany dla Universal Pictures obraz Dead I May Well Be, w reżyserii Johna Lee Hancocka, Across the Medicine Line - koprodukcję zrealizowaną we współpracy z National Geographic Films o związkach legendarnego wodza Siuksów Siedzącego Byka i jego protektora z dystryktu Saskatchewan Jamesa Walsha, a także Jeremy Orm is a Pervert wyprodukowany dla ThinkFilm.
Dla potrzeb telewizji Kanter wyprodukował serial To Love and Die in L.A., który na antenę stacji USA Network wejdzie w styczniu 2008 roku, oraz Law & Order: Crime & Punishment - dramatyzowany serial dokumentalny wyświetlany przez telewizję NBC, którego Kanter był współautorem i producentem wykonawczym.
Jak menedżer gwiazd Kanter zgromadził pod swoimi skrzydłami imponującą grupę artystów, do których należą między innymi Patrick Sheane Duncan (scenarzysta, Szalona odwaga, Symfonia życia), Chad Lowe (reżyser/producent, Beautiful Ohio, Chronically Metropolitan), Barry Blaustein (reżyser, Olimpiada i scenarzysta Beyond the Mat, Gruby i chudszy, Bumerang), Donald Margulies (nagrodzony Pulitzerem autor scenariusza do Kolacji z przyjaciółmi, Sight Unseen oraz produkowanego obecnie filmu Keith Moon z Mike'em Meyersem), Edward Neumeier (scenarzysta, Robocop, Starship Troopers), uhonorowany nagrodą Emmy Larry Ramin (Wzbierająca burza, The Ambassador), Stephen Metcalfe (scenarzysta, Wspaniały Joe, Współlokatorzy, Szalony Megs) oraz Lesli Linka Glatter (reżyserka/producentka, Grzeszna propozycja, Koniec niewinności, Kochane kłopoty).
Zanim rozpoczął pracę w Anonymous Content, w 2000 roku był jednym ze współzałożycieli United Talent Agency i osobiście angażował się w realizację filmów dla dużych wytwórni. Były to m.in. Długa droga do domu, Cudotwórca, Far from Home, Dzika rzeka, Tajemnice Los Angeles, Sypiając z wrogiem, Wielki Joe, Starship Troopers, Rushmore, Traffic oraz The Spy Game, a także wiele obrazów niezależnych, takich jak Kolor miłości, Zbrodnie wyobraźni, Signs and Wonders, Kobieta pracująca, Hurly Burly, The Minus Man, Swingers czy O. Pracował również przy wielu prestiżowych pełnometrażowych projektach telewizyjnych, m.in. The Final Days, Stan pogotowia, Truman, Lekcja życia, Witness Protection i Conspiracy, a także przy serialach, takich jak Szpital Dobrej Nadziei, Ich pięcioro i Rodzina Soprano.
Keith Redmon (producent wykonawczy)
Keith Redmon rozpoczął swą karierę w William Morris Agency, gdzie pracował w działach talentów i literackim. Przeszedł na stanowisko menedżerskie do spółki Propaganda Films, w której zajmował się interesami m.in. Davida Slade'a (30 dni nocy), Johna Hillcoata (Propozycja), Cherie Nowlan (Clubland), Steve'a Berry'ego (The Good Life) i Kelleya Sane'a (Transfer).
Obecnie pracuje jako menedżer/producent w firmie Anonymous Content. Kolejnym jego projektem będzie film The Revenant na podstawie powieści Michaela Punkego, który wyreżyseruje David Slade.
Michael Sugar (producent wykonawczy)
W 1991 roku Michael Sugar otrzymał tytuł licencjata z wyróżnieniem w United World College. Później studiował w Brandeis University w Waltham (Massachusetts), gdzie miał zaszczyt wygłosić mowę pożegnalną do absolwentów swojego roku. Potem zrobił doktorat z prawa na wydziale prawa Georgetown University.
W 1998 roku Michael wraz z bratem JB założył spółkę Sugar Brothers Entertainment zajmującą się reprezentowaniem artystów i produkcją. Oprócz Czasu wojny i pokoju wyprodukowanego wspólnie z należącą do Dustina Hoffmana spółką Punch Productions dla wytwórni Paramount i stacji Showtime (nominowanego do nagrody Emmy) firma Sugar Brothers wyprodukowała również "Wintution" - teleturniej dla stacji The Game Show Network wraz z Henrym Winklerem.
Później Michael podjął współpracę z Anonymous Content, spółką zajmującą się szeroko pojętym managementem i produkcją, gdzie reprezentował scenarzystów, reżyserów i aktorów wielokrotnie nagradzanych Oscarami, nagrodami Emmy i Złotymi Globami. Michael znalazł się niedawno w gronie 35 obiecujących menedżerów poniżej 35. roku życia wyłonionych przez magazyn "Hollywood Reporter" w 2006 roku.
Edward Milstein (producent wykonawczy)
Edward L. Milstein kontynuuje trwającą od trzech pokoleń tradycję rodzinną związaną z obecnością w życiu biznesowym Nowego Jorku. Od 1985 roku jest prezesem Timko Contracting Corporation, która wybudowała ponad 5 tys. mieszkań i prawie 186 tys. m2 powierzchni biurowych w Nowym Jorku.
Ponadto Milstein jest prezesem spółki Milford Management, w której wraz z bratem Howardem na co dzień zajmuje się zarządzaniem rodzinnym portfelem nieruchomości mieszkaniowych i komercyjnych.
Do rodziny należy również Emigrant Savings Bank wart 9 mld dolarów, którego kapitał własny wynosi ponad 1 mld dolarów. Kapitał inwestowany jest w telewizje kablowe, spółki świadczące usługi na rynku nieruchomości, podmioty zajmujące się oprogramowaniem komputerowym i spółki internetowe.
Milstein to zapalony kolekcjoner, producent, importer i koneser wina.
Bill Todman Jr. (producent wykonawczy)
Bill Todman Jr. rozpoczął swoją karierę w 1978 roku w nowojorskiej firmie Goodson-Todman Productions, pracując dla swojego ojca - legendarnego producenta i pioniera telewizyjnego Billa Todmana. Młody Todman zajmował się wszystkimi najważniejszymi obszarami działalności rodzinnej spółki, w tym telewizją, nieruchomościami i wydawaniem gazet. W 1980 roku Todman przeprowadził się do Los Angeles, pracując dla spółki Goodson-Todman West, gdzie miał skoncentrować się na produkcji telewizyjnej. Następnie w 1982 roku przeszedł do MGM/UA Television, gdzie pracował jako asystent wykonawczy Thomasa D. Tannenbauma, prezesa MGM/UA TV.
W MGM/UA TV Todman poznał branżę telewizyjną i postanowił zostać producentem, tworząc, promując i sprzedając własne pomysły sieciom telewizyjnym. W 1984 roku Todman przeszedł do 20th Century Fox TV na stanowisko pełnoetatowego wewnętrznego producenta. Jego szefem był wówczas Leslie Moonves, wiceprezes departamentu filmów i miniseriali telewizyjnych. Gdy Moonves podjął pracę w Lorimar Productions, Todman również przeszedł do tej spółki i wspólnie z Joelem Simonem założył Todman-Simon Productions. Ich firma wyprodukowała osiem pilotów telewizyjnych, dwa seriale i jeden film fabularny. Spółka Todman-Simon Productions nie przestała produkować dla Moonvesa również po połączeniu Lorimar-Telepictures z Warner Communications.
Realizując materiały dla telewizji, Todman wraz z Simonem wyprodukował również filmy Poślubiona mafii dla Orion Pictures oraz Wygrać ze śmiercią dla Warner Bros.
W 1995 roku Todman został prezesem Morgan Creek Productions, spółki produkcyjnej zrzeszonej z Warner Bros., a jednocześnie największej niezależnej spółki filmowej tego rodzaju. Todman był odpowiedzialny za opracowywanie, produkcję, postprodukcję, marketing, licencjonowanie i dystrybucję, a zarazem był producentem wykonawczym wszystkich filmów Morgan Creek (m.in. Skradzione serca, Ace Ventura: Zew natury, Diabolique, Incognito, Dzika Ameryka, Zły wpływ księżyca, Pierwsza liga III: Powrót do źródeł, Ściągany, Król i ja) oraz za funkcjonowanie działów animacji i telewizji w spółce.
W 1998 roku Todman odszedł z Morgan Creek, by zająć się produkcją filmu Bardzo dziki Zachód dla wytwórni Warner Bros. W 2000 roku Todman wyprodukował X-Menów dla 20th Century Fox, po czym podjął współpracę w charakterze producenta z firmą Kopelson Entertainment, spółką filmową należącą do 20th Century Fox. W latach 2001-2003 Todman był producentem wykonawczym serialu telewizyjnego Thieves dla ABC/Warner Bros TV oraz wyprodukował film Teściowie dla wytwórni Warner Bros.
W styczniu 2003 roku Todman wraz z magnatem z branży nieruchomości i bankowości Edwardem L. Milsteinem powołali do życia spółkę Level 1 Entertainment, LLC, której zadaniem miało być finansowanie i produkcja filmów. Spółka zrealizowała swój pierwszy film Babcisynek we współpracy z 20th Century Fox i właśnie zakończyła postprodukcję kolejnego obrazu, zatytułowanego Strange Wilderness, którego premiera odbędzie się również poprzez 20th Century Fox 25 stycznia 2008 roku. Oba filmy zostały w pełni sfinansowane przez Level 1 Entertainment i wyprodukowane we współpracy z należącą do Adama Sandlera spółką Happy Madison Productions. Level 1 Entertainment i Happy Madison wspólnie pracują także nad trzema innymi projektami komediowymi, które mają zostać wyprodukowane w ciągu najbliższego roku.
Level 1 Entertainment w całości sfinansuje i wyprodukuje cztery filmy rocznie. Współfinansować będzie trzy filmy w roku, których produkcją nie będzie się jednak czynnie zajmować.
Paul Schwake (producent wykonawczy)
W 2003 roku Paul Schwake dołączył do Bolla Todmana Jr. i miliardera z branży nieruchomości i bankowości Edwarda L. Milsteina w spółce Level 1 Entertainment, LLC, na stanowisku dyrektora operacyjnego. Pierwszym jego projektem był film Babcisynek, realizowany we współpracy z należącą do Adama Sandlera i Jacka Giarraputo spółką Happy Madison Productions, którego premierę wytwórnia 20th Century Fox zorganizowała 6 stycznia 2006 roku. Oprócz obrazu Transfer Level 1 wprowadzi na ekrany kin w styczniu 2008 roku film Strange Wilderness we współpracy z wytwórnią Paramount. W filmie wyprodukowanym wspólnie z Happy Madison występują Steve Zahn, Jonah Hill i Justin Long.
Przed przejściem do Level 1 Schwake pomagał w tworzeniu Spyglass Entertainment Group z Garym Barberem i Rogerem Birnbaumem, w której to spółce przez sześć lat pełnił funkcję dyrektora finansowego. W tym czasie spółka Spyglass wyprodukowała, sfinansowała i wprowadziła na ekrany kin ponad 20 filmów, w tym takie jak: Szósty zmysł, Bruce Wszechmogący, Niepokonany Seabiscuit, Informator, Rekrut, Kowboj z Szanghaju, Rycerze z Szanghaju, Niezniszczalny oraz Hrabia Monte Christo.
Wcześniej Schwake pracował przez siedem lat na stanowisku wiceprezesa ds. finansów w firmie Morgan Creek. W tym czasie spółka Morgan Creek wyprodukowała, sfinansowała i wprowadziła na ekrany kin ponad 30 filmów, m.in. takie jak Robin Hood: Książę złodziei, Ace Ventura: Psi detektyw, Ace Ventura: Zew natury, Młode strzelby, Młode strzelby II, Pierwsza liga, Pierwsza liga II, Ostatni Mohikanin, Prawdziwy romans oraz Dzika Ameryka.
Schwake ukończył studia na Uniwersytecie Stanowym w Kalifornii (CSUN) w 1985 roku, po czym podjął pracę w firmie rachunkowej Price Waterhouse jako audytor zajmujący się klientami z branż: rozrywkowej, hazardowej, bankowej i obronnej.
Dion Beebe (reżyser obrazu, ACS, ASC)
Dion Beebe urodził się w Australii, a wychował w Kapsztadzie w RPA. W czasach licealnych odkrywał możliwości fotografii, jednak potem zainteresował się kinem. Beebe spędził rok w Pretoria Technical College, po czym przeniósł się do Australii, gdzie został przyjęty do prestiżowej szkoły Australian Film, Television and Radio School. Ukończył studia z tytułem licencjata w dziedzinie filmu i telewizji, a jeszcze w czasie studiów otrzymał dwa najważniejsze australijskie wyróżnienia kinematograficzne - nagrodę Australijskiego Instytutu Filmowego oraz nagrodę Złotego Statywu od Australijskiego Związku Operatorów Filmowych.
Przez rok po ukończeniu studiów Beebe z powodzeniem reżyserował wideoklipy, a w 1992 roku został zauważony za sprawą swojego pierwszego, dobrze przyjętego przez krytyków, filmu Crush, który zakwalifikował się do konkursu w Cannes. Przez kolejne sześć lat Beebe nakręcił kilkanaście filmów dokumentalnych i fabularnych. Był jeszcze kilkakrotnie nominowany do nagród Australijskiego Instytutu Filmowego (Praise, What I Have Written) i zdobył nagrodę AFI za film Eternity). Kolejne nagrody Złotego Statywu otrzymał za film krótkometrażowy Down Rusty Down oraz za dokument The Journey.
Zdobywszy zieloną kartę w amerykańskiej loterii wizowej Beebe wraz z żoną, Unjoo Moon, uznał to za znak, że czas przenieść się do Los Angeles. Początkowo nakręcił Moją własną ojczyznę w reżyserii Miry Nair, jeden film dla stacji Showtime, a także Święty dym Jane Campion i Charlotte Gray w reżyserii Gillian Armstrong.
W 2003 roku Beebe otrzymał pierwszą nominację do Oscara za film Chicago, który był także nominowany do nagrody BAFTA. W tym samym roku Australijski Instytut Filmowy przyznał mu nagrodę im. Byrona Kennedy'ego za doskonałość. W kolejnym roku Beebe został uhonorowany przez Australijski Związek Operatorów Filmowych kolejnym Złotym Statywem za obraz Tatuaż. Zdobył nominację do nagrody Amerykańskiego Związku Operatorów Filmowych za film Zakładnik, po czym w 2005 roku za ten sam film otrzymał najwyższe wyróżnienia zrzeszenia krytyków Los Angeles Film Critics oraz BAFTA.
Pierwszego Oscara otrzymał w 2006 roku za obraz Wyznania gejszy. Za pracę przy tym filmie zdobył również nagrodę ASC, BAFTA oraz międzynarodową nagrodę od kwartalnika "Australian Cinematographer".
Wspólnie z reżyserem Michaelem Mannem Dion nakręcił Policjantów z Miami (2006), a z Robem Marshallem - nominowany do nagrody Emmy program telewizyjny Tony Bennett an American Classic. Ostatnio zakończył zdjęcia do filmu Transfer zrealizowanego wspólnie z kolegą z RPA Gavinem Hoodem.
Barry Robison (scenograf)
Barry Robison może pochwalić się wieloma różnorodnymi filmami na swoim koncie, m.in. takimi jak Hidalgo - ocean ognia, Dick i Jane: Niezły ubaw, Debiutant, Dosięgnąć kosmosu, Miłość i frytki, Highway, Balonowy chłopak oraz Moja rodzina.
Na potrzeby małego ekranu zrealizował między innymi Człowieka, który nie chciał umrzeć, Ojcowski terror, The Water Engine Davida Mameta i spędził 5 lat jako scenograf na planie telenoweli stacji ABC zatytułowanej One Life to Live.
Wcześniej Robison pracował jako scenograf i projektant kostiumów w teatrze i operze. Pracował dla najlepszych amerykańskich teatrów i zespołów operowych: Manhattan Theater Club, Playwrites Horizon, Goodman Theater, Guthrie Theater oraz Long Beach Opera. Jego najnowszym dziełem jest premierowe przestawienie sztuki "Quills" Douga Wrighta w Westwood Playhouse.
Michael Wilkinson (projektant kostiumów)
Ze względu na swoje projektanckie zajęcie Michael Wilkinson zjeździł cały świat. Brał udział w realizacji takich filmów, jak: Babel, 300, Niania w Nowym Jorku, Przyjaciele z kasą, Sky High, Dark Water - Fatum, Wymyśleni bohaterowie, Party Monster, Amerykański splendor, Powrót do Gardem State oraz Milwaukee, Minnesota. Jego kolejnym projektem będzie film Strażnicy.
Wilkinson był również asystentem projektanta na planie filmów Matrix, Daleko od nieba, Romeo i Julia oraz Moulin Rouge!.
Wśród dokonań teatralnych ma wielokrotnie nagradzane kostiumy dla Sydney Theater Company, Opera Australia, The Australian Dance Theater, Radio City Hall oraz Ensemble Theater.
Wilkinson projektuje także na potrzeby imprez specjalnych - stworzył setki kostiumów na ceremonie otwarcia i zamknięcia Igrzysk Olimpijskich w Sydney w 2000 roku.
Projektant mieszka w Los Angeles. Ukończył studia projektanckie w National Institute of the Dramatic Arts w australijskim Sydney, z którego pochodzi.
Megan Gill (montażystka)
Megan Gill zmontowała film Tsotsi, który w 2005 roku zdobył Oscara w kategorii "Najlepszy film obcojęzyczny".
Gill urodziła się w Malawi, a wychowała w Johannesburgu w RPA. W 1988 roku rozpoczęła karierę zawodową jako asystentka montażysty. Pomagała na planie wielu południowoamerykańskich i międzynarodowych produkcji kinowych i telewizyjnych, takich jak: Sarafina, Płacz, ukochany kraju, Dobry człowiek w Afryce czy Duch i Mrok.
W 1997 roku Gill została samodzielną montażystką i od tego czasu zrealizowała trzy filmy fabularne i wiele południowoafrykańskich seriali telewizyjnych.
Paul Hepker (kompozytor)
Urodzony w Zimbabwe i wychowany w RPA Paul Hepker odebrał klasyczne wykształcenie fortepianowe. Był dyrektorem muzycznym w Teatrach Narodowych w Pretorii i Kapsztadzie ("The Rocky Horror Show", "West Side Story"). Występował i nagrywał z wieloma artystami południowoafrykańskimi i zagranicznymi, takimi jak Shirley Bassey, Miriam Makeba, Ice Cube i Vusi Mahlasela.W połowie lat 90. odbył światowe tournee jako członek nominowanego do nagrody Grammy zespołu Johnny Clegg and Savuka (Juluka). W 1997 roku przeprowadził się do Los Angeles, by tam kontynuować komponowanie dla produkcji teatralnych i kinowych.
Od dawna należy do znanego zespołu teatralnego Circle X z Los Angeles, z którym zdobył nagrodę Ovation, dwie nagrody magazynu "LA Weekly" i wiele nominacji za pracę w charakterze kompozytora lub dyrektora muzycznego przy takich produkcjach, jak "Grendel", "Laura Comstock's Bag-Punching Dog" oraz "Romeo & Juliet: Antebellum, New Orleans, 1839".
W 1999 roku Hepker został finalistą pierwszego konkursu im. Johna Lennona dla kompozytorów piosenek. Jego utwory znalazły się na ścieżkach dźwiękowych filmów Tsotsi, Wieczna północ, Soul Survivor, The Bird Can't Fly oraz Into The Light. Hepker skomponował muzykę do sześciu serii dokumentalnych stacji Discovery Channel: Akta katastrofy, Impact, America's Deadliest Season, Into the Firestorm, Najniebezpieczniejszy zawód świata (już piąty sezon) oraz Dzika przyroda (wszystkie dla Original Productions).
Ostatnio zakończył prace nad muzyką do filmu Into the Light - dokumentu ukazującego związany z AIDS kryzys w Tanzanii, w którym wystąpił kenijski piosenkarz Ayub Ogada. Transfer to trzeci film Hepkera zrealizowany wspólnie z Markiem Kilianem. Obaj skomponowali muzykę do obrazu Tsotsi (nagrodzonego w 2005 roku Oscarem w kategorii "Najlepszy film obcojęzyczny") oraz do koprodukcji holendersko-południowoafrykańskiej The Bird Can't Fly.
Mark Kilian (kompozytor)
Mark Kilian urodził się i wychował w RPA. Zdobył tytuły licencjata i magistra muzyki na Uniwersytecie w Natalu oraz ukończył kurs komponowania dla kina i telewizji na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Był wielokrotnie nagradzany - otrzymał m.in. nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorów w RPA, stypendium SAMRO dla pianistów, nagrodę Fundacji Sztuk Twórczych z RPA, nagrodę fundacji Harry Oppenheimer Memorial Trust oraz nagrodę Międzynarodowej Organizacji Nauczycieli Jazzu.
Ukończywszy studia na Uniwersytecie Południowej Kalifornii, Kilian został zaproszony do współpracy przez kompozytora Christophera Younga, dzięki czemu mógł przyczynić się do powstania m.in. filmów Psychopata, Gatunek, Zabójcza perfekcja oraz Podwójna świadomość. Później Mark podjął pracę w spółce Machine Head w Wenecji, gdzie pisał muzykę do wielu znanych reklam telewizyjnych. Jego klientami były koncerny Apple, Toyota, Mastercard, IBM, Budwieser, American Express, Coca Cola i Microsoft.
Odkąd w 1997 roku Kilian napisał muzykę do swego pierwszego filmu Lover Girl, udało mu się zrealizować wiele projektów filmowych. Wybrał się do Indii, by tam nagrać muzykę do filmu Santosha Sivana Before the Rains (którego premiera odbędzie się podczas Festiwalu Filmowego w Toronto w 2007 roku). Ostatnio ukończył pisanie muzyki do nagrodzonego filmu dokumentalnego Michaela Skolnika Without the King. Innymi filmami, w których można usłyszeć utwory Kiliana, są: The Animatrix, Kopalnie Króla Salomona, Ikona, Ukryta tożsamość, Sekta 3 oraz Szansa na sukces. Kilian pracował także jako aranżer i dyrygent dla Paula Oakenfolds, Roba D i Juno Reactora przy filmie Matrix Reaktywacja.
Na potrzeby telewizji Kilian komponował muzykę do seriali stacji ABC Day Break i Jake in Progress, a także Kitchen Confidential, F/X, Boarding House: North Shore. Jest również autorem muzyki do gier wideo: "The Matrix: Path of Neo" oraz "Full Spectrum Warrior". Ostatnio kompozytor napisał i nagrał smyczki do nowej płyty Glenna Hughesa zatytułowanej "Music for the Divine", którą wyprodukował Chad Smith.
W 2004 roku Kilian wspólnie z Paulem Hepkerem stworzył muzykę do filmu Tsotsi Gavina Hooda, który nagrodzono Oscarem dla najlepszego filmu obcojęzycznego. Również we współpracy z Hepkerem napisał ścieżkę dźwiękową do obrazu The Bird Can't Fly, będącego koprodukcją duńsko-południowoafrykańską. Transfer to drugi film reżyserowany przez Gavina Hooda, do którego muzykę napisali wspólnie Kilian i Hepker.
