"Toy Story 3": KLIMAT PRZEDSZKOLA, SMAK ALCATRAZ
Bob Pauley, odpowiedzialny za scenografię, tak opowiadał o swej pracy: -Wykonaliśmy naprawdę szeroki research. Odwiedziliśmy wiele przedszkoli, by poznać ich atmosferę i ukształtowanie przestrzeni. Byliśmy częstymi gośćmi w sklepach z zabawkami. A nawet udaliśmy się do Alcatraz, by poczuć klimat więzienia. Byliśmy także na wielkim śmietnisku z ogromnym piecem do spalania odpadków, bo w takiej scenerii miał rozgrywać się finał filmu.
To zwykła praktyka w Pixarze: twórcy filmu "Ratatuj" byli w Paryżu, "Odlotu" - w górach Wenezueli. Cóż, my mieliśmy mniej szczęścia - natychmiast po powrocie z naszej wycieczki na śmietnisko musieliśmy wszyscy wziąć długi prysznic.
Pauley opowiadał także o kluczowej koncepcji scenograficznej obowiązującej w całym cyklu: - John Lasseter powtarzał nam swą dewizę, którą przyjęliśmy: "Prawda leży w materiałach". Elementy scenografii, a zwłaszcza wygląd zabawek mają być całkowicie wiarygodne, widz ma odczuć ich fizyczną realność. Ale z drugiej strony nie dążyliśmy do fotograficznego realizmu. Sposób oświetlenia, gra światłocienia miała przypominać klasyczne kreskówki.
Bardzo ważna dla filmowców była zmiana wyglądu Andy'ego, który w najnowszym filmie jest siedemnastolatkiem. Przestudiowano dawne modele jego postaci oraz dokumentację fotograficzną. Pomocą służył Lasseter, przynosząc zdjęcia swoich dzieci, robione co roku. To było wskazówką przy ustalaniu ewolucji wyglądu Andy'ego. - Zmienił się też bardzo jego pokój. Scharakteryzowaliśmy go poprzez typowy dla nastolatków chaos - śmiał się Pauley.
