Jednym z największych wyzwań tego filmu było nakręcenie scen pościgów samochodowych. W filmie wzięli więc udział zawodowi kierowcy, kilku mistrzów świata, kilku kierowców z Formuły 1 , kaskaderzy oraz ... sto dziesięć samochodów.
Do zawodowców należały sceny, w których samochody jadące z maksymalna prędkością cudem nie zderzają, się z sobą, do kaskaderów zaś sceny karamboli.
Henri Pescarolo, jeden z zawodowych kierowców, podziwia wiedzę reżysera o wyścigach samochodowych: „Było to niezmiernie istotne na planie, gdyż nie dosyć, że wiedział on, co chce uzyskać, ale wiedział też jak to osiągnąć. Sam jest wspaniałym kierowcą.”
Do nakręcenia sceny, w której Samy Naceri z zawrotną szybkością prowadzi swoja taksówkę, potrzeba było sześciu samochodów:
Pierwszy z nich był zwyczajną taksówką.
Drugi był potrzebny do ujęć, gdy taksówka ulega transformacji.
Trzeci służył do zdjęć wewnątrz samochodu.
Czwarty miał domontowaną kierownicę z prawej strony, by zawodowy kierowca mógł go pilotować, gdy siedzący z lewej strony Samy markował jazdę.
Piąty był samochodem sportowym - o dużej mocy, bez biegu wstecznego, służącym do scen pościgów.
Szósty, równie szybki, wiózł operatora z kamerą.
Koordynatorem pracy kaskaderów na planie był Michel Julienne, zaś mechanikiem czuwającym nad sprawnością, samochodów Christian Bonichon.
