WIDZIAŁAM JUŻ
I’ve Seen At All
Słowa: Lars von Trier
Selma: Widziałam już zieleń traw i drzew,
i widziałam jak na wietrze tańczą listki wierzb,
człowieka, co zginął z przyjaciela rąk,
życie, co się skończyło, chociaż toczy się wciąż,
i widziałam, kim byłam, i kim będę też wiem,
to wszystko znam – reszta nie liczy się.
(wokaliza)
Jeff: A słonie? Królowie? A Peru – byłaś tam?
Selma: Ważniejsze od tego na głowie sprawy mam.
Jeff: Wielki Mur w Chinach – widziałaś kiedyś go?
Selma: Dopóki dach się trzyma, wszystkie mury wielkie są.
Jeff: A ktoś, kogo poślubisz? I wspólny wasz dom?
Selma: Jak wiesz, nie bardzo obchodzi mnie to...
Jeff: A Niagara Falls? Nie chcesz jechać tam?
Selma: To tylko woda, a wodę już znam.
Jeff: A Wieża Eiffla? A Empire State?
Selma: By czuć bicie serca aż tam nie muszę wejść...
Jeff: A rączka wnuka, kiedy włosy targa ci?
Selma: Jak wiesz, nie bardzo zależy na tym mi...
(wokaliza)
Widziałam już, jak zapada zmrok,
i w iskierce jasność, co pokona go.
To, co chciałam widziałam i co powinnam też –
to mi musi wystarczyć. Więcej nie wolno chcieć.
Już widziałam kim byłam, i kim będę też wiem.
Wszystko to zobaczyłam – reszta nie liczy się.
Chór: Co widzieć miałaś, już widziałaś, i dziś
w pamięci wszystko możesz odtworzyć, jak film.
Weź światło i mrok, weź barwę i kształt
i w sobie skryj – los już wszystko ci dał.
Widziałaś, kim byłaś, i wiesz, kim możesz być.
Widziałaś wszystko – nie zobaczysz już nic!
